Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2000, Page 215
Kynning fyrirtækja og stofnana 213
H-4: Framleiðni eykst með þeirri einbeitingu sem starfsmaðurinn telur sig hafa.
Væg fylgni er milli stjómunar á eigin vinnu og þeirrar frammistöðu sem starfsmaðurinn
telur sig sýna, fylgnistuðull var 0,142. Hins vegar skynjar yfirmaður íjarvinnumanns lakari
frammistöðu. Fylgnin milli ijölda daga sem unnið er heima og mats yfirmanns á frammi-
stöðu mældist - 0,266 marktæk með 99% vissu. Einnig er athyglisvert að þessi fylgni mælist
eingöngu hjá konum í ijarvinnu en ekki körlum.
11-5: Tengsl starfsmanns við sína nánustu aukast ef hann skynjar aukinn sveigjan-
leika.
Niðurstöður benda til sambands milli sveigjanleika í vinnu og tengsla við tjölskyldu og vini.
Marktæk fylgni mældist milli sveigjanleika og tengsla við vini og ijölskyldu, stuðullinn var
0,262. Einnig mældist mikil fylgni milli stjórnunar eigin vinnutíma og tengsla við ijölskyldu
og vini, stuðullinn er 0,412 marktækur með 99% vissu.
H-6: Tengsl starfsmanns við nágranna og aðra í umhverfi hans aukast ef hann
skynjar aukinn sveigjanleika.
Fyrir þessa tilgátu mældust engin marktæk gildi og því er ekkert hægt að segja um hana.
H-7: Tengsl starfsmanns við samstarfsmenn og stjórnendur aukast með skynjuðum
sveigjanleika.
Hér mældist marktæk fylgni milli einbeitingar og tengsla við samstarfsmenn, eða 0,197.
Neikvæð fylgni mældist milli ijölda daga heima og þeirrar nálægðar sem samstarfsmenn
skynja við íjarvinnumann. Hið sama á við yfírmenn ijarvinnumannsins, þeir skynja minni
nálægð við hann en áður. Hins vegar fínnst tjarvinnumanninum að hann hafi betri tengsl við
samstarfsmenn og yfirmenn vegna þess að hann nýtur meiri sveigjanleika, sjálfstjórnunar og
einbeitingar.
H-8: Sókn starfsmanns í þekkingu, bæði í eigin þágu og starfs, eykst með skynjuðum
sveigjanleika.
Gögnin gáfu aðeins vísbendingar um þessa tilgátu og þyrfti hún nánari skoðun. Þó eru vís-
bendingar um að tjarvinnumaður leiti sér starfsþekkingar í auknum rnæli því nteira sem
hann vinnur heima.
H-9: 1’ími til tómstunda eykst ineð skynjuðum sveigjanleika.
Um þessa tilgátu eru engin marktæk gögn komin fram.
Um niðurstöðurnar
Niðurstöður þessa verkefnis sýna jákvæða fylgni milli fjölda daga sem unnið er heima og
lífsgæða starfsmannsins sem stundar tjarvinnu. Þetta kemur nokkuð á óvart og stangast á við
allviðtekna skoðun að heppilegt sé að vinna fjarvinnu í einn til þrjá daga í viku. Þó skal bent
á að þetta kom missterkt fram í löndunum fjórum, sterkast í Portúgal og Noregi, mjög lítið
í Bretlandi og á íslandi reyndist sambandið öfúgt en með afar lítilli neikvæðri fylgni.
Hin sterku neikvæðu áhrif fjarvinnu á lífsgæði makans eru athyglisverð og eiga sér vísast
nokkrar skýringar. Verkefnisaðilar munu leitast við að finna þær svo unnt verði að bregðast