Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1963, Síða 115

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1963, Síða 115
albert thorvaldsen, sculptor 97 Indeed, he became so engulfed that it was not until many years later that he finished the superb statue °f Jason after Sir Thomas had re- Peatedly prodded him to get it done. As was the fashion at that time, Tborvaldsen now presided over a isrge studio, with many appren- tices, — at one time he had as many as forty working with him. But he was very meticulous in his work and always put the finishing touches on any commissioned works that were created in his studio. Actually it was not until 1828 that Sir Thomas finally took possession of the coveted statue of Jason, but the Thorvaldsen Museum bought it b1 1918 from his heirs for 3,000 Pounds sterlings, and now it stands m all its majesty facing the rotunda as you come through the main entrance. Here stands, embodied the realization of p u r i t y and strength, a rebirth of that noble súnplicity which was ancient Greek art. The ideal, as Winckleman has envisioned it, rising out of the ancient myth, had now become a reality, projecting a feeling of rest- fulness and tranquility. Gone was the frenzied overornamentation of the Rococo; gone the rich encum- brances of the Baroque; what re- mained was the striking dignity of form, the lofty perception of beauty fn its purest form. The statue of Jason was an entity in itself, free and fluid in its monumental natur- alness. It gripped the imagination °f that age, and there was general I°y in this achievement. Even Canova, who in the nature of things, Was a competitor of Thorvaldsen, admitted to the superior elegance of this “new and naturalistic style”, It is said that on seeing Jason, Canova exclaimed: “I wish I were twenty years younger!” Jason was the embodiment of all the ideals that this age was vaguely striving towards: the simplicity, the courage, the nobility of soul, the freedom and deliverance from bondage; this was the hero that had conquered the dragon! At this time Thorvaldsen became acquainted with Baron Herman Schubart, Danish Ambassador to Naples. He was a gay cavalier and drew Bertel into the social whirl of Rome where the richest and the noblest had their sure niche. As many of these were also great art lovers this was an advantage for the sculptor. He became a great favorite and was lionized by the ladies. This is not so strange for although he was almost totally with- out a formal education, he was by now well self-educated, and his grace and charm of manner made him a delightful companion. He was handsome, with a lithe strong body slightly over medium height, and his hair was the finest frame for that noble brow. It is said that those who envied him contended that it was not his genius as a sculptor that brought him success, but these dreamy blue eyes and the waves of golden hair that swept over his forehead and face as he worked. Invitations to the richest homes were constant, and it is a wonder that this society life did not engulf him. But he devoted himself faithfully to his work and
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.