Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1963, Síða 136

118
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Á árinu hefir forseti ritað margt um
íslenzk efni í blöð og tímarit austan
hafs og vestan, meðal annars yfirlits-
greinar um íslenzkar bókmenntir fyrir
tvö ný alfræðirit í Bandaríkjunum.
Eins og framanskráð frásögn ber með
sér, mun óhætt mega segja, að heimsókn-
ir til deilda af hálfu stjórnarnefndar
félagsins hafi verið með mesta móti á
árinu, og er mér það óblandið fagnaðar-
efni, því slíkar heimsóknir eru nauð-
synlegar til eflingar starfsemi deild-
anna, viðurkenning á grundvallandi
starfi þeirra í félaginu og um leið
hvatning til framhaldandi viðleitni af
þeirra hálfu. Ber oss að hafa það hug-
fast í _framtíðinni, og styðja deildirnar
með ráðum og dáð. Vil ég svo í nafni
félagsins þakka innilega þær ágætu
viðtökur, sem við hjónin, og þeir, sem
með okkur voru í heimsóknum til deild-
anna, áttum alls staðar að fagna af hálfu
deildafólks. Veit ég, að hinir aðrir úr
stjórnarnefndinni, sem heimsóttu deild-
ir vorar á árinu, hafa sömu sögu að
segja hvað viðtökurnar snertir.
Brú frændseminnar yfir hafið
Margar stoðir hafa á liðnu ári runnið
undir þá brú ætternis og erfða, sem
tengir oss fslendinga yfir hið breiða haf.
Gagnkvæmar heimsóknir voru óvenju-
lega miklar á árinu. Meðal heimfarenda
til ættjarðarstranda þykir mér ástæða
til að nefna þá, er næst standa félagi
voru, vegna starfsemi þeirra í þjóðrækn-
ismálunum.
Ritstjóri Lögbergs-Heimskringlu, fyrrv.
ritari Þjóræknisfélagsins og fyrrv. for-
seti deildarinnar ,,Fróns“, frú Ingibjörg
Jónsson, dvaldi á íslandi ágústmánuð, í
boði Vestmannaeyinga; flutti hún ræðu
á sögulegri þjóðhátíð þeirra í byrjim
þess mánaðar, og ferðaðist síðan allvíða
um landið. Óskum vér frú Ingibjörgu
innilega til hamingju með þann verð-
skuldaða heiður, sem henni var sýndur
með þessu heimboði.
Þær óskir taka einnig til Heimis Thor-
grimsson, fyrrv. forseta deildarinnar
„Fróns“, er dvaldi heima á ættjörðinni
þriggja vikna tíma í júnímánuði í boði
Þingeyingafélagsins í Reykjavík og
annara sveitunga sinna í Þingeyjarsýslu.
Skylt er að geta þess, að Þjóðrækn-
isfélag íslendinga á íslandi átti frum-
kvæðið að þessum heimboðum, en þar
eru helztu framámenn þeir Sigurður
Sigurgeirsson bankaritari, sem árum
saman hefir verið formaður félagsins,
og dr. Finnbogi Guðmundsson. Eigum
vér þessu félagi langa og ágæta sam-
vinnu að þakka og margvíslega vin-
semd.
Þá sótti fyrrverandi varaforseti Þjóð-
ræknisfélagsins, dr. Tryggvi J. Oleson,
ættjörðina heim í boði Háskóla íslands,
þar sem hann flutti erindi.
Annar ritstjóri Tímarits vors og heið-
ursfélagi Þjóðræknisfélagsins, Gísli
skáld Jónsson, dvaldi einnig sumarlangt
heima á ættjörðinni, og bjó undir prent-
un mikið safn ritgerða sinna, sem nú
er nýlega komið út á vegum Árna
Bjarnarsonar á Akureyri. Er þar um
merkisrit _að ræða, sem vonandi kemur
bráðlega á bókamarkaðinn hér vestra,
svo að íslenzkum lesendum hér í landi
verði greiðar um vik að eignast það.
Sannleikurinn er sá, þótt aðeins ör-
fárra hafi sérstaklega verið getið, að
óhætt mun mega fullyrða, að aldrei hafi
eins margir íslendingar vestan um haf
vitjað ættjarðarstranda og á síðastliðnu
sumri, síðan þeir fjölmenntu á Alþing-
ishátíðina sögufrægu 1930, né heldur
eins margir heiman um haf komið hing-
að vestur. Hefi ég þá vitanlega um
annað fram í huga hópferðina héðan til
íslands í júní, og hópferðina frá íslandi
hingað vestur síðar á sumrinu, en með
henni var brotið blað í slíkum sam-
skiptum vorum yfir hafið. Ekki þarf ég
að fjölyrða um það, hve kærkomnir
gestir þessir heimsækjendur voru báð-
um aðilum. Vér íslendingar hérlendis
fögnuðum sérstaklega komu hins stóra
gestahóps frá íslandi, og eins og sjálf-
sagt var, efndi Þjóðræknisfélagið til
mannfagnaðar í heiðursskyni við þessa
kærkomnu gesti, er var bæði vel sóttur,
og þótti um allt hinn prýðilegasti.
Harma ég það, að vegna fjarveru minnar
gat ég eigi tekið þátt í þessu virðulega
og skemmtilega hófi, en vil nú þakka
samnefndarmönnum mínum í stjórnar-
nefnd félagsins fyrir mikið og gott starf
þeirra í sambandi við þetta vinsæla sam-
komuhald. Hins vegar er það nokkur
bót í máli, hvað mig snertir, að við
hjónin áttum þess kost að vera viðstödd
á mjög fjölmennri og framúrskarandi
ánægjulegri samkomu, er sambands-
félag vort í Seattle hélt til heiðurs
gestunum frá íslandi, _og gafst mér þar
tækifæri til þess að ávarpa gestina og
félagsfólk vort vestur þar í nafni Þjóð-
ræknisfélagsins.
Um það, hve mikilvægar slíkar gagn-
kvæmar heimsóknir eru fyrir fram-
haldandi ættartengsl og menningarleg
samskipti milli vor íslendinga beggja
megin hafsins, er óþarft að fjölyrða, en
að sama skapi ber að meta að verð-
leikum allt það sem treystir bræðra-
böndin og eykur góð kynni yfir hafið._
Með það í huga, söknum vér hér á
þinginu í ár séra Hjalta Guðmundssonar
og frúar hans, en hann skemmti oss oft
ágætlega með söng sínum, og lagði með
öðrum hætti sinn skerf til félagsmála