Litli Bergþór - 01.04.1991, Blaðsíða 24

Til heimsendis var langt eins og vera ber, 15 km
abb hvora leið. En ao lokum lá leiðin fram á
dettabrún og þaðan var 1000 m hengiflug niður. -
Miður á teplantekruna og þak teverksmiðjunnar
?yrir neðan. Ekki laust vio smá fiðring í maganum
jegar kíkt var framaf.
Eg hafði gengið á Adamstind með Marc einum
mánuði fyrr, og fannst það svo stórkostleg lífsreynsla,
að ég mátti til með að draga stelpumar með mer upp
aftur, - á fullu tungli.-
Adamstindur er heilagasta fjall SriLanka, keilu-
laga, 2300 m hátt. Efst á toppinum er mótað
“fótspor” í bergið, og utan um það hefur verið
byggt hof. Sporið er heilagur staður í öllum trú ar-
brögðum eyjarinnar, því kristnir segja að Adam
hafi stigið þar til jarðar, búddistar að Búdda hafi
tylltþarfæti áyfirreið umlöndino.s.ffv. Fótsporið
er stórt eins og þessum merkismönnum sæmir,
u.þ.b. einn metri að lengd og hálfur íþvermál. A
fullu tungli, flykkjast þúsundir pflagríma upp á
fjallið, að sýna fótsporinu lotningu sína. - Fullt
tungl hefur mikil áhrif á fólk í hitabeltinu og eru
ýmsir helgisiðir og hátíðahöld tengd því. Það
verður skiljanlegra eftir að hafa reynt hitabeltis-
svartmyrkrið, þegar ekki er tunglbjart. -
Eftir sólarlag byrjar fólkið að þokast upp fjallið,
syngjandi og muldrandi bænir í næturkyrrðinni.
Að vísu er götuslóðinn upplýstur og með stuttu
millibili eru litlir veitingastaðir, sem sinna verald-
legu þörfunum, eins og mat, drykk og hvfld. Það
gerir gönguna ekki alveg eins rómantíska, en
mun þægilegri. Þegar upp kom, eftir 2-3 tíma
göngu, fylgdumst við nokla-a stund með pflagrím-
unum, sem streymdu inn í uppljómað hofið með
smáfórnir sínar og komum okkur svo fyrir í litlu
skýli og biðum sólarupprásar. Alla nóttina
streymdi fólk upp á fjallið og niður aftur og
mannþröngin var mikil. Þama uppi er víðsýnt og
fallegt útsýni. Og þegar sólin kemur upp, varpar
hún keilulaga skugga“Adams tinds” yfírlágfjöllin
í vestri og þokufyllta dalina. - Ógleymanleg sjón
að fylgjast með sólarupprásinni og sjá skuggana
styttast og styttast og þokuna lyftast úr dölunum.
Og ekki spillir “tón” búddamunkanna í hofinu
eftir sólarupprás. - Við urðum ekki varar við
marga erlenda ferðamenn, því sem betur fer
hefur staðurinn ekki enn komist í algengustu
ferðabæklingana.
Við héldum nú til Kandy, hinnar gömlu
menningarborgar SriLanka, til að vera þar á
nýáriþeirra, 13. til 15. apríl. Nýáriðermiðaðvið
fæðingu Búdda og höfðum við heyrt að þama
yrðu einhver hátíðahöld, skrúðgöngur og dansar
í sambandi við það. Þegar til kom líktist þetta
Adamstindur og „Evudætur“
áöur en lagt var á brattann.
Adamstindur viö sólarupprás.
frekar íslensku gamlárskvöldi með kínverja- og
hvellhettufíringum að ógleymdu góðu Arrak-
fylliríi hjáinnfæddumkarlmönnum. - Sérstaklega
þegarnýárið rann ígarð kl. 07:33 að morgni þess
13. var glatt á hjalla.- Rétttrúaðir búddistar fasta
í sólarhring áður og mega ekkert borða fyrr en á
slaginu 07:33. Dagur og tímasetning breytist
reyndar frá ári til árs eftir tungli.
En við stöllur létum okkur ekki leiðast í Kandy.
Enda gáfust þar mörg tilefni til að gera sér daga-
mun önnur en nýárið. Daginn eftir að við komum,
komu tveir ferðalangar á gistiheimilið sem við
bjuggum á. Eftir að hafa talað við þá ensku góða
stund, uppgötvuðum við að annar þeirra var
íslendingur. Við höfðum ekki hitt íslending
síðan í Indlandi og Nepal, svo það urðu miklir
fagnaðarfundir og mikið talað. Þetta reyndist
vera bróðir eins góðvinar okkar frá Kaupmanna-
höfn, Snævar að nafni, og ekki varð gleðin minni
þegar hann kunni lflca að spila „bridge”! Það var
samstundis sest að spilamennsku með nokkrar
flöskur af Arraki (SriLönsku kókosvíni) undir
borðinu og spilað fram á nótt og síðan allan næsta
dag! í Kandy hittum við líka tvo Dani, sem Anna
hafði áður hitt í Indlandi, svo þetta varð mikil
skandinavísk veisla og góð tilbreyting frá öllum
Litli - Bergþór 24