Bændablaðið - 31.08.2004, Qupperneq 6

6 Þriðjudagur 31. ágúst 2004
Upplag: 11.500 eintök
Íslandspóstur annast dreifingu blaðsins að mestu leyti.
ISSN 1025-5621
Bændablaðið
Málgagn bænda og landsbyggðar
Bændablaðið kemur út hálfsmánaðarlega. Því er dreift til allra bænda landsins og fjölmargra
annarra er tengjast landbúnaði. Bændablaðinu er dreift ókeypis til þeirra er stunda búskap en
þéttbýlisbúar geta gerst áskrifendur að blaðinu.
Árgangurinn kostar kr. 5.200 en sjötugir og eldri greiða kr. 2.250.
Bændablaðið, Bændahöll við Hagatorg, 107 Reykjavík.
Sími: 563 0300 - Fax: 552 3855 - Kt: 631294-2279 Ritstjóri: Áskell Þórisson (ábm.)
Auglýsingastjóri: Eiríkur Helgason, blaðamaður: Sigurdór Sigurdórsson
Netfang blaðsins er bbl@bondi.is
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins
Næstu blöð!
Okt.
12. 26.
Sept.
14. 28.
Frestur til að panta stærri auglýsingar er
á hádegi miðvikudag fyrir útkomu. Smá-
auglýsingar þurfa að að berast í síðasta
lagi fyrir fimmtudag fyrir útkomu.
Ódýrt vinnuafl
Samkvæmt nýrri skoðana-
könnun sem gerð var í Póllandi,
Tékklandi, Ungverjalandi og
Slóvakíu er ódýrt vinnuafl það
sem meirihluti fólks í þessum
löndum telur vera helsta
framlag þeirra til
Evrópusambandsins, en þessi
lönd voru á meðal þeirra tíu
landa sem gengu í sambandið
þann 1. maí sl. Fólki frá þessum
löndum, sem leitar eftir atvinnu,
hefur fjölgað mjög í sumum af
eldri aðildarríkjum
Evrópusambandsins s.s. á
Írlandi. Flest aðildarríki
sambandsins, svo og aðildarríki
EES-samningsins utan þess,
nýttu sér heimild til þess að
takmarka aðgengi fólks frá nýju
aðildarríkjum
Evrópusambandsins að
atvinnumörkuðum sínum. Írland
var eitt af fáum ríkjum sem
gerðu það ekki.
(www.heimssyn.is)
Reynslan af ESB slæm
„Við vonum að sú reynsla sem
við höfum af Evrópu-
sambandinu muni hafa áhrif á
afstöðu Íslands til þess, okkar
reynsla af því hefur hingað til
verið afar slæm. Við sjáum nú
hvernig sjávarútvegur okkar
hefur verið lagður í rúst af
sambandinu. Því vonum við að
Ísland líti til þeirrar reynslu og
verði varkárt,“ segir Rosindell
og segist sjálfur mæla gegn
íslenskri aðild að sambandinu.
Það yrði mikil ógæfa fyrir
Ísland, ekki einungis með tilliti
til fiskveiða heldur
sjálfsstjórnar. Ísland myndi
ekkert græða á aðild,
Evrópusambandið myndi hins
vegar gera það.
Varaformaður breska
Íhaldsflokksins, Andrew
Rosindell , í viðtali við
Morgunblaðið fyrr í þessum
mánuði.
Landbúnaðar-
háskólinn á Bifröst....
Þekking blaðamanna
Fréttablaðsins á Borgarfirði
virðist heldur klén. Virðist
Borgarfjörðurinn og skólar hans
renna saman í eitt hjá sumum
þeirra því ítrekað hefur mátt sjá
ritað “Landbúnaðarháskólinn á
Bifröst” í blaðinu. Nú síðast
kemur þessi nýja stofnun fram í
dálki sem kallast frá ,,Degi til
dags" og var að finna á blaðsíðu
16 þriðjudaginn 24. ágúst sl.
Skyldi nafngiftin vefjast áfram
fyrir mönnum þegar ný stofnun
verður til um áramótin,
Landbúnaðarháskóli Íslands?
En kannski er blaðamaðurinn
bara forspár - vel má vera að
einhver sé að velta því fyrir sér
að sameina umrædda skóla.
Vel klæddar kindur
Kínverskar kindur verða
framvegis vel klæddar.
Olíufyrirtæki Kína, Sinopec,
hefur gefið 90 þúsund búninga
sem passa á kindur í Ulsen
Banner, þaðan sem ákaflega
vinsæl ullartegund kemur.
Búningarniar eiga að halda
moskítóflugum frá, koma í veg
fyrir að óhreinindi setjist í ullina
og útbreiðslu smitsjúkdóma.
Það fylgir sögunni að
búningarnir eru úr gerviefni.
Bylgjan greindi frá.
Langþráður draumur er orðinn að
veruleika. Risin er glæsileg fjósbygging á
Hvanneyri. Það er von að hér sé hátíð svo
lengi hefur þessarar stundar verið beðið.
Bændur landsins eru stoltir af framlagi
sínu til þessa húss sem er eftirtektarvert.
Atvinnuvegurinn hefur komið hér að verki
með myndarlegum hætti með
fjárframlögum, rétt eins og oft áður t.d.
með byggingu húsnæðis bútæknideildar
Rala. En vígsluhátíðin markar einungis
verklok byggingar og þá upphaf að starfi
sem íslenskur landbúnaður væntir mikils af
í þessu húsi. Og ekki aðeins íslenskur
landbúnaður því eftir því sem heimur
rannsóknanna verður alþjóðlegri og
samstarf landa í milli öflugra þá gerum við
okkur vonir um að rannsóknarstarf hér
verði alþjóðlegt og að
landbúnaðarrannsóknir standi á þeim
tímamótum að vera útrásar- og
þekkingariðnaður. Slíkt gerum við ekki
nema með því að efla starfið. Skapa
viðeigandi umgjörð og aðstöðu. Þótt
okkur mörgum sé tíðrætt um breytt
hlutverk landbúnaðarins og breytt mynstur
hans þá má það ekki koma fyrir að við
slökum í nokkru á þekkingaröflun fyrir
þær búgreinar sem enn eru
höfðuðbúgreinar landbúnaðar okkar. Ef
þið spyrjið hvort ég hafi áhyggjur af því þá
er svarið: já, ég hef af því áhyggjur. Því
vil ég brýna fyrir okkur öllum að vera á
varðbergi. Nautgriparæktinni er nú sem
áður mikilvægt að á hverjum tíma sé öflugt
rannsóknarstarf.
Vissulega er samsetning og viðhorf
okkar til þess sem við köllum landbúnað
að breytast og er það vel. Eitthvað er það
sem við höfum kallað hefðbundinn
landbúnað og eigum þá væntanlega við
búfjárhald. Ég veit ekki hvenær nýjar
"búgreinar" verða hefðbundnar. Í mínum
huga er t.d. ferðaþjónusta hefðbundinn
landbúnaður svo gróin og öflug er hún
orðin Í þessu húsi er einmitt ætlunin að
stunda ákveðna tegund af ferðaþjónustu
því þar er glæsileg aðstaða til að taka á
móti gestum. Þetta fjós verður eins konar
andlit íslenskrar nautgriparræktar. Þar
verður vonandi tekið á móti fjölda fólks og
unnið mikilvægt kynningarstarf fyrir
landbúnaðinn. Í húsinu verður góð aðstaða
til kennslu nemenda og ekki síst verður
fósið opið okkur bændum til fóðleiks og
hvet ég til þess að bændur verði duglegir
að sækja staðinn heim og ég veit að tekið
verður vel á móti þeim.
Þann 1. ágúst sl. tóku gildi lög um
Landbúnaðarháskóla Íslands. Hann er nú
samsettur úr þremur stofnunum,
Rannsóknarstofnun landbúnaðarins,
Landbúnaðarháskólanum Hvanneyri og
Garðyrkjuskóla ríkisins. Þetta eru mikil
tímamót og morgungjöf þessarar stofnunar
er nýja fjósið á Hvanneyri.
Nýr rektor
Nýráðinn rektor, Ágúst Sigurðsson, og
háskólaráðið eiga mikið verk fyrir höndum
að móta starfshætti hinnar nýju stofnunar.
Það er ekki stærð stofnunarinnar,
starfsmannafjöldi, nemendafjöldi og
veltutölur í upphafi sem segir til um
hvernig henni mun farnast. Heldur
hvernig sameiningin tekst og í framhaldi af
því hvernig viðhorf hennar verður til
baklandsins sem er íslenskur landbúnaður.
Fljótlega þarf að taka þar miklar
ákvarðanir.
Bændasamtökin bera miklar væntingar
til hinnar nýju stofnunar, að þar verði
öflugt rannsóknar og kennslustarf fyrir
landbúnaðinn.
Ágústi Sigurðssyni er svo sannarlega
að taka við annasömu embætti og óska
Bændasamtökin honum farsældar í starfi.
/Haraldur Benediktsson
Leiðarinn
Smátt
og stórt
Glæsileg fjósbygging á
Hvanneyri
Nú um stundir eru þeir einkum
hylltir sem eiga bunka af
verðbréfum undir koddanum
sínum. Glanstímarit keppast við
að mæra þetta hamingjusama fólk
og birta myndir af grannholda
veisluljónum sem kaupa fyrirtæki
fyrir hádegi og tæta í sundur - og
segja upp fólki en selja svo
niðurbrytjuð fyrirtæki um
kaffileytið.
Skeytingarleysi þessara ljóna
um almannahagsmuni er
illskiljanlegt venjulegu fólki en
það má fullyrða að oft tapi
samfélagið á þessum
samkvæmishetjum. Almenningur
sem verður fyrir barðinu á
uppsögnum fær ekki sömu athygli
fjölmiðla.
Fjármálamennirnir - sem á
stundum ráða sjóðum sem ekki eru
einu sinni í þeirra eigu - hagnast
oft prívat og persónulega um
milljónir á tilfærslum og línudansi
í skattaskógum en óbreyttir blæða.
Líklega hefur Háskóli Íslands
slegið fyrstu tónana í þessu verki
sem æ fleiri raula fyrir munni sér.
Hagnaðarsinfónía HÍ gengur sem
sagt út á það að ískalt peningamat
eigi að ráða en svo virðist sem
fólkið - almenningur - skipti
minna máli.
Dósent við HÍ sagði um
daginn í útvarpi að landbúnaður á
Íslandi skilaði afar litlu til
þjóðfélagsins. Hann ræddi einnig
um það að í landbúnaði - ekki síst
í garðyrkju á Suðurlandi - væri
mikið af innfluttu vinnuafli og
hlustandinn fékk á tilfinninguna
að það væri illa að þessu fólki
búið.
Staðreyndin er sú að starfsfólk
í garðyrkju vinnu á umsömdum
töxtum stéttarfélaga hér á landi og
garðyrkjan eins og aðrar
atvinnugreinar nýtir sér það. Á
hún ekki að gera það annars? Til
hvers er verið að semja um kaup
og kjör? Íslendingar virðast eiga
kost á betur launuðum störfum.
Hvert er vandamálið?
Borgar sig að reka landbúnað á
Íslandi? Borgar sig að búa á
Íslandi? Rétt eins og Sölvi
Helgason gat reiknað tvíbura í
konu norður í útlöndum (annan
svartan og hinn hvítan) þá er það
létt verk og löðurmannlegt að
reikna út að landbúnaður borgar
sig ekki á norðlægum slóðum. Það
er að minnsta kosti auðvelt ef
menn nota þröngar hagfræðilegar
skýringar og gleyma mannlegum
gildum.
Íslenskur landbúnaður hefur
margþætt gildi og hann er hluti
íslenskrar menningar. Framleiðsla
matvæla er eitt - en tilgangurinn er
líka sá að halda lífi í landinu.
Landbúnaðurinn styrkir byggðir
og gerir öðrum atvinnugreinum
kleift að lifa. Ef fólki fækkar á
ákveðnum svæðum kemur að því
einn góðan veðurdag að þeir fáu
sem eftir sitja taka pokann sig og
halda á brott. Eftir standa
mannvirki sem grotna ótrúlega
hratt niður.
Forsvarsmenn
ferðaþjónustunnar nefna gjarnan
íslenska matvælaframleiðslu þegar
þeir tala um forsendur
ferðaþjónustunnar. Þeir hafa - sem
betur fer - ekki lokað sig af og
dregið fyrir glugga íslensks
samfélags eins og dósentinn sem
áður var getið.
Það er gott að geta reiknað
eins og Sölvi en líklega væri hann
einn af máttarstólpum íslenskrar
hagfræði ef hann væri meðal
okkar nú./áþ.
Borgar sig að búa á Íslandi?
Talnaspekingur hefur reiknað út að það borgi sig að hætta að
tala íslensku og taka upp ensku! Það er hægt að kaupa til landsins
hræbillegt nýsjálenskt lambakjöt og danska skinku. Það er líka
hægt að setja íslenska flotann undir hentifána og ráða Kínverja á
skipin. Ætli sé hægt að fá Norðmenn til að annast
landhelgisgæsluna? Borgar sig að bjóða upp á háskólanám á
Íslandi? Væri ekki hægt að semja við erlenda háskóla um að taka á
móti íslenskum nemendum? Hvar á að byrja og hvar á að hætta?