Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1967, Blaðsíða 27

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1967, Blaðsíða 27
hafið í ljóðum vestur-íslenzkra skálda 9 Kvæði Einars Páls Jónssonar „Haf“ (Sólheimar) lýsir því fagur- tega og eftirminnilega, hve mikil ítök það á í huga hans. Þessi eru upphafserindi kvæðisins: Fagra, bjarta, breiða haf, — brúað sólargeisla staf. Alla leið, sem augað sér, ertu líkt og slípað gler. í þér speglast heiðishátt himinhvolfið djúpt og blátt. Líkt og bæn frá barnsins sál birtast mér þín Huldumál. Snemma unglings andi minn yndis naut við barminn þinn. Með eldi fyllta farmanns þrá eg flúði þínar náðir á. I síðari erindum kvæðisins verður hafið skáldinu táknmynd lífsins, og er sú algenga samlíking þar færð í orðhagan og markvísan búning. Hið sama má segja um kvæði Einars „Brim“ og „í rúmsjó“ (bæði í Sól- heimum), og á það jafnt við um list- raena efnismeðferð og táknrænar lýsingar þeirra. í lokaerindi hins fyrrnefnda kvæðis lýsir sér einnig hjúpstæður þjóðræknisandi skálds- ins: Hver sál, sem er íslenzks eðlis, kýs ólgandi manndráps höf. Lví lífið er líkast brimi °g lognið þess hefndargjöf. í kvæði sínu „Lokaróðurinn“ (Skilarétt) lýsir Páll S. Pálsson með ^löggskyggni og samúð lífi og hugs- unarhætti gamals sjómanns, sem br°tið hefir bát sinn í lendingu og er hættur sjóferðum, en hugur hans er þó allur úti á hafinu. Er það auðsætt af upphafserindi kvæðisins, sem mjög er allt í sama anda með geðþekkum Ijóðrænum blæ: Hann situr við hafið og horfir á hvítvængjuð sigla skipin. Órættar vonir, ófyllt þrá, óhugur, kvíði, nú sitja honum hjá og bregða bliku á svipinn. Hann átti þó líka forðum fley með fannhvítum, þöndum voðum, er stýrði hann sjálfur sterkri mund mót straumum og fram hjá boðum. í kvæði Páls „Skipbrots-maður- inn“ (The Castaway), sem einnig er í bók hans Skilarétt, renna sævar- lýsingin og hin táknræna merking saraan í fastmótaða heild, er nýtur sín því aðeins, að menn lesi kvæðið allt, og fylgir það hér á eftir: Hefðir þú sjón, þá hér þú mundir sjá við hlið hans standa engil, — drottni frá. Á sandinn hljóða starir stjörnu- mergð, en stunur hafsins leika undir-spil við hugsun manns, sem himins mænir til með höggvinn skjöld og brynju — og slitið sverð. Sem brotið skip, af brim-sjó rekið lífs, er bárur kaldar hafa leikið við, hann liggur hér við ömurleika alls, og ekkert það, er veitir honum grið.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.