Freyr - 01.11.2004, Blaðsíða 8
Frá Julianehaab (Quaqartoq). Steininn á miðri mynd er listaverk eftir Pái
Guðmundsson á Húsafelli og nefnist Eiríkur rauði.
Þetta er afar vinsæll staður, mikið
spjallað og hlegið.
Viðkynning þín af Grœnlend-
ingum?
Ég hreifst strax af Grænlandi,
náttúrufegurð þess og fólkinu.
Eins og gefur að skilja hef ég
kynnst bændunum og tjölskyldum
þeirra mest. Þetta er yfirleitt dug-
legt, glaðlynt og gestrisið fólk,
hlær mikið og gerir að gamni
sínu. Þeir eru rólegir i tíðinni og
stressið þjakar þá ekki enda þýðir
ekki að fárast þótt þú þurfír að
bíða í einn eða fleiri daga til þess
að komast ferða þinna. Samgöng-
ur innan héraða fara að mestu
leyti fram á hraðbátum, sem mega
teljast bílar Grænlendinga, meðan
firðimir em íslausir. A vetmm,
þegar fírðina leggur, kemur snjó-
sleðinn sér vel og því er nauðsyn-
legt fyrir hvem bónda að eiga
Frá brúðkaupi Jónatans Motzfelts og Kristjönu Guðmundsdóttur, en hún var
áður starfsmaður Rannsóknastofnunar landbúnaðarins.
18 - Freyr 9/2004
hvom tveggja, hraðbát og snjó-
sleða.
Grænlendingar em mjög söng-
elskir og lagvissir og hafa yndi af
að syngja enda mikið um kórsöng,
sem heita má fastur liður á öllum
samkomum.
Það er talað um mikla áfengis-
neyslu á Grœnlandi, varst þú var
við það?
Já, þetta er vandamál i mörgum
bæjum en hjá bændunum hef ég
ekki orðið var við að hún sé neitt
vandamál. Auðvitað fá þeir sér
neðan í því annað slagið, en
óhófsdrykkja er ekki algeng með-
al þeirra.
Hvernig er fræðslumálum
þarna háttað?
Þau hafa gjörbreyst eftir að þeir
fengu heimastjóm. Þar sem ég
þekki best til, t.d. í Julianehaab,
var eingöngu bamaskóli fyrst er
ég kom til Grænlands. Nú em þar
verslunarskóli, menntaskóli og
iðnskóli og háskóli er tekinn til
starfa i höfuðborginni Nuuk.
Þjóðernislegur metnaður?
Þjóðernislegur metnaður er
mikill og vitund þeirra sem þjóðar
hefur tekið stökkbreytingu frá því
þeir fengu heimastjóm 1. maí
1979. Þeir em afar stoltir af landi
sinu, tungu og menningu og mega
vera það. Saga Grænlands, fyrst
sem nýlenda Danaveldis og síðar,
með lögum 1953, sem landshluti
af Danmörku, er þymum stráð
eins og saga Island, bæði í menn-
ingar- og atvinnumálum. Sem
dæmi má nefna að danska var
kennd sem aðal tungumál en
grænlenskan sat í öðm sæti. Dan-
ir sögðu að grænlenskan væri
hindmn í framfömm á Grænlandi
og tungumálið ætti enga framtíð
fyrir sér. En þetta hefur breytst.
Má þar nefna að flestir bæir og
þorp á Grænlandi bám dönsk nöfii