Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2000, Blaðsíða 216
214 Árbók VFÍ/TFÍ 1999/2000
við. Hugsanlegt er að makinn telji vinnuaðstæður Qarvinnumannsins ákjósanlegar og heim-
færi það upp á sjálfan sig. Þar sem hann nýtur ekki svo góðra aðstæðna telur hann lífsgæði
sín verri en ella. Greining var gerð á hversu náin tcngsl væru milli ijarvinnumanns og maka
hans og fannst eingöngu jákvæð fylgni hvort sem horft var frá sjónarhóli tjarvinnumanns
eða maka.
Verkefnið sýnir fram á að afköst ijarvinnumanns batna vegna þess að hann telur sig hafa
meiri einbeitingu og sjálfstjómun. Stjórnendur ijarvinnumannanna eru þessu þó ekki sam-
mála. Þessi niðurstaða kemur heim og saman við aðrar rannsóknir sem gerðar hafa verið. Sé
gengið út frá því að fjarvinna bæti afköst er ályktunin sú að stjórnendur þurfa þjálfun til að
hafa starfsmenn í ijarvinnu.
Jafnframt er sýnt fram á að tengsl fjarvinnumanns við samstarfs- og yfírmenn minnka
með aukinni fjarvinnu. Þessu þarf að bregðast við og hægt er að gera það með ýmsu móti,
t.d. að hafa tíða fjarfundi með hljóði og mynd, hafa fundi þar sem fólk hiltist og standa fyrir
uppákomum utan vinnu.
Lokaorð
Niðurstöður þess verkefnis sem hér var til umijöllunar benda til þess að ijarvinna verki á
jákvæðan hátt á lífsgæði þess sem hana stundar. Það leiðir jafnframt í ljós ýmsar hliðar
ijarvinnunnar sem menn verða að gæta sín á. Þarna ber liæst slæm áhrif ijarvinnunnar á lífs-
gæði makans og minnkað samband fjarvinnumanns við samstarfs- og yfírmenn. Við
innleiðingu ijarvinnu þurfa menn að gera sér grein fyrir þessum þáttum og mæta þeim með
viðeigandi aðgerðum.
Ávinningur ijarvinnu getur verið umtalsverður, fyrir þá sem hana stunda, fyrirtækin sem
þeir vinna fyrir og þjóðfélagið í heild. Þetta kemur m.a. fram í betri nýtingu tíma, bættri
samhæfíngu atvinnu og fjölskyldulífs, aukinni framleiðni, minni þörf iyrir samgöngur og
minni mengun.
Heimildir
[1] Murphy, E , Flexible work, The Home Office Partnership, Director Books, England, 1996, ISBN:
0-13-434184-8.
[2] Sorcnsen, Tom and Siri Næss, „7b measure quality oflife. Relevance and use in the psychiatric
domairí', Nord J Psychiatry 1996; 50, Suppl 37:29-39.
[3] Van Sell, M and Jacobs, S M, „Telecommuting and the quality of life: A review of the literature
and a model for research“, Telematics and Informatics 1994, 11 (2), 81 -95.
[4] Raphael, D, D'Amico, J, Brown, I and Renwick, R, „The Quality of Life Profde: A Generic
Measure of Health and Well-Being“, Quality of Life Research Unit, Centre for Health
Promotion, University of Toronto, Toronto, Canada, M5G 1L5, 1998,. Vefsíða:
http://www.utoronto.ca/qol/concepts.htm.
[5] The WHOQOL Group, „Development ofthe WorldHealth Organization WHOQOL-BREF qual-
ity oflife assessment“, Psychological Medicine, 28 (3), 551-8, 1998.