Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1967, Síða 65

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1967, Síða 65
THE POETRY OF EGILL SKALLA-GRÍMSSON 47 lng experience, especially if one felt that it could have been avoided. The loss of kinsmen would in all prob- ability have prompted Egill to starve himself to death, if his atten- hon had not been directed to the gifts of the fickle Óðinn and if he had not concluded that they out- Weighed his loss. For how often had ^ðinn not stood him in good stead? ^ðinn had indeed led him to victory ln the numerous battles which he nad fought. In magic Egill had ihwarted and outsmarted the Royal ®°use of Norway in spite of Gunn- hildr’s mastery of that art. And Óð- lnn had given him a temper which always made it necessary for his tr°acherous enemies to disclose their trne attitude towards him. And as to the gift of poetry: did it not save his head in Eiríkr’s hall? And most lrnP°rtant of all: did not the gift of p0etry, the power of expression, save him from suicide in this last end most critical test to which fate ah Put him? The saga says: “Egill regained his spirits as he went on COínposing.” And he himself ends °n a cheerful note: Gladly, though, ungrudgingly, With light heart Hel I will bide. The same note is struck in Háva- ^fal' Odin’s Wisdom, the philosophy the Vikings: ólad and wholesome lne hero be ul cometh his dying day. We saw before that Egill was an unusual innovator in his humorous self contemplation, the mock-heroic description of his unhandsome ap- pearance. Then we see him as an even greater innovator in that he succeeds in giving free rein to his personal feeling and in gaining con- trol over the redeeming power of selfexpression. The Catholic Church has all along known the worth of confession, an Icelandic saying ex- presses the same Christian thought. Modern poets are very conscious of the power of poetry. But many centuries had to pass after Egill’s time until such insight was redis- covered by Icelandic poets. Thus Egill the first Icelandic poet — some have said the last Ger- manic poet — stands alone in his originality and his greatness of thought. It appears certain that Egill based his most sonorous poem (Höfuð- lausn) on a church hymn metre A. C. Bouman, in his Paiierns in Old Eng- lish and Old Icelandic Lileralure (Leiden 1962, pp. 17-40), believes that Egill’s most profound poem Sonaiorrek was influenced by King Alfred’s version of Boethius’ De Consolaiione Philosophiae the most common and most profound philo- sophical treatise of the Middle Ages. In spite of his contact with Christian forms and Christian thought Egill, as described in his saga, has remained the ideal of heathen hero- ism and bravery up to the present day in Iceland.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.