Fréttablaðið - 25.05.2012, Blaðsíða 46

25. maí 2012 FÖSTUDAGUR30 30
menning@frettabladid.is
Ný plata með Sigur Rós,
Valtari, kemur út á mánu-
daginn og bindur enda á 4
ára bið aðdáenda sveitar-
innar eftir nýjum skammti.
Liðsmenn Sigur Rósar hafa
fjölgað sér og sinnt öðrum
hugðarefnum milli platna.
Þeir hlakka til túrsins sem
fram undan er, jafnvel þó
Kjartan fari ekki með.
Að sumu leyti þykir ný plata
Sigur Rósar, Valtari, minna á tón-
list Sigur Rósar frá fyrri árum.
Lögin á plötunni eru löng, róleg
og draumkennd. Georg Hólm,
bassaleikari Sigur Rósar, tekur
undir þetta. „Á einhverjum tíma-
punkti hugsaði ég sjálfur að
margt á þessari plötu minnti mig
á Von [frá 1997]. Það eru element
í henni lík, lögin eru löng og róleg
og við erum ekki að vinna með
hefðbundið lagaform. Við leyfðum
okkur að sleppa okkur algjörlega
með þessa plötu, sem við gerðum
líka með Von,“ útskýrir hann.
Platan varð þó til á allt annan
hátt en Von. „Valtari varð til úr
mörgum litlum bútum. Við sett-
umst sjaldan niður með hljóð-
færin okkar og spiluðum, held-
ur vorum meira í því að klippa
saman í tölvum. Ef eitthvað vant-
aði fór einn okkar og spilaði það
og svo var því bætt við. Ég er
nokkuð viss um að við höfum ekki
mixað eitt lag á hefðbundinn hátt í
hljóðveri fyrir þessa plötu.“
Smellpassaði að lokum
Síðasta platan frá Sigur Rós kom
út árið 2008 og hefur aldrei liðið
eins langt á milli platna hjá sveit-
inni áður. „Grunninn að fyrsta
laginu sem við tókum upp á Valt-
ara gerðum við stuttu eftir að
við tókum upp Takk, sem kom
út 2005. En við byrjuðum ekki
að vinna að henni fyrr en í mars
2009. Það kom ekki mikið út úr
því, þetta var allt saman eitt-
hvað ruglingslegt,“ segir Georg
Hólm, bassaleikari Sigur Rósar,
um tilurð nýju plötunnar. „Við
vorum dálítið ringlaðir eftir Með
suð í eyrum túrinn. Eini útgangs-
punkturinn okkar var að við
vildum ekki halda áfram á sömu
braut. Seinna sama ár reyndum
við aftur og þetta fór eins. Svona
gekk þetta, þangað til við gáfumst
alveg upp eftir fjórðu tilraun.
Persónulega langaði mig bara að
henda þessu efni, því þetta var
orðið of skrýtið og flókið. Það var
ekki fyrr en í september í fyrra
að við ákváðum að gera eina heið-
arlega tilraun í viðbót og þá, allt í
einu, smellpassaði allt.“
Fjögur píanó
Þeir Sigur Rósarmenn hafa unnið
saman frá því árið 1994 og þekkja
því orðið hver annan ansi vel. Það
sýnir sig kannski best á laginu
Fjögur píanó sem þeir unnu á all-
sérstakan hátt. „Við vorum með
lítinn hljóðbút sem við vorum
ofsalega hrifnir af en vorum ekki
alveg vissir um hvað við ættum
að gera við. Upp á grín ákváðum
við að allir færu út úr stúdíóinu,
nema einn, sem myndi setjast
niður við píanóið og spila eitt-
hvað yfir hann. Svo skiptumst við
á og enginn fékk að heyra það sem
hinir höfðu spilað. Svo prófuðum
við að spila þetta allt á sama tíma
og þannig varð lagið til. Bútarnir
pössuðu allir saman. Ég efast um
að það væri hægt að setja hvaða
fjórar manneskjur sem er inn í
stúdíó á þennan hátt og það kæmi
eitthvað af viti út úr því. Þetta var
skemmtileg tilraun,“ segir Georg.
„Það var allt mjög frjálslegt hjá
okkur við gerð þessarar plötu. Við
fundum ekki fyrir mikilli pressu
og gerðum bara það sem okkur
sýndist, eins og okkur sýndist.“
Uppteknir í öðru
Nokkur ár eru liðin frá því að
Sigur Rós kom síðast fram á tón-
leikum, en hún hefur ekki leikið
á tónleikum eftir túrinn í kring-
um plötuna „Með suð í eyrum við
spilum endalaust“ sem kom út
árið 2008. Jónsi hefur verið upp-
tekinn við sólóferil sinn, Kjart-
an meðal annars verið að semja
kvikmyndatónlist og þeir Orri og
Georg í öðrum verkefnum. Svo
hafa þeir verið iðnir við að eignast
börn, en þeim þremur síðasttöldu
fæddust afkomendur með stuttu
millibili. Georg segir að hljóm-
sveitin hafi þó aldrei lagst alveg
í dvala. „Alltaf þegar Jónsi var
ekki að túra hittumst við, þannig
að við höfum alltaf verið eitthvað
að bauka, þó það hafi verið minna
en venjulega. Áður fyrr vorum
við kannski eitt ár að vinna plötu,
mjög stíft, og um leið og hún var
tilbúin fórum við á túr í eitt og
hálft ár. Nú var þetta öðruvísi. Við
gáfum okkur tíma í þetta.“
Flaug heim fyrir eina helgi
Georg segir það oft hafa tekið á
fjölskyldulífið að vera í eins þéttu
prógrammi og vaninn var. Hann á
þrjú börn, elst þeirra fósturdóttur
sem er fædd árið 1998. Hans beið
því alltaf fjölskylda heima, þegar
hann var á tónleikaferðalögum.
„Þetta hefur alltaf verið svolítið
ströggl fyrir mig og örugglega
fyrir Orra líka, því hann á dótt-
ur á svipuðum aldri. Það tekur á
sálina í manni að vera kannski í 3
mánuði í burtu. Þess vegna var ég
stundum að fljúga heim yfir helgi,
jafnvel bara eina nótt, því ég var
kannski ekki búinn að vera heima
í nokkra mánuði. Þegar maður á
fjölskyldu heima snýst þetta svo-
lítið um 3 símtöl á dag, að díla við
tímamismuninn og heimþrá. En á
sama tíma er þetta auðvitað rosa-
lega gaman og maður hefur séð og
upplifað ýmislegt. Með aldrinum
höfum við líka lært að meta þetta
betur og nú erum við farnir að
hlakka mikið til að fara á næsta
túr.“
Kjartan spilar ekki með
Þrálátar sögusagnir hafa lengi
verið á kreiki um að Kjartan sé
í raun hættur í Sigur Rós og jafn-
vel að það sé ekki hann sem spili
á nýju plötunni Valtara. „Þetta er
bara bull. Það sem er satt í sög-
unum er að Kjartan mun ekki túra
með okkur núna. Hann ætlar ekki
að spila læv. Hann hefur mikið
að gera í kvikmyndatónlistinni
og vill frekar vinna tónlist en að
spila á tónleikum. Það er allt í
lagi okkar vegna. Við erum allir
góðir vinir, gerum þetta bara eins
og okkur sýnist og pressum ekki
hver á annan,“ segir Georg og
bætir við að þeir líti á þetta sem
tækifæri fyrir hljómsveitina til að
gera eitthvað nýtt á tónleikunum.
Skarð Kjartans verður þar fyllt
með aukagítarleikara, aukapíanó-
leikara og sex manna strengja- og
brasssveit.
Fingurnir þekkja tónana
Að undanförnu hefur Sigur Rós
verið að dusta rykið af gömlum
lögum, sem ekki hafa verið spiluð
í fleiri ár. Georg segir þá félaga
vissulega ansi ryðgaða, en hins
vegar komi þetta eins og af sjálfu
sér. Fingurnir þekki tónana og
byrji að spila sjálfir. „Þetta er
svolítið eins og að hjóla. Maður
man ekki nóturnar eða neitt en
svo er talið og þá byrjar maður
allt í einu af sjálfu sér. Þetta er
ekki fullkomið en við erum eig-
inlega alveg hissa á því hvað við
erum góðir ennþá.“
Þó að Valtari komi út á mánu-
daginn verða íslenskir aðdáendur
Sigur Rósar að bíða fram á haust
eftir að heyra hljómsveitina spila
hér á landi, en þeir koma fram á
Airwaves-tónlistarhátíðinni. Tón-
leikaferð þeirra hefst hins vegar í
Fíladelfíu í lok júlí, en auk Banda-
ríkjanna er ráðgert að spila í Evr-
ópu og Ástralíu og viðbúið er að
fleiri álfur bætist við eftir því
sem líður á. Sigur Rós á trygg-
an aðdáendahóp víða um heim.
En hvar skyldu þeir vera vin-
sælastir? „Ég hélt alltaf að við
værum vinsælastir í Ameríku.
En svo vorum við að ræða þetta
við umboðsmenn okkar um dag-
inn. Þeir höfðu látið gera könnun
á netinu, til að sjá hjá hvaða ald-
urshópi og hvar í heiminum væri
mest að gerast í kringum Sigur
Rós á netinu. Þá eiga víst ungir
krakkar í Mexíkó vinninginn. Við
höfum samt bara spilað þar einu
sinni og það voru ekki neitt sér-
staklega góðir tónleikar. Við verð-
um eiginlega að bæta úr því.“
Sextugir í Sigur Rós?
Átján ár eru liðin frá því að
strákarnir stofnuðu Sigur Rós,
eyddu frítíma sínum í æfingahús-
næði og gengu með þann draum
í maganum að geta kannski ein-
hvern tímann lifað af tónlist-
inni. Þeir náðu því takmarki og
gott betur, en hvernig skyldi til-
finningin vera að eldast í þess-
um heimi? „Við gerum rosa mikið
grín að þessu sjálfir.
Ef mig misminnir ekki sögðum
við okkar á milli þá að við skyld-
um ekki vera að þessu ennþá,
þegar við yrðum fertugir. Nú
erum við að nálgast fertugt og
hugarfarið hefur breyst. Ég væri
alveg til í vera í þessu ennþá
þegar ég verð sextugur.“
holmfridur@frettabladid.is
Alveg hissa hvað við erum góðir ennþá
TÓNLEIKAFERÐIR TAKA Á SÁLINA Georg, sem á þrjú börn, segir langar tónleikaferðir fjarri fjölskyldunni stundum hafa tekið á. Nú
er hann samt farinn að hlakka til næsta tónleikaferðalags, enda langt um liðið síðan síðast. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
HAFNARBORGINNI LÝKUR Sýningu Hrafnkels Sigurðssonar, Hafnarborginni, lýkur um hvítasunnuhelgina. Síðasti
sýningardagur er annar í hvítasunnu, mánudaginn 28. maí. Verkin sem Hrafnkell sýnir nú í Hafnarborg eru öll ný, en efnivið þeirra
sækir hann í karlmannlegt athafnasvæði slippsins. Hann sýnir ljósmyndir sem minna á málverk og áhrifamikla myndbandsinn-
setningu en einnig veggverk og textíl. Hljóðmynd og lykt taka svo þátt í að skapa umgjörð sem tengir verkin við uppruna sinn.
Það var allt mjög frjálslegt hjá okkur við gerð
þessarar plötu. Við fundum ekki fyrir mikilli
pressu og gerðum bara það sem okkur
sýndist, eins og okkur sýndist.