blaðið - 08.12.2006, Blaðsíða 48

48 FÖSTUDAGUR 8. DESEMBER 2006
blaðið
Pétur Ben var um tíma
fyrst og síðast þekktur
sem samverkamaður
Mugisons. Hann stóð
við hans hlið og allir
vissu að hann var nokk-
urskonar galdragræja í
skugganum sem gaf lögum eiiis og
,Murr Murr“ nokkurra volta stuð á
tónleikum. Þetta var fyrir rúmum
tveimur árum.
„Mugimama kemur út 2004 þá
steig ég fram á sjónarsviðið,” seg-
ir Pétur Ben. Hann segist þó hafa
unnið að tónlist í nokkur ár áður en
hann hóf samstarfið við Mugison.
,Ég var í hljómsveit sem hét Tricker
og lærði tónsmíðar í Tónskólanum
í Reykjavík. Ég hafði ekki mikinn
tíma til að spila eða vinna að tónlist
á meðan. Þegar ég var lauk námi var
Mugison kominn á fulla fart og dró
mig svolítið inn í sinn heim. Eftir
það er ég búinn að vera hægt og bít-
andi að smiða minn heim.”
Pétur Ben hefur fengið þrjár til-
nefningar til hinna fslensku tónlist-
arverðlauna fyrir frumraun sína:
,Wine for my Weakness," sem hefur
fengið glimrandi góða dóma. Hann
stendur ekki lengur í skugganum og
galdrar heldur kemur fram á sjónar-
sviðið með eigið sjónar- og hljóðspil
sem Pétur Ben, hæfileikaríkur tón-
listarmaður, textahöfundur og frá-
bær gítarleikari. Hann spilar stund-
um einn með gítarinn, stundum
syngur konan hans, Anna Kristín,
með og stundum er fjölmennt á svið-
inu af þeim hljóðfæraleikurum sem
hann hefur fengið til liðs við sig.
Langaði að syngja og var rekinn
„Ég byrjaði að spila á hljómborð
þegar ég var um tíu ára aldur,” segir
Pétur. „Og fyrir svona krakka sem
kunna ekki neitt og skilja ekki neitt
þá hugsa þeir ekki að þeir ætli að
verða tónlistarmenn. Það var svo
stórt hugtak.
Seinna tók ég upp gítarspil og var
alltaf gítarleikari í hljómsveitum.
Þangað til ég heyrði í hljómsveit
þar sem allir sungu í hljómsveitinni.
Það varð til þess að mig langaði til
að stofna svoleiðis hljómsveit. Þar
sem allir meðlimir hennar syngja,
mér fannst það svo fallegt. En eng-
inn vildi syngja með mér og það var
ráðin söngkona inn i bandið. Þrátt
fyrir það vildi ég samt halda áfram
að syngja en þeir vildu það ekki. Þá
var ég rekinn. Það var önnur hljóm-
sveitin sem ég var rekinn úr,“ bætir
hann við og hlær.
Kostuleg staðreynd þar sem Pétur
er einmitt tilnefndur fyrir söng í ár.
„Allavega þá stofnaði ég hljóm-
sveit á þeim forsendum að ég myndi
bara syngja mín lög,“ heldur hann
áfram. „Og í dag finnst mér söngur-
inn skipta miklu máli. En á þann
veg að orðin dragi sönginn áfram
en ekki söngurinn orðin.“
Enginn dagurer eins
Pétur er uppalinn í Garðabænum.
Hann stendur á þrítugasta aldursár-
inu. Hann er engin miðbæjarrotta.
Heldur sig í úthverfinu í rólegri
fjölskyldustemningu. Vinnur löng-
um stundum í leikhúsinu og kemur
fram og spilar með gítarinn sinn.
En hjá Pétri er enginn dagur eins.
,Konan mín syngur á plötunni,
Anna Kristín Guðmundsdóttir. Við
erum svolítið team,“ bætir hann við.
,Hún er frábær söngkona og hjálpar
mér mikið við allskyns praktísk at-
riði. Almennt er þetta bara lítið fyr-
irtæki sem samanstendur að mestu
af mér og henni og dagarnir eru mis-
jafnir. Suma daga er þetta rosalega
gaman, þá er maður til í að vera í
símanum allan daginn, suma daga
er ég að vinna í leikhúsinu alla daga,
aðra daga sef ég ekkert og er fram
Pétur Ben Benediktsson
fókuserar á innra lífið
á nætur að laga til einhver hljóð og
vakna þá seint daginn eftir, meðan
aðra daga vakna ég snemma og tek
allt með trompi.“ Pétur segist ekki
eiga nein önnur áhugamál en það
sem hann starfar að. „Ég hef bara
rosalega mikinn áhuga á því sem ég
geri,“ segir hann.
Ótti, trú, fjölskylda, gildi og
guð
Pétur segir lög sín alltaf hafa
komið fyrirhafnarlaust. „Þau
hrannast upp og svo þarf mað-
ur að gera textana. Ég hef alltaf
haft áhuga á texta en égþurfti að
hafa mikið fyrir þeim og það tók
langan tíma að berja þá saman.
Uppsprettan að textaskrifunum
er ótti, trú, fjölskyldan mín, gildi
og Guð. Ég fókusera á innra lífið,
manneskjuna og að ákvarðanir
hennar séu stundum slœmar og
stundum góðar. En alltaffyrirgef-
anlegar. Mér finnst að við höfum
öll hlutverk og íþví er von. Égspyr
migoft afhverju égsé aðþessu. Og
finnstþá að égsé aðgera eitthvert
gagn. Það virkar kannski hroka-
fullt að maður haldi að maður sé
að gera gagn þegar maður er bara
að spila tónlist. Ákveðin hcetta á
því að tónlistarmenn fari að líta á
sigsem einhvern frelsara eðafjall-
rœðujesú. En samt er maður að
reyna að vekja fólk til umhugsun-
ar. Maður vonast til þess að það
sem maður gerir leiði á endanum
til einhversgóðs.”
Jólatréð bíður kannski....
Um þessar mundir er Pétur að
vinna að tónlist í verkinu Ó fagra
Veröld, sem verður frumsýnt 27.
desember í Borgarleikhúsinu. „Von-
andi verða einhver jól hjá mér,“ seg-
ir hann. „Þetta verður brjálað. Við
erum ekki föst í hefðum og vorum
lítið fyrir svona rugl í fyrra. Jóla-
tréð var ekki komið upp á jólunum
í fyrra, við settum það upp á annan
í jólum. Við förum í kirkju á jólun-
um. Það er eina hefðin. Siðan er það
bara að vera með fjölskyldunni og
borða góðan mat og opna pakka.“
Pétur stefnir á að halda tónleika
16. desember í Tjarnarbíói. Eftir
jólastússið ætlar hann að ferðast
eitthvað um heiminn með plöt-
una sína og spila. Ég er að reyna
að fá einhvern samning og ferðast
næst á Eurosonic í Hollandi, þá til
Danmerkur þar sem platan hefur
fengið góða dóma.“
dista@bladid.net
viðtal