Fréttablaðið - 25.05.2012, Blaðsíða 34

8 • LÍFIÐ 25. MAÍ 2012
fjölmiðla og hvert var þitt fyrsta
verkefni? Þetta fjölmiðlaævintýri
byrjaði þegar ég kom mér að sem
blaðamaður á DV, þá tvítug. Ég fékk
fyrst það verkefni að athuga hvers
vegna einhverjir vinnumenn við brú-
arsmíði bæru ekki hjálma, ég átti
að krefjast svara og fá viðbrögð frá
vinnueftirlitinu. Einu svörin sem ég
fékk voru þau að mönnunum væri
heitt í sólinni. Mér þótti mjög erf-
itt að gera úr þessu frétt og fannst
ég vera komin á undarlega braut.
Þetta var sennilega svona dæmi-
gerð sumargúrkufrétt. Jájá, ein-
hvers staðar byrjar maður.
Viltu deila með okkur eftir-
minnilegri upplifun á þínum fjöl-
miðlaferli? Eitt það undarlegasta
sem ég hef lent í var að fá óútskýr-
anlegt og óstöðvandi hláturskast
í beinni útsendingu í Íslandi í dag
ásamt Svanhildi Hólm Valsdóttur.
Við sátum eins og bjánar í sófa og
gátum varla klórað okkur í gegn-
um einfalda kynningu á þættinum.
Við vitum varla enn hvað var svona
fyndið. Það er, eins mótsagnakennt
og það hljómar, ekkert grín að fá
hláturskast við þessar aðstæð-
ur. Fyrsti þátturinn sem ég stýrði í
sjónvarpi var á SkjáEinum á fyrsta
ári þeirrar stöðvar og kallaðist Út að
borða með Íslendingum. Þátturinn
var á dagskrá öll föstudagskvöld
og allir þættirnir eru vandræðalegir
fyrir mig. Getum við talað um eitt-
hvað annað?
Hverjar eru þínar fyrirmyndir?
Fyrirmyndir mínar eru samsettar úr
gerumst sek um að kaupa inn vör-
urnar sem eru til heima og við erum
sek um að sjá ekki til þess að börn-
in hreyfi sig nóg, skutlum þeim fram
og til baka um allan bæ og nennum
e.t.v. ekki að fara af stað með þeim
út að hreyfa okkur. Góðu fréttirnar
eru að við getum líka verið lausnin
á vandanum.
Nú hefur þú verið á skjám
landsmanna síðan árið 1999 –
grönn, vel gefin og falleg. Hefur
þú fyrir því að halda þér í formi
/ kjörþyngd eða hefur þú ekkert
fyrir þessu?
Ég er ekki öðruvísi en annað
fólk og þekki þennan vanda alveg
ágætlega. Þekkja ekki allir ein-
hvern sem hefur barist eða er að
berjast við aukakíló, jafnvel offitu?
Ég hef gengið með fjögur börn, hef
vegið 90 kíló og veit alveg hvernig
það er að verða stjórnlaus í þess-
um málum. Mér finnst mjög auð-
velt að samsama mig þeim sem
eiga jafnvel við verulegan vanda
að stríða. Ég hefði hæglega getað
lent í honum sjálf eins og svo marg-
ir aðrir. Kannski er ég bara heppin.
En ertu dugleg að hreyfa þig og
setja þig í fyrsta sætið? Já, ég er
það núorðið. Mér lánaðist að koma
mér upp þannig lífsstíl að mér finnst
óþægilegt að hreyfa mig sjaldan. Ef
það líða nokkrir dagar án hreyfing-
ar er ég orðin viðþolslaus og það er,
held ég, góður staður til að vera á.
Nú hefur þú verið opinber pers-
óna síðan þú byrjaðir að starfa í
sjónvarpi árið 1999. Hvernig kom
það til að þú valdir að starfa við
Tónlistarmaðurinn Valdimar Guð-
mundsson er einn af viðmæl-
endum Ingu Lindar.
Í þáttaröðinni ræðir Inga Lind við
fjölda fólks eins og sálfræðinga,
matgæðinga, næringarfræðinga,
foreldra, lækna, hjúkrunarfræð-
inga, heilsugæslufólk, meðferðar-
fólk, skólamatráða, íþróttafólk, íþrótta-
álfinn, gamalt fólk, stjórnmálamenn, emb-
ættismenn, framleiðendur, verslunarmenn og fleiri, auk nokkurra
einstaklinga sem glíma sjálfir við vandann. Meðal þeirra er ein
skærasta stjarna íslensks tónlistarlífs, Valdimar Guðmundsson
úr hljómsveitinni Valdimar, sem lýsir því á opinskáan hátt hvern-
ig það er að vera of þungur og feitur allt sitt líf. Þættirnir verða
sýndir á Stöð 2 og fer sá fyrsti í loftið miðvikudagskvöldið 30.
maí.
STÓRA ÞJÓÐIN
Framhald af síðu 7
völdum kostum vel heppnaðs fólks
sem hefur orðið á vegi mínum. Upp-
talning á því góða fólki yrði sennilega
of löng fyrir þetta viðtal.
Hvernig tekst þú á við umfjöllun
um þig í fjölmiðlum og þitt pers-
ónulega líf – hvort sem þú kaupir
þér hús, eignast barn eða verslar í
matinn? Ég hef lært að taka þessu af
æðruleysi, jafnvel kæruleysi. Smám
saman vex á sjálfið ósýnileg brynja
sem ver það fyrir hörðum orðum
en sem betur fer falla líka stundum
fögur orð sem styrkja jafnvel sjálfs-
myndina. Yfir því er ekki hægt að
kvarta. Ef fólk talaði betur hvert um
annað, væri heimurinn betri. Það er
bara þannig.
Gerð þáttanna. Hefur hún breytt
þér á einhvern hátt og þínum lífs-
háttum og jafnvel hugsun?
Já, ég er meðvitaðri en áður um
hvað ég læt ofan í mig og mína, ég
kaupi öðruvísi inn en áður og svo er
ég líka búin að læra að lesa utan á
umbúðir.
Hvað finnst þér um fjölmiðla-
umfjallanir þegar kemur að því
að steypa fólk í sama mót? Þessa
útlitsdýrkun og gjörbreyttar for-
síður með aðstoð tölvutækninn-
ar? Ég hef rekið mig á það í þess-
um þáttum mínum að þetta er hluti
af vandamálinu. Þetta er hluti af því
að mörgu fólki, ekki síst stúlkum og
ungum konum, líður illa af því að
þær eru ekki með skrokk og húð
eins og þessar ofurmjóu og app-
elsínuhúðarlausu konur – sem ég vil
reyndar halda fram að séu ekki til.
Sjálfsmynd hjá svo mörgum ruglast
við þetta og fólk verður ómögulegt
í eigin augum. Margar konur sem
glíma við það að vera of feitar eru
í reynd með átröskun og þá hefur
þessi umræða svipuð áhrif á þær og
á aðra átröskunarsjúklinga. Dagur-
inn fer allur í það að hugsa um útlit-
ið, matinn og hvernig væri nú betra
að líta út. Þetta truflar mjög marga.
Það er áhyggjuefni að ungar stúlk-
ur lesi stöðugt um óraunverulegan
fullkomleika og beri sig saman við
hann. Við eigum að sýna stúlkunum
okkar að þetta er ekki raunveruleik-
inn. Við erum öll eins mismunandi og
við erum mörg.
En þessi þættir fjalla ekki um út-
litið. Þeir fjalla um offitufaraldurinn.
Fólk getur verið í yfirþyngd en fanta-
fínu formi. Markmiðið með þáttunum
er ekki að koma því inn að allir eigi
að vera eins. Alls ekki.
Hvar sérðu þig eftir tíu ár? Það
vantar því miður alveg í mig alla spá-
dómsgáfu.
En hvert er þitt lífsmottó? Að sjá
aldrei eftir neinu.
Hvaða verkefni eru framundan
hjá þér (eftir þættina)? Það er nú
aldrei að vita. Ég er með ýmislegt
á teikniborðinu og alls konar hug-
myndir en lífið getur tekið svo skrýtn-
ar beygjur að ég þori ekki að lýsa
neinu yfir núna.
Get ekki sleppt því að spyrja
þig eftir að þú varst kosin fulltrúi
á Stjórnlagaþing í fyrra: Hefur þú
áhuga á að vinna við stjórnmál í
framtíðinni? Ég get ekki sagt að
mér finnist stjórnmál lokkandi þessa
stundina. Það er fátt sem heillar mig
þar. Ég á vini sem hrærast í stjórn-
málum alla daga og oft vorkenni ég
þeim. Vanþakklátara starf veit ég
ekki um og dáist að þeim sem leggja
í það. Ég held að ég haldi mig við
fjölmiðla, takk.
Inga Lind segist vel skilja hvernig hægt sé að verða stjórnlaus þegar kemur að
mat og segir auðvelt að samsama sig með þeim sem eiga jafnvel við verulegan
vanda að stríða. „Ég hefði hæglega getað lent í honum sjálf eins og svo marg-
ir aðrir.”
07.00 vakna við að þriggja ára dótt-
ir mín sparkar mér fram úr rúminu.
Svo er að koma staðgóðum morg-
unverði ofan í börnin öll og þeim svo
út úr húsinu og í skólann.
09.00 hafa uppi á Einari Árnasyni,
myndatökumanni, og funda um daginn fram undan.
12.00 vera búin með eitthvað gagnlegt, eins og t.d. að
snæða hollan og næringarríkan hádegismat. Annars virka ég
ekki eftir hádegi.
13.00 fara á fullt í að afgreiða sem flest sem snýr að þátta-
gerðinni. Það getur verið mjög misjafnt eftir dögum. Undan-
farið hef ég eytt mestum tímanum hjá snillingunum í Illusion
við að fara yfir þá tugi klukkutíma af myndefni sem ég hef
komið mér upp, sem og að greina kjarnann frá hisminu,
klippa, flokka og raða, að sjálfsögðu í samvinnu við klippar-
ann snjalla Fannar Edwardsson.
19.00 kem ég heim og kúpla mig úr vinnugírnum. Faðma
fólkið mitt og er mamma þar til yngri deildin er sofnuð, reyni
að ná að þvo a.m.k. tvo fataskammta í þvottavélinni, þurrka
og ganga frá og undirbúa næsta dag.
23.00 freyðibað og þá er dagurinn fullkominn.
DAGUR Í LÍFI INGU LINDAR
Í
2012