Bændablaðið - 09.12.2003, Blaðsíða 16

Bændablaðið - 09.12.2003, Blaðsíða 16
16 Bændobiaðið Þriðjudagur 9. desember 2003 Reiknaðu út arðsemi kvötakaupanna! Áður en lagt út í kaup á fullvirðisrétti er rétt að velta vel fyrir sér hclstu forsendum framleiðsluaukningarinnar, jafnt ytri forsendum sem eigin rekstraraðstæðum. í líkani sem búið er að setja á vefinn bondi.is (undir ráðgjafasvið) er hæg að setja inn eigin forsendur á flestum þáttum og velta fyrir sér arðseminni ef tekjur eða gjöld breytast frá því sem nú er. Líkanið er sjóðsstreymislíkan sem reiknar með því að þær krónur sem skapast við framleiðsluaukninguna fari allar til að greiða niður fjármögnun hennar. Alþjóðasamningar varðandi stuðning við landbúnað benda til þess að stuðningur ríkisins til lækkunar á útsöluverði mjóikur- afurða verði ekki eingöngu greidd- ur til bænda í tengslum viö fram- leitt magn eins og nú er. Af- leiðingar þess verða að jafnvel þó að ríkisstuðningur við framleið- sluna haldist óbreyttur næstu 10 ár mun vægi fullvirðis- réttarins í greiðslun- um minnka og verð- mæti hans því jafnframt lækka. Breytilegur kostnaður við framleiðslu á einum lítra af mjólk, sam- kvæmt búreikninga- skýrslu Hag- þjónustu landbún- aðarins, var 31,6 krónur í fyrra og hefur hækkað lítillega á milli ára. Er þá miðað við meðaltölur framleiðenda sem framleiða meira en 156.000 lítra á ári. Einhver dæmi eru um að menn reikni breytilega kostnaðinn sem 0 krónur á þeim forsendum að þeir framleiði viðkomandi lítra hvort sem er. Slíkir reikningar eru afar vafasamir því að auðvelt er að stýra framleiðslunni þannig að frávikin frá fullvirðisréttinum verði einungis nokkrar þúsundir lítra og breytilegur kostnaður er sá kostnaður sem beinlínis tengist framleiðslumagni og reynslan sýnir að hann iylgir ffamleiddu magni mjög vel. Þó getur verið að einhverjir geti framleitt fleiri lítra með lægri viðbótarkostnaði en sem nemur áðumefndu meðaltali. Kjamfóðurkostnaður, lyf- og dýra- læknaþjónusta og búnaðargjald fylgir þó afar sterkt jafnvel minnstu viðbót í framleiðslu. En áburður og þess háttar síður þó að menn ættu líklega að gefa því meiri gaum en verið hefúr. Em framleiðsluaðstæður fyrir hendi eða mun fastur kostnaður hækka við framleiðsluaukning- una? Flestir þeir liðir sem flokkast undir fastan kostnað verða að einhverju leyti tengdir ffarn- leiðslumagni ef tímabilið sem skoðað er er ekki bókhaldsárið heldur 10 eða 20 slík. Aftur á móti hefúr mikil hagræðing átt sér stað varð- andi fastan kostnað undan- farin ár og líklega eru víða möguleikar á enn meiri hag- ræðingu. Hvað breytist í arðsemi kvótakaupanna ef greitt er fyrir umffammjólk, t.d. fullt verð þriðja hvert ár, og hvaða áhrif hafa breytingar á vaxtastigi á arðsemina? Hægt er að setja inn líkleg áhrif verðbólgu sem hækkun á vaxtalið því að líklegt er að tekjur hækki töluvert seinna en gjöldin og vaxtagreiðslumar hækka fyrst allra gjalda. Skuldsetning rekstrarins má heldur ekki fara það hátt að aukin verðbólga, lækkun afúrðaverðs eða lækkun kvótaverðs og þar með verðmætis þess veðs sem sett er til tryggingar skuldunum setji menn út af laginu. Þá gæti verið betra að fara rólegar af stað og kaupa þó ekki nema fyrir rekstrarafgang ársins á svona háu verði eins og tíðkast nú en skuldsetja sig ekki til skaða. . Ef afurðaverð lækkar og beingreiðslur lækka þá gerist það samhliða að erfiðara verður að standa við greiðslur og verð á full- virðisréttinum, og þar með eignunum, lækkar./SE Búreksturinn Margir eiga erfitt mel al grisja skógina sinn Allan skóg er nauðsynlegt að grisja eftir því sem trén stækka og þurfa meira pláss. Fyrir skógræktarfélög sem láta fagmenn gera þetta er ekki um annað vandamál að ræða en að afla fjár til verksins. En fyrir marga einstaklinga sem eiga litla skógarreiti er þctta mikið vandamál vegna þcss að ræktunarþátturinn er svo tilfinningatengdur. Fólk getur ekki fengið af sér að fella fallegt tré sem það hefur fylgst með vaxa í mörg ár. Ólafur Oddsson, hjá Skógrækt ríkisins, segist hafa orðið mjög var við þetta en grisjun er nauðsynleg til þess að skógurinn þrfflst. Hann segir grisjun nokkuð erfitt verk en ef fólk grisjar jafnóðum og tekur grisjunina í áfongum þá eiga allir að geta ráðið við hana. Effólker að fella stór tré þá er hægt að fara með þau í viðarmyllu Skógræktar ríkisins að Mógilsá og fá trén söguð niður í borð sem síðan er hægt að nota í hvað sem er. Á Mógiisá er sög sem tekur svona bolvið og er hún sú eina á landinu fyrir utan sagir sem eru hjá Skógrækt ríkisins á Hallormsstað og á Ströndum þar sem Strandamenn saga niður rekavið. Ólafur segir að ef tré séu grennri en svo að hægt sé að saga þau í borð þá geti fólk lært að breyta þeim í efni sem hægt er að nota til að smíða úr. Á námskeiðum sem Garðyrkjuskólinn á Reykjum hefur efnt til og nefnast „Lesið í skóginn og tálgað í tré" er fólki einmitt kennt að vinna nytjahluti úr grönnu grisjunarefni. Þessi námskeið voru haldin í fyrravetur og eru að fara af stað aftur um þessar mundir. Hjónin á Gauksmýri Sigríður Lárusdóttir, Jóhann Albertsson og sonur þeirra Albert sátu fund ferðaþjónustu- bænda á Hótel Sögu um daginn. Svipurinn á Albert bendir til að hann hefði getað hugsað sér ýmislegt skemmtilegra en að vera á fundi... WIO mun M emtaskipti á landbúnaOarstefniinni i Noregi Markaðsafskipti og framleiðslutengdur stuðningur í landbúnaði burt - velkomin til hraðari breytinga á bústærð og fjölda búa (strúktúrbreytinga). Þetta kunna stjórnmálamenn að verða neyddir til að segja til að bjarga norskum landbúnaði í Ijósi þeirra áskorana sem blasa við vegna breytinga á samningum um alþjóðaviðskipti með búvörur innan WTO. Þetta segir hagfræðingur hjá norsku rannsóknarstofnuninni í land- búnaðarhagfræði (NILF), Klaus Mitten- zwei, í viðtaii við norska bændablaðið í byrjun október. Hann gefur sér að markmiðið verði að viðhalda framleiðslu búvara í Noregi í svipuðum mæii og nú. Aðlögunin getur falist í þremur leiðum sem nota verður sam- hliða, þetta er ekki matseðill sem hægt er að velja af. 1. Afnám lágmarksverds í Noregi eru um 90% búvara háðar markaðsaðgerðum sem ætlað er að halda uppi og draga úr sveiflum á verði til fram- leiðenda. Ein ieiðin til að draga úr stuðningi eins og hann er mældur með aðferðum OEDC er að afnema opinbera íhlutun í afúrðaverði (m.ö.o. lágmarksverð á afúrð- um). Gulur stuðningur (AMS) í Noregi er að mestu tilkominn vegna þess að verð til framleiðenda í Noregi er hærra en á heims- markaði. Verði opinber afskipti af verð- lagningu afnumin hverfur þessi stuðningur, þannig mældur - án þess að um raunveru- lega lækkun á stuðningi sé að ræða segir Mittenzwei. Öll lönd sem Norðmenn bera sig saman við hafa hins vegar markaðsað- gerðir af einhverju tagi fyrir sínar mikil- vægustu afúrðir. Við þetta eykst hins vegar hættan á verulegum verðsveiflum sem ekki er óskastaða fyrir búgreinar sem hafa lengi búið við að markaðsaðgerðir væru grund- vallaratriði í landbúnaðarstefnunni. T.d. yrði ekki hægt að greiða niður útflutning á umffambirgðum af kjöti. Framleiðendur yrðu sjálfír að bera kostnaðinn af siíkum aðgerðum. Mjólk nýtir 40% af AMS (gulum stuðn- ingi) í Noregi. Ef lágmarksverð á mjólk verður afnumið en haldið í markaðsaðgerðir þyrfti að afnema allar aðgerðir í öðrum búgreinum sem beinast að því að halda uppi verði (lágmarksverði), til að ná iækkun á AMS og mæta þessum nýju kröfúm. Ef hins vegar markaðsaðgerðir yrðu einnig afnumdar myndi nýting á AMS stórlækka. WTO lítur eingöngu til aðgerða ríkis- valdsins. Ef samvinna bænda helst geta þeir sjálfir og samvinnufyrirtæki þeirra unnið verulega gegn verðsveiflum. 2. Ur bláu i grcent Nýjustu hugmyndir innan WTO fela í sér að bláa boxið yrði nánast afnumið, Norðmenn þyrftu að draga saman í þessum flokki úr 7,5 milljörðum í 1 milljarð. Lausnin fælist í að flytja þennan stuðning í græna boxið. í mjólkinni gæti þetta gerst þannig að ailir sem nú fá stuðning eða á ákveðnum gefnum tímapunkti ættu kost á greiðslum í ffamtíðinni hvort sem þeir halda áffam búskap eða ekki. Við slíkan stuðning skapast hins vegar sú hætta að hann hvetji ekki til framleiðslu og það verður erfíðara að fá fylgi við hann meðal greiðenda þegar hann tengist ekki lengur matvælafram- leiðslu. Hægt er að koma til móts við þetta með því að setja kröfur um ásýnd og nýt- ingu lands og einnig telur Mittenzwei að ffamleiðslutengdar greiðslur sem hafa byggðatengingu megi hugsanlega telja grænar, líkt og gert er í Finnlandi. Þetta sé þó ekki tryggt og megi líkja við öku- skírteinislausan bílstjóra, allt gengur vel meðan enginn stendur hann að verki. 3. Stœrri bú og fœrri bœndur Þriðji möguleikinn er svo að auka ffam- leiðni í norskum landbúnaði, lækka kostnað, stækka búin og fækka bændum. Ein leið til þess væri aukin samkeppni og að draga úr aðgerðum sem eru smábúum í hag, þ.e. að flýta enn ffekar þróun síðustu ára þar sem reynt hefur verið að auka stærðarhag- kvæmni en viðhaida samt smábúum og fjöl- skyldubúskap. í Noregi eru skiptar skoðanir um þetta og sumir flokkar hlynntir því að hverfa ffá þeirri stefnu sem hefúr verið við lýði þ.e. að viðhalda fjölda búa og umbuna smærri búum í styrkjum. Lausl. þýtt og endursagt: EB

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.