Skátablaðið - 01.12.1959, Blaðsíða 12
kveðju með Skálablaðinu þá hugsa ég á
sama tima um vissar þersónur i Jólaguð-
sþjallinu. Ef þið lesið i Bibliunni ykkar 2.
kaþ. í Lúkasarguðsþjalli þá finnið þið frá-
sögnina um fœðingu Frelsarans. Þar er tal-
að um fjárhirða, er gcettu urn nóttina hjarð-
ar sinnar. Það er eitthvað líkt með starfi
ykkar og fjárhirðanna forðum. Ykkur, skát-
ar, er ætlað það hlutverk fyrst og fremst að
vera varðmenn. „Verið viðbúnir" er kjarn-
yrði ykliar. Hirðarnir við Betlehem þurftu
og að vera viðbúnir ýmsu til verndar hjörð-
um sinum. En á jólanóttu var komið þeirn
að óvörum, svo að þessir hcettuvönu menn
urðu slegnir ótta. Þeir sáu mikið undur,
er „engill Drottins stóð hjá þeim og dýrð
Drottins Ijómaði i kring um jm“. Það er
athyglisvert, að fyrstu orðin, sem töluð voru
í sambandi við fæðingu Jesú Krists voru:
„Verið óhrœddir". Og oft segir Jesú þetla
sama við lærisveina sína, er þeir undruð-
ust verk lians og kenningu. En hirðarnir
heyrðu meira. Engillinn sagði: „Sjá, ég boða
yður mikinn fögnuð..„Yður er i dag
frelsari fceddur, sem er hinn smurði Drott-
inn i borg Daviðs". Og það voru einmitt
hirðarnir, sem fyrstir kunngjörðu fólki um
þennan atburð. Þeir eru raunuerulega
fyrstu liristniboðarnir, sem talað er um.
Og að lokum er þetta sagt um hirðana:
,„Og hirðarnir sneru aftur (þ. e. til starfa
sinna) og vegsömuðu og lofuðu Guð fyrir
allt það, er þeir höfðu heyrt og séð“. Ótt-
inn var horfinn. Gleðin og fögnuðurinn
kominn i staðinn. Ég hygg, að þeir muni
aldrei hafa gleymt þessum atburði og sjálf-
sagt einhver þeirra fylgzt með lifi Krists
eða gerzt lœrisveinn hans siðar. Skátar! Þið
hafið öll oft heyrt jólaboðskaþinn, en ekki
mun hann vekja ótta hjá ykkur, heldur
gleði. En að liðnum jólum hverfið þið aft-
ur til starfa ykkar likt og hirðarnir forð-
um. Nú vil ég sþyrja ykkur. Hefur jóla-
70
boðskaþurinn haft raunveruleg áhrif á
líf ykkar, eða er jólagleði ykkar aðeins
bundin við ytri gleði, góðan mat, leyfi úr
skólum eða frá starfi, gjafir, skemmtanir og
þ. u. L? Slikt er gott í hófi, en það gleym-
ist furðu fljótt. Hirðarnir glöddust eltki
yfir slíliu. Og það hafði gerzt. Stærsti at-
burður sögunnar hafði átt sér stað, það, að
Guð gerðist maður og bjó með oss fullur
náðar og sannleika. Hann elskar okkur og
xtill, að allir menn, einnig þið, lærið að
þekkja hann, elska og fara að vilja hans.
Þetta er hinn mikli boðskaþur jólanna.
Kæru vinir! Ég óska þess innilega, að á
þessum jólum gleðjist þið yfir þessu fagn-
aðarefni og er jólin eru liðin og þið haldið
aftur til náms eða starfa, þá megi fögnuð-
ur ríkja enn í hjörtum ykkar, þvi að hinn
fæddi Frelsari okkar er enn lifandi Drott-
inn, sem vill leiða ykkur og styðja á allri
lífsbrautinni. Markmið skátahreyfingarinn-
ar er það, að þið þrosltizt í öllu góðu. Eor-
ingjar ykkar hafa lagt rika áherzlu á gildi
trúarinnar, til þess að ná slikum þroska.
Sannur skáti getur aðeins sætt sig við hið
bezta á hverju sviði. Jólin benda ykkur á
það bezta, sem lifið veitir mönnum. Þau
benda á Jesú Krisl, sem frelsara manna og
að fylgdin við hann sé eina örugga leiðin
til vizku og velgengi, fagurs lifs. Guð gefi
ykkur gleðileg jól og vaxandi trú og þjón-
ustu í þágu Krists meðal allra manna. Ég
kveð ykkur með þessum fögru orðum eins
af foringjum ykkar:
„Lcerðu i öllu’ að virða
almœtti Skaþarans,
vera i stóru’ og smáu
samverkamaður hans.
Nái sá andans auður
að auðga þitt bernskuvor.
Barnanna Faðir bliði
blessar öll þin spor!
Bragi Friðriksson.
SKÁTABLAÐIÐ