Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1963, Blaðsíða 115

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1963, Blaðsíða 115
albert thorvaldsen, sculptor 97 Indeed, he became so engulfed that it was not until many years later that he finished the superb statue °f Jason after Sir Thomas had re- Peatedly prodded him to get it done. As was the fashion at that time, Tborvaldsen now presided over a isrge studio, with many appren- tices, — at one time he had as many as forty working with him. But he was very meticulous in his work and always put the finishing touches on any commissioned works that were created in his studio. Actually it was not until 1828 that Sir Thomas finally took possession of the coveted statue of Jason, but the Thorvaldsen Museum bought it b1 1918 from his heirs for 3,000 Pounds sterlings, and now it stands m all its majesty facing the rotunda as you come through the main entrance. Here stands, embodied the realization of p u r i t y and strength, a rebirth of that noble súnplicity which was ancient Greek art. The ideal, as Winckleman has envisioned it, rising out of the ancient myth, had now become a reality, projecting a feeling of rest- fulness and tranquility. Gone was the frenzied overornamentation of the Rococo; gone the rich encum- brances of the Baroque; what re- mained was the striking dignity of form, the lofty perception of beauty fn its purest form. The statue of Jason was an entity in itself, free and fluid in its monumental natur- alness. It gripped the imagination °f that age, and there was general I°y in this achievement. Even Canova, who in the nature of things, Was a competitor of Thorvaldsen, admitted to the superior elegance of this “new and naturalistic style”, It is said that on seeing Jason, Canova exclaimed: “I wish I were twenty years younger!” Jason was the embodiment of all the ideals that this age was vaguely striving towards: the simplicity, the courage, the nobility of soul, the freedom and deliverance from bondage; this was the hero that had conquered the dragon! At this time Thorvaldsen became acquainted with Baron Herman Schubart, Danish Ambassador to Naples. He was a gay cavalier and drew Bertel into the social whirl of Rome where the richest and the noblest had their sure niche. As many of these were also great art lovers this was an advantage for the sculptor. He became a great favorite and was lionized by the ladies. This is not so strange for although he was almost totally with- out a formal education, he was by now well self-educated, and his grace and charm of manner made him a delightful companion. He was handsome, with a lithe strong body slightly over medium height, and his hair was the finest frame for that noble brow. It is said that those who envied him contended that it was not his genius as a sculptor that brought him success, but these dreamy blue eyes and the waves of golden hair that swept over his forehead and face as he worked. Invitations to the richest homes were constant, and it is a wonder that this society life did not engulf him. But he devoted himself faithfully to his work and
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.