Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1963, Síða 123

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1963, Síða 123
albert thorvaldsen, sculptor 105 After arriving in Charlottenborg, Thorvaldsen was feted and hailed in every conceivable manner. There Were grand receptions, addresses of tribute and hundreds of messages írom far and wide. One of these, coming from the United States of America, was a message from Thom- as H. Webb, secretary of the Rhode Island Historical Society, informing him that he had been elected Hon- orary Fellow of the Society on ac- c°unt of being the only living de- scendant of the first European born in North America! The letter said ihat through the researches of The Hoyal Norse Archaeological Society, contained in the book, “American Antiquities”, now reposing in the library of Harvard University, there ^as found a genealogical table trac- in§ the ancestry of Thorvaldsen to one Thorfinnur Karlsefni who had dwelt one winter at Mount Hope, Rhode Island, in the year 1006-7, with his wife Guðíður, and his whole household. There Guðríður bore a son named Snorri, and from him, ln direct line, is descended the sculp- tor, Bertel Thorvaldsen, and as such ls a sort of deputy or representative °í Snorri, the first white child born °n American soil. Thorvaldsen was delighted with this lettter, in spite of its small in- accuracies, and said this was the ipst time he had been honored be- cause of his ancestry! In fact he is •Icscended, eighth in line, from the notable man of rank, letters and art, Guðbrandur, Bispuk of Hólar Bish- °Pric in Iceland. Thorvaldsen had dwelt in Rome or forty-two years, and had come to the evening of his days, and a placid and beautiful evening it was! He made his home for the last five years of his life on the delightful estate of Count Stampe and his wife at Nysö. His health was good, his mental faculties unimpaired, and he still worked at his beloved sculp- ture. He made a short trip to Rome in 1841, to arrange for the sending to Copenhagen the last of his collec- tion. He had watched the building of the Thorvaldsen Museum, which was now almost completed on the outside. “Now I am ready to go to another Eternal City, for Bindesböll has prepared the resting place for my earthly body”, he said shortly before his death. That evening he attended a per- formance at the Royal Opera House, in good spirits and contented with his lot. He greeted numerous friends as he was on his way to his box seat, and sat down ready to enjoy the performance. As the orchestra played the overture and before the curtain went up, a friend saw him bend down as if to pick something off the floor; just as he was about to sink down on the floor, those near rushed to his aid, and carried him silently to the foyer. The heart had stopped beating; he had already passed away. This was on Sunday, March 24th, 1844. He would have been seventy-four years old had he lived until the fall, as he was born in 1770, reputedly on a Danish mer- chant vessel just out from Skagaf- jörður. The funeral was impressive and solemn, and he was laid temporarily to rest in the burial vault of the
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.