Freyr - 01.12.2004, Qupperneq 8

I hluta hlöðunnar var komió fyrir 25 átbásum. Arnar og Ásta eru sammála
um aó breytingarnar á fjósinu hafi skilað því sem til var ætlast - og rúmlega
það. Mynd: Óskar Þór Halldórsson.
ur voru tjögur mjaltatæki í mjalta-
básnum, en nú eru þau átta með
aftökurum. Þetta er mikil og góð
breyting, mjaltirnar taka mun
styttri tíma en áöur og eru léttari,“
segir Arnar.
VlDAMIKIL EN HAGKVÆM
AÐGERÐ
„Við hófum breytingar á tjósinu
í fyrra, þ.e. við hjónin og vinnu-
maðurinn okkar, Þórir Níelsson,
og við unnum þetta meira og
minna allt sjálf. Reyndar fengum
við rafvirkja og múrara í nokkra
daga, en annað unnum við að
stærstum hluta sjálf með hjálp
ættingja og vina. Tæknifræði-
menntunin nýttist mér ágætlega
við alla útreikninga! Við fórum þá
leið að taka helming af hlöðunni
við íjósið og einangra þakið og
setja á það mænisglugga. 1 þetta
rými settum við átbása þar sem 25
kýr komast að í einu. Reglan seg-
ir að þessi aðstaða sé fyrir sem
svarar 75 kúa fjós. I ijósinu eru nú
65 legubásar. Við erum mjög sátt
við útkomuna. Umhirðan er á alla
lund mun léttari en áður, t.d. gef-
um við kúnum núna tvisvar í viku,
sem léttir störfín verulega, og mér
fmnst kýmar vera rólegri og skap-
betri,“ segir Arnar.
Eitt af því sem Amar og Asta
veltu mjög fyrir sér var að taka
inn svokallaðan róbót við mjalt-
imar. Niðurstaðan var þó sú að
taka ekki þessa tækni inn í Hrana-
staðafjósið að svo komnu máli.
„Við höfum hins vegar ekki ýtt ró-
bót algjörlega út af borðinu. En
fyrst ætlum við að grynnka á
skuldunum," segir Arnar og Asta
nefnir að æskilegt sé að meiri
reynsla fáist af þessari nýju tækni
í hérlendri mjólkurframleiðslu.
„Við miðuðum breytingamar á
fjósinu við að geta á síðari stigum
tekið inn róbót ef við teldum það
skynsamlegt. En ég get sagt að
sem stendur er hann ekki efst á
óskalistanum, efst á þeim lista er
að auka við kvótann,“ segir Asta.
Tölvan og skýrsluhaldið
Skýrsluhaldið keyrir Hrana-
staðabúið í gegnum tölvuforritið
„Iskýr“. „Þetta kerfi heldur vel ut-
an um allar okkar kýr, t.d. burð,
sæðingar og gangmál. Einnig höf-
um við annað kerfi fyrir okkur
sem veitir upplýsingar um m.a.
ættemi,“ segir Amar.
Tölvuvæðingin er sem sagt alls-
ráðandi, eins og vera ber á stóm
mjólkurframleiðslubúi. „Þar að
auki fæmm við sjálf okkar bók-
hald, sem ég tel að sé algjört lyk-
ilatriði í að hafa góða sýn á fjár-
málin frá degi til dags. Við veltum
oft ýmsum liðum fyrir okkur í
búrekstrinum út frá þeim tölum
sem við höfum fyrir framan okkur
i bókhaldinu. Við höfum lika tek-
ið þátt í rekstrarverkefni á Bú-
garði, sem heitir „Ráðhildur“. Þar
bemm við okkur saman við með-
altöl ýmissa rekstrarstærða hér á
svæðinu. Þetta er mjög gagnlegt
því að þama getur maður séð
hvort einhver frávik em miðað við
önnur bú og hvort maður er þá
hugsanlega að gera eitthvað vit-
laust í sínum rekstri. I þessu verk-
efni hefúr t.d. komið í ljós að þau
bú, sem kaupa þjónustu af verk-
tökum varðandi heyskapinn, em
með síst meiri kostnað við fóður-
öflun en bú sem gera það ekki,“
segir Amar.
Komræktin hefur sótt mjög í sig
veðrið i Eyjafirði, eins og raunar
um allt land. A Hranastöðum hafa
tilraunir með komrækt gefið góða
raun. Arið 2003 var komi sáð í um
tvo hektara, en rúmlega fimm
hektara í suntar. Amar segir að
komræktin lofi góðu, komið veiti
aukna fjölbreytni í fóðmn kúnna
og auki nytina í kúnum. „Við
blautverkum komið í sým og fyr-
ir vikið verður það mun lystugara
en þurrt bygg,“ segir Amar. Hug-
myndin er að hafa tvo kjamfóður-
bása í fjósinu, annan fyrir komið
og hinn fyrir kjamfóðrið.
| 8 - Freyr 10/2004