Fréttablaðið - 16.06.2012, Qupperneq 30

16. júní 2012 LAUGARDAGUR30
Blendnar tilfinningar til nýju þáttanna
Halldór Gylfason, leikari
„Ég sit límdur við skjáinn næstu vikurnar, rétt eins og ég geri ráð fyrir að helm-
ingur þjóðarinnar geri,“ segir Guðmundur R. Gíslason, söngvari hljómsveitar-
innar Súellen frá Neskaupstað. Stofnendur sveitarinnar voru kornungir, þrettán
og fjórtán ára, þegar þeir fengu nafn hinnar vansælu eiginkonu JR
lánað, en það hefur staðist tímans tönn og er enn við lýði.
„Við horfðum auðvitað á Dallas eins og allir aðrir Íslend-
ingar, hvort sem þeir viðurkenna það í dag eða ekki,“ segir
Guðmundur. „Við höfðum verið að velta fyrir okkur nafni
á hljómsveitina og íhuguðum nöfn á nokkrum öðrum
persónum í Dallas. Trommuleikarinn þáverandi stakk þá
upp á Súellen, sem okkur þótti afleit hugmynd í fyrstu, en í
raun var hugmyndin svo hræðileg að hún var frábær.
Eini misskilningurinn sem nafnið hefur valdið er sá að
margir halda enn að við séum kvennahljómsveit.
Sumir rugla okkur saman við Dúkkulísurnar, enda er
það skiljanlegt þar sem þær komu líka að austan
og sungu lagið Pamela í Dallas. En þessi ruglingur
hefur ekki komið að sök að ráði,“ bætir hann við og
segir Sue Ellen eðlilega hafa verið eftirlætis karakter
hljómsveitarmeðlima.
Árið 2004 héldu meðlimir Súellen í pílagrímsferð
vestur um haf og heimsóttu fyrirheitna landið, sjálfa
Dallas-borg í Texas. „Við urðum að láta verða af þessu.
Við komumst meðal annars að því að búgarðurinn þar
sem þættirnir voru teknir upp var orðinn að Dallas-safni,
sem við kíktum auðvitað á. Svo tókum við líka upp tvö lög
í þessari skemmtilegu ferð. Verst var að við náðum ekki
sambandi við Lindu Gray, leikkonuna sem leikur Sue Ellen,
en við spjölluðum við umboðsmann hennar sem sagði
okkur að hún væri því miður of upptekin til að hitta okkur.
Mig minnir að hún hafi verið að leika á Broadway á þessum
tíma, svo við eigum það eftir. Hún veit þó af tilvist hljóm-
sveitarinnar Súellen á Íslandi og það er huggun í því,“ segir
Guðmundur.
N
íundi áratug-
urinn bauð
þorra þjóð-
arinnar upp
á eins konar
þjóðhátíðar-
dag einu sinni í viku, þegar
ástir og ævintýri Ewing-
fjölskyldunnar í borg-
inni Dallas í Texas-ríki
blöstu við á skjánum. Það
hefði því farið vel á því að
Stöð 2 hefði hafið sýning-
ar á nýrri Dallas-þáttaröð
þann 17. júní eins og til stóð,
en ákveðið var að flýta frum-
sýningu fram til gærkvöldsins.
Margir bíða spenntir, en hvort
nýir fylgismenn bætist í hópinn
kemur væntanlega fljótlega í
ljós. Alls lét fjölmiðlafyrirtækið
TNT framleiða tíu þætti og velt-
ur á viðtökunum hvort fleiri fylgi
í kjölfarið.
Ekki er um endurgerð á hinni
ástsælu framhaldsþáttaröð að
ræða heldur framhald sem ger-
ist í nútímanum, nokkurs konar
„öppdeitaða“ útgáfu af sápu-
óperunni. Umfjöllunarefnið er
þó kunnuglegt, eins og við mátti
búast. Allir þrá enn yfirráðin á
Southfork-búgarðinum og svífast
einskis til þess að ná þeim, þótt
sumir beiti til þess ruddalegri
aðferðum en aðrir eins og geng-
ur. John Ross (Josh Henderson),
sonur JR Ewing og Sue Ellen, er
holdgervingur pabba síns. Ófyr-
irleitinn kaupsýslumaður sem
dreymir um að verða þvottekta
olíubarón. Frændi hans Christop-
her (Jesse Metcalfe), ættleiddur
sonur Bobby Ewing og Pamelu,
er andstæðan og trúir bláeygt
á vistvænni orkugjafa. Jordana
Brewster (Elena Ramos) er dótt-
ir kokksins á Southfork, fyrrum
unnusta Christophers sú sem
John Ross hefur haft augastað á
stóran hluta ævinnar. Rebecca
Sutter Ewing (Julie Gonzalo), eig-
inkona Christophers, hefur verið
munaðarlaus frá tólf ára aldri
og þriðja eiginkona Bobbys, Ann
Ryland Ewing (Brenda Strong) er
gömul vinkona Sue Ellen.
Gömlu andlitin eru líka nokk-
ur. Hinn aldni Larry Hagman
snýr aftur sem JR Ewing, hjarta-
knúsarinn Patrick Duffy sem
Bobby Ewing og Linda Gray sem
Sue Ellen. Einnig reka inn nefið
Ray Krebbs (Steve Kanaly), Cliff
Barnes (Ken Kercheval) og Lucy
Ewing Cooper (Charlene Hilton)
svo þekktustu nöfnin séu nefnd.
„Nýju þættirnir eru alveg eins
og þeir gömlu, fyrir utan það að
nú er árið 2012,“ sagði Patrick
Duffy í viðtali fyrir skemmstu.
„Við lítum svo á að þetta sé fjór-
tánda þáttaröðin. Það er eins og
áhorfendur hafi bara gleymt á
hvaða stöð við erum.“
Hver ræður ríkjum
á Southfork?
Stöð 2 heimsfrumsýndi í gær, utan Bandaríkjanna, nýja þáttaröð af Dallas.
Ljóst er að margir biðu spenntir enda þættirnir vinsælu ljóslifandi í hugum
fjölda fólks. Kjartan Guðmundsson kynnti sér þættina og viðbrögðin ytra.
GAMLIR KUNNINGJAR Larry Hagman, Linda Gray og Patrick Duffy, eða JR, Sue Ellen og Bobby eins og þau eru betur þekkt, verða
á skjánum á Stöð 2 á sunnudagskvöldum næstu vikurnar. NORDICPHOTOS/GETTY
Auðvitað verð ég, sem Dallas-sérfræð-ingur, að horfa á þessa nýju þætti.
En ég hef mjög blendnar tilfinningar til
þessa framtaks. Helst myndi ég vilja hafa
þættina áfram eins og þeir eru í minn-
ingunni. Hvernig myndi íslenskufræðing-
um lítast á ef gert yrði framhald af Njálu
eða Egils sögu í nútímanum? Eða hvernig
myndi kvikmyndaáhugafólki lítast á ef
gerð yrði mynd um Þór og Danna í Nýju
lífi í dag? Það er verið að taka risastór-
an séns með þessum þáttum. Þetta er
tvíeggjað sverð,“ segir leikarinn Halldór
Gylfason sem telst með réttu sérfræð-
ingur í málefnum Ewing-fjölskyldunnar
enda fylgdist hann grannt með uppruna-
legu þáttunum frá upphafi til enda og
hafði á þeim miklar skoðanir.
Halldór gengur svo langt að halda því
fram að ekkert sjónvarpsefni, hvorki
fyrr né síðar, komist með tærnar þar sem
Dallas hefur hælana. „Ég hef að minnsta
kosti ekki séð neitt sem trompar Dall-
as. Maður sem ég þekki var í bölvuðum
vandræðum um daginn, það voru veik-
indi í fjölskyldunni hans og allt í volli,
og hann sagði við mig að lífið væri ekki
eins og sjónvarpsþáttur. Ég svaraði því að
það væri kannski rétt, en lífið væri samt
dálítið eins og Dallas því þar gerast svona
hlutir, mjög óvæntir og dramatískir hlut-
ir. Desperate Housewifes og allir þessir
dramaþættir eru bara stælingar á Dallas,
bara vel gerðar eftirlíkingar og karakter-
arnir eiga sér stoð í gömlu Dallas-þátt-
unum.“
Spurður um eftirlætis persónu í Dallas
segir Halldór nánast ómögulegt að halda
öðru fram en að JR Ewing hafi borið
höfuð og herðar yfir aðra karaktera.
„Það má líkja þessu við það að maður sé
spurður hver hafi verið bestur í lands-
liði Argentínu sem varð heimsmeistari
1986. Ef maður vill líta út eins og
Hjörvar Hafliðason og þykjast
hafa voðalega mikið vit á hlut-
unum segir maður kannski
Mario Gonzales eða eitt-
hvað svoleiðis, en auðvitað
var Maradona langbestur og
það vita allir, eins og allir vita
að JR var bestur í þessu
prógrammi. En stund-
um segi ég að uppá-
halds Dallas-karakt-
erinn minn sé Harry
McSween, háttsetti
lögregluforinginn í
Dallas sem JR hafði
í vasanum. McSween
var eiginlega mesti
óþokki þáttanna. Þegar JR
þurfti að koma sök á ein-
hverja gæja sem voru að sofa
hjá Sue Ellen eða eitthvað slíkt, til dæmis
að láta koma fyrir eiturlyfjum í hanska-
hólfum, gekk Harry McSween í málið og
fleiri skítverk. Hann er væntanlega ekki
með í nýju þáttunum.“
Aðspurður segist Halldór fyrst í stað
hafa hatað JR Ewing. „Hann var svo
rosalega vondur. En einhvern veginn æxl-
aðist það þannig að það var alltaf JR sem
stóð uppi sem sigurvegari og glotti í lok
þáttanna. Eftir því sem leið á þættina fór
ég bara að dást að honum. Þetta er svipað
og með þýska landsliðið í fótbolta. Þegar
ég var yngri þoldi ég ekki hvað Þjóð-
verjarnir voru góðir og unnu alltaf. Ég
elskaði að hata þá en núna er ég farinn
að elska þá. Og Sjálfstæðisflokkurinn.
Maður verður bara að lifa með þessu hel-
víti því þeir vinna alltaf á endanum.
Þótt þeir séu ógeðslegir og ófyrir-
leitnir glæpamenn þá standa þeir
alltaf uppi sem glottandi sigur-
vegarar. Manni verður bara
að þykja vænt um þá,“ segir
Halldór.
Á unglingsárum var áhugi
leikarans á Dallas svo brenn-
andi að hann samdi lag um
þættina sem hann flutti víða á
mannamótum og gerir raunar enn
þann dag í dag. Fyrstu erindi text-
ans hljóða svo:
■ DALLAS-SÉRFRÆÐINGURINN
NÁÐUM EKKI Í SUE ELLEN
Fyrsti nýi Dallas-þátturinn var sýndur í Bandaríkjunum á miðvikudaginn,
fékk mikið áhorf og ekki stóð á viðbrögðunum. Yfirlit yfir fjölmiðlatengdar
netsíður leiðir í ljós að flest virðast þau á jákvæðu nótunum, þótt einhverjir
telji að betur hefði verið heima setið en af stað farið:
New York Daily News:
„Larry Hagman er alveg jafn mikið illmenni og fyrr ... Enginn býst við því að
Dallas nái til jafn margra nú og þátturinn gerði fyrir þremur áratugum en
TNT veðjar á réttan hest.“
TV Guide:
„Því miður fölna ungu persónurnar í samanburði við átrúnaðargoðin sem
gátu þær af sér.“
STL Today:
„Ungt leikaraliðið, sérstaklega karlmennirnir í aðalhlutverkunum, er aðlað-
andi, þátturinn lítur vel út og græðir á því að tökustaðirnir séu í sjálfri Dallas
... Söguþráðurinn er sannfærandi.“
VIÐBRÖGÐ SPEKÚLANTA
Dallas fer að byrja
tilveran ei lengur er myrk.
Ég Dallas-stefið kyrja
Það veitir mér andlegan styrk.
JR á skjáinn
ég á ekki lengur neitt hobbí.
Ég hræðist ei manninn með ljáinn
og hugur minn beinist að Bobby.
Cliff er dáldið skrýtinn
Samt er hann meinleysisgrey.
Kannski vill hann verða
töffari eins og Ray.
Í gær var ber að ofan
kom hún þá til hans hún Jenna
og lagðist í hlöðukofann
og byrjaði sig að glenna.