Foreldrablaðið - 16.12.1939, Síða 12
12
FORELDRABLAÐIÐ
dnðmundur I. Guðjdnsson:
Ad er ílls gengis
nema heiman hafi
Stundum heyrum við, kennarar, og
oftast utan að okkur, ýmsar óánægju-
raddir foreldra yfir skólavist barna
sinna. Ber oft meira á umvöndunum en
viðurkenningu á því, er vel takist.
Flestar kvartanirnar eru um stjórn-
leysi í skólunum og um það, að börnin
læri lítið eða ekkert og að þeim sé ekki
sett neitt fyrir að læra heima.
Sjálfsagt er fyrir kennara að hlýða
á aðfinnslur af þessu tagi og gera sér
grein fyrir réttmæti þei'rra og sannleiks-
gildi. Verður sú rannsókn að fara fram
í fullri alvöru og með einurð og viður-
kenningu þess manns, sem ekki vill
vamm sitt vita í neinu, sem varðar
kennslustarf hans.
Mín skoðun er, að það, sem við
kemur ytri framkomu barna í skóla,
hegðun þeirra og siðsemi, mótist mest
á heimilunum, og kennararnir séu
ekki líklegir til að spilla þeiiui kurt-
eisi og góðu framkomu, er börnin
hafa vanizt heima. Að vísu eru til menn,
sem hafa of litla og lausa stjórn á
bekkjum sínum, þótt þeir eigi kosti sem
kennarar að öðru leyti og þeim sé þessi
galli ósjálfráður og geti ekki bætt úr
honum. En skyldi þá ekki nokkuð af
sökinni líka liggja hjá heimilunum í
lítilsvirðandi umtali þar um kennarann,
og í þeim anda, sem varla verður vart
t. d. hjá sveitabörnum, að rétt sé að
láta illa hjá kennara af því, að hann
sé meinlaus eða ólaginn? Hvað sem því
líður, verður að stilla í hóf kröfum um
það, að skólarnir bæti mjög mikið úr
þeim göllum, sem á framkomu barna
eru heima og að heiman, þar sem skól-
inn tekur ekki við börnunum fyrr en
að þeim árum loknum, sem móta aðal-
lega skapgerð þeirra, og hefur vitanlega
ekki heldur eftirlit með þeim nema
nokkrar stundir sólarhringsins. Auðvit-
að er það einnig skylda skólanna að
gera allt, sem í þeirra valdi stendur,
til þess að bæta og fegra framkomu
barnanna og alla háttprýði. En í þess-
um efnum gera margir foreldrar meiri
kröfur til kennaranna en sjálfra sín og
ætla þeim að siða og aga börn, sem oft
eru að mestu stjórnlaus heima og fara
sínu fram. Sem betur fer, eru ekki marg-
ir nemendur með þessu markinu brennd-
ir, þó munu þeir vera til í öllum aldurs-
flokkum stærstu skólanna.
Um síðara atriðið, að börnin læri lítið
eða ekkert í skólunum og að þeim séu
engin verkefni fengin til úrlausnar
heima, mætti margt segja. Sé þetta rétt
og sprottið af námsáhuga, er nauðsyn
að benda kennaranum á það. Þá ~oun
ekki standa á honum að setja eins mik-
ið fyrir og honum reynist óhætt til þess,
að börnin komist vel yfir það. En ég
hygg, að hins séu því miður ekki fá
dæmi, að latir krakkar og áhugalausir
við nám skrökvi því upp og skjóti sér í