Fréttablaðið - 11.01.2012, Blaðsíða 34

Netfang auglýsingadeildar
auglys ing ar@markadurinn.is
Veffang visir.is
Netfang
rit stjorn@markadurinn.is
Sími 512 5000 Fax 512 5301
OPIÐ
Virka daga frá kl. 10-18
Lau frá kl. 11-18
Sun frá kl. 13-18
Pöntunarsími
512 6800
eða dorma.is
Milano ekta hægindastóllá frábæru EM tilboði ! Til í 4 litum:
Latte Svartur BrúnnHvítur
Hægindastóll
kr. 37.900,-
Komdu
núna
Allir vilja gott sæti !
Gullið tækifæri
fyrir betra sæti !
EM
TILBOÐ
fyrir framan EM !
er alltaf eins!
Áfram Ísland !
Þorgils Jónsson
BANKAHÓLFIÐ
Viðtal við Finn Árnason
forstjóra Haga –
ERLENT MYNDBAND
Fréttaskýring WSJ um
skuldavanda Evrópu –
Margt hefur verið skrafað um vanda
evrusvæðisins þar sem vissulega
hefur gengið yfir gjörningaveður
sem sér ekki enn fyrir endann á.
Svartsýnustu menn og konur hafa
spáð því að dagar evrunnar séu
taldir og eins að samkomulagið sem
leiðtogar Evrópusambandsins náðu
um hertari viðurlög við því að fara á
svig við reglur, séu dæmi um ofríki
sambandsins yfir aðildarríkjunum.
En er það tilfellið?
Öll evruríkin eru í myntsam-
starfinu að fúsum, frjálsum og
einbeittum vilja. Við inngöngu
gangast ríkin undir ákveðin skilyrði
sem tiltekin eru í Maastricht-
samningnum. Þar er meðal annars
kveðið á um viðmið varðandi fjár-
lagahalla, ríkisskuldir, verðbólgu og
stýrivexti. Öllum er ljóst að í allt of
mörgum tilfellum gengu aðildarríkin
á svig við reglurnar og vandræði
síðustu mánaða eru afleiðing þessa.
Pólitíkusar létu einfaldlega glepjast
af því að láta skammtímahagsmuni,
oftar en ekki sína eigin, ráða för, á
kostnað sameiginlegra hagsmuna til
framtíðar.
Er virkilega hægt að tala um ofríki
þegar skerpt er á viðurlögum við því
að fara á svig við gerða samninga og
grafa þannig undan öllu kerfinu.
Auðvitað er ekki eingöngu Grikk-
landi, Ítalíu og þeim ríkjum, sem
standa sérlega halloka nú, um að
kenna hvernig ástatt er í Evrópu.
Stóru ríkin fóru einnig fram úr sér
mörg hver og neituðu að horfast í
augu við að hegðun þeirra var ekki
sjálfbær. Endalaus skuldasöfnun
ríkja er ekki vænleg til árangurs til
langs tíma, frekar en fyrir heimili
að lengja í ofneyslupakka með yfir-
drætti um hver mánaðamót.
Ábyrgð er lykilorðið í þessum
efnum þar sem horfa verður fram
á veginn og ríkin verða að vega og
meta hvernig framtíð þau sjá fyrir
sér. Sé aðild að sameiginlegu mynt-
bandalagi það sem stefnt er að er
ekki valkostur að hver sé að slá sinn
takt óháð öðrum og þess vegna er
aðgerða þörf.
Auðvitað eru aðhaldsaðgerðir,
niðurskurður opinberra útgjalda og
endurskipulagning lífeyriskerfisins
sársaukafullar fyrir marga en þær
eru nauðsynlegar.
Forgangsröðun skiptir hins vegar
lykilmáli enda er háski á báðar
hendur þegar kemur að róttækum
þjóðfélagsbreytingum.
Einstigið er vandratað þar sem
gæta verður hags þeirra sem minnst
mega sín í samfélaginu en þó ekki
herða um of á fyrirtækjum og vinn-
andi fólki svo að þær verði letjandi
fyrir framtak og dugnað.
Það er hins vegar verkefni
stjórnvalda í hverju ríki fyrir sig að
leggja upp í aðgerðir til að ná settu
marki og eftir þeim verkum verða
þau dæmd í framtíðinni. Samningar
eru umfram allt samningar og það
getur ekki verið til of mikils mælst
að staðið sé við þá.
Ofríki eða krafa um
orðheldni?