Litli Bergþór - 01.04.1991, Blaðsíða 23

sama hraða og síðustu 2 vikurnar í Indlandi
Við náðum að
þvímiður litlaensku. Ég varðþvíaðnotastvíð fingramáliðmeðan
böðuðum okkur í öllum fötum í bæjarlæknum, og ég * ógefin ung
stúlkan - fékk auðvitaðekki að fara út ákvöldin, heldur var læstinni
á nóttunni eins og hinar heimasætumar! Að skilnaðí gáfum við
Geirþrúöur.
SriLanka. (Ceylon)
4. mars -11. maí 1982
Þvínæst drifum við okkur upp í fjallendi Sri
Lanka. Klifum heilagasta fjall eyjarinnar,
“Adamstind”, undir fullu tungli, ásamt þúsundum
innfæddra pflagríma. Príluðum daginn eftir upp
á hæsta fj all eyj arinnar og þustum svo á mótorhjóli
um fjallshlíðar, þaktar teplantekrum, til að skoða
okkur um. Þá þótti okkur nóg að gert í bili og
héldum til strandar, þar sem við nutum sólarinnar
og stunduðum “snorkl” eins og hugurinn gimtist
í nokkra daga. (Þ.e. köralla- og fiskaskoðun með
köfunargleraugum og loftröri.)
Eftir að Marc flaug til Evrópu, leigði ég mér her-
bergi í Negombo, litlu þorpi á vesturströndinni
norður af Colombo og beið þar eftir þeim Önnu
og Gauju. Eg hafði fengið skilaboð um að þær
væru væntanlegar, en það liðu einir 10 dagar
áður en þær birtust. Tímann notaði ég til að hvfla
mig eftir hraðferð síðasta mánaðar, skrifa bréf,
og fylgjast með daglegu lífi innfæddra.
Það urðu fagnaðarfundir hjá okkur vinkonunum
þegar við hittumst aftur eftir næstum þriggja
mánaða viðskilnað. Þó gaman væri að ferðast
með Marc og góð tilbreyting, var lflca gaman að
tala íslensku aftur og heyra hvað hinar höfðu
upplifað á leið sinni um Indland. Þær höfðu ferð-
ast saman suður til Góa, m.a. heimsótt íslenska
stelpu, sem lagði stund á búddisma íN-Indlandi,
farið á 10 daga hugleiðslunámskeið o.fl. í Góa
skildu leiðir, Gauja fór upp í fjöll S-Indlands að
heimsækja frænku sína, er þar starfaði við flótta-
mannahjálp. Anna hinsvegar varð eftir á sólar-
ströndum Góa. Þeim seinkaði til SriLanka, þar
sem báðum láðist að fá vegabréfsáritun til
landsins. Hafði áður verið sagt að þess þyrfti
ekki, en voru gerðar afturreka í Ramneswaram
og urðu að fara til baka til Madras til þess að fá
stimpilinn í passann.
Þegar báðar höfðu skilað sér, drifum við okkur í
snatri upp í hálendi Sri Lanka. Þar er svalara en
við ströndina og mjög fallegt. Skógiklædd fjöll,
víðáttumiklar teplantekrur í fjallshlíðunum og
hitabeltisgróður neðar. í miðjum teplantekrunum,
hátt uppi í hlíðunum, eru teverksmiðj umar. Hvítar
stórar by ggingar, - allar eins,- byggðar af breskum
landeigendum á sínum tíma.
Og nóger náttúrufegurðin. Fyrstu vikumar notuð-
um við til að njóta hennar, ganga á fjöll og skoða
fossa. Milli staða ferðuðumst við í rútum eða í
háfjallalestinni, semliggurm.a. eftirfjallshrygg
einum, með útsýni oft á báða bóga, - og í gegnum
43 jarðgöng að því er sagt er. -Gauja var að vísu
ekki mikið fyrir allar þes sar fj allgöngur og fossa-
skoðanir. Hélt að við hefðum meira en nóg af
þessu heima á Fróni. En lét sig þó hafa það,-
Meðal þess sem við afrekuðum var að ganga “á
heimsendi” og klífa “Adamstind”, fyrir utan alla
fossana sem við skoðuðum.
Við stöllurnar í fossaskoöun á Sri Lanka.
Litli - Bergþór 23