Unga Ísland - 01.11.1955, Síða 10

U,«'
myrkviíf inurn.
Þessi saga segir frá því, hvernig Afríku-
drengurinn NANZA bjargaði lífi
SAMBA, leikfélaga síns, og fann þeim
báðum ný heimkynni hjá „Grand
Docteur“ (hinum mikla lækni).
NANZA hallaði sér upp að mangó-trénu
og horfði álengdar á leik hinna negra-
drengjanna á fljótsbakkanum. Eftir
skamma stund gekk hann á brott og stefndi
í áttina til frumskógarins. Einhvern tíma
myndu drengirnir hafa hrópað til hans og
beðið hann um að taka þátt í leiknum.
„Nanza er í okkar liði,“ myndi einhver
þá hafa sagt.
„Nei, við völdum hann fyrst og hann er
í okkar liði,“ myndi þá annar hafa gollið
við.
En nú var öldin önnur. Þó hann gerði
ekki nema að standa álengdar, var það nú
venja þeirra, að hreyta í hann illyrðum.
„Hypjaðu þig burt, Nanza, eða ætlarðu
að kalla illa anda yfir okkur líka?“ var
nú venjulegasta ávarpið.
Og þá 'var ekki annað að gera, en að
haltra í burtu. Nanza stakk við á öðrum
fæti, enda voru á þeim fætinum opin kaun,
sem vætlaði úr og vildu ekki gróa. Galdra-
læknir kynþáttarins sagði, að illur andi
hefði valdið þeim. Hann hafði fengið Nanza
töfrapoka til að bera í bandi á brjósti sér.
í þeim poka voru mulin krókudílabein og
hlébarðaklær, sem blandað hafði verið sam-
an við ögn af rauðri mold. En ekki hafði
þetta enn komið að neinu haldi.
Lítil negrastúlka, sem varð á vegi Nanza,
hljóp skelfd og hágrátandi heim í kofann
sinn. Hópur smástráka, sem létust vera að
berja stríðsbumbu og dönsuðu villimanna-
dans, hættu leiknum, er hann nálgaðist og
tóku að kasta að honum spýtnasprekum.
Fyrst í stað hafði Nanza tekið sér svona
aðfarir nærri, en nú var hann orðinn þeim
svo vanur, að hann veitti þeim naumast at-
hygli. Hann gekk einmana sína leið og
blýstraði lítinn lagstúf, fyrst hátt og hvellt
og síðan lágt og angurvært, eins og fuglar
syngja stundum.
Tilhugsunin um leikfélagann, sem biði
hans í frumskógarjaðrinum, kom honum til
þess að hraða göngu sinni. Hann staldraði
aðeins við á akurreitnum, til þess að safna
saman nokkrum kálblöðum, sem konurnar
höfðu kastað til hliðar, er þær höfðu tekið
upp rófurnar. Blöðin setti hann á hvirfil sér
og bar þau þannig til Samba, vinar síns.
Samba þýðir pálmi á móðurmáli Nanza.
Enda hafði hann fyrst komið auga á litla
antilópukiðlinginn undir pálmatré og þessi
kiðlingur var nú eini vinurinn, sem hann
átti í allri veröldinni. Hann hafði gefið hon-
um nafnið Samba.
8
UNGA ÍSLAND