Fréttatíminn - 29.10.2010, Síða 64

64 dægurmál Helgin 29.-31. október 2010
É g tók þriggja ára dótt­ir mína með á Dísu. Fyrst var hitað upp alla
vikuna og sagan um ljósálfinn
lesin fyrir svefninn. Loks var
farið í sparifötin og beðið í
ofvæni í myrkri Austurbæj­
ar. Flestir fara spariklæddir
í leikhús og ekki síst þess
vegna er leikhúsferð enn
töfrum glædd lífsreynsla sem
brýtur upp hversdagsleikann.
Álfrún Örnólfsdóttir er
tilvalin Dísa. Hún lítur bara
þannig út, hreinlyndið upp­
málað, og líður um sviðið á
vængjum sakleysisins. Ljós­
álfar eins og Dísa eru hrein­
ir og beinir, sem er ókostur
á þessum harðneskjulega
árbakka sem sagan gerist
í. Þar morar allt í kvikindis­
legum óvættum sem herja á
Dísu eftir að hún dettur úr
trénu. Dóttir mín hélt stund­
um fyrir augun á sýningunni
og kreppti sig saman í sæt­
inu. Annars staðar í salnum
mátti heyra grát og ekkasog
þegar Dísa varð fyrir mestu
skakkaföllunum. Lítið er
skafið utan af óhugnaðinum
– ég var sjálfur dauðhrædd­
ur við hina hræðilegu mold­
vörpu (sem Þórir Sæmunds­
son leikur af innlifun) í atriði
sem var næstum því eins og
upp úr Silence of the Lambs.
Hinum grimma heimi barna­
bókmennta fyrri alda er leyft
að leika lausum hala á svið­
inu, en þetta verður nú sem
betur fer aldrei yfirgengilega
hræðilegt. Enda yrði þá Dísa
bönnuð börnum.
Leikarar standa sig vel.
Álfrún leiðir verkið af ör­
yggi, Steinn Ármann, sem
hress bíf luga, er traustur
„grínléttir“, og Sólveig Arn­
arsdóttir er sannfærandi
skapstygg froskadrottning.
Haldið er í dýrsleg einkenni
dýranna í stað þess að gera
þau mennsk. Það fannst mér
skemmtileg nálgun. Frosk­
arnir ropa í sífellu og mýsn­
ar eru á krampakenndu iði.
Dansatriðin eru listilega flott,
góður hópur stendur sig mjög
vel. Umgjörð verksins er þó
full hráslagaleg – það kviknar
ekki alveg á „töfrum leikhúss­
ins“ þegar maður hugsar of
mikið um gólffjalirnar í Aust­
urbæ.
Snillingurinn Gunnar Þórð­
arson semur tónlistina í verk­
inu og búið er að gefa verkið
út á diski. Í boði eru nokkur
skemmtilega hressileg lög í
Gunna Þórðar­diskóstíl, ang­
urværar ballöður og vönduð
„leikhús­tónlist“. Gunnar
kann þetta mjög vel og flutn­
ingur söngvara er prýðilegur.
Það er alltaf nóg líf og fjör
í sýningunni til að halda
krökkum í yngri kantinum
við efnið. Áhorfendur voru
löngu hættir að gráta í sögu­
lok, enda ógn og skelfing að
baki, og fóru brosandi glaðir
út. Dóttir mín heimtar að fara
aftur á laugardaginn.
Ljósálfur kemst í hann krappan
Gunnar Hjálmarsson
drgunni@centrum.is
leikhús
 leikdómur dísa ljósálfur
Dansat-
riðin eru
listilega
flott,
góður
hópur
stendur
sig mjög
vel.

dísa ljósálfur
Eftir Pál Baldvin Bald-
vinsson og Gunnar Þórð-
arson (byggt á bók G. T.
Rotmans)
Sýnt í Austurbæ
Leikstjóri: Páll Baldvin
Baldvinsson
H ið margrómaða sokkabuxnaefni nælon gengur sem rauður þráður í gegnum sýn­inguna Tight sem Gjörningaklúbburinn
opnar í Hafnarborg á laugardaginn. „Við erum
að sýna átta ný verk sem við gerðum á þessu ári
og nælon er efnið sem tengir öll verkin saman
þótt viðfangsefni þeirra sé mjög vítt,“ segir Sig­
rún Hrólfsdóttir sem skipar Gjörningaklúbbinn
ásamt stöllum sínum Eirúnu Sigurðardóttur og
Jóní Jónsdóttur.
Stelpurnar koma með Tight beina leið frá Amos
Anderson­listasafninu í Helsinki þar sem þær
fengu mjög góðar móttökur. „Verkin eru mikið til
sprottin upp úr því að við vorum beðnar að sýna í
þessu ákveðna safni. Meðal þess sem við tökum
fyrir er þróunarkenningin en hún hefur oft verið
sett fram á myndrænan hátt og þá er það oft lítill
svartur api sem verður að hvítum karlmanni sem
virðist vera toppurinn á sköpunarverkinu. Við
gerum smágrín að þessu og berum upp spurn­
ingar. Nælonsokkabuxurnar koma líka þarna inn
en þegar líkaminn er allur kominn í nælon höfum
við náð fullkomnu valdi á honum. Þegar þetta efni
er komið á annað en fótleggina fer þetta að verða
fáránlegt og þá sér maður hvað það er skrýtið að
vera að klæða sig í þetta.
Eggert Pétursson opnar einnig stóra sýningu
í Hafnarborg á laugardaginn. Hann hóf feril sinn
í myndlist í kringum 1980 og hefur í tvo áratugi
málað íslenska flóru. Hann myndskreytti Flóru
Íslands, handbók um smágerðan gróður Íslands
sem kom út 1983 og hefur síðan þá kannað og
rannskað það viðfangsefni í málverkum sínum. Á
þessari sýningu má þó finna blæbrigði í verkum
hans þar sem hann sækir í hraunið og þann gróð­
ur sem umlykur það
Lítill svartur api verður
að hvítum karlmanni sem
virðist vera toppurinn á
sköpunarverkinu.
 myndlist: tvær stórar sýningar í Hafnarborg
Nælonþráður í gegnum sköpunarsöguna
Gjörningaklúbburinn tekst á við þekktar ímyndir og tákn með nælon að vopni og Eggert Pétursson sýnir málverk af íslenskum gróðri á nýjum sýningum í Hafnarborg.
Gjörningaklúbburinn snýr á Darwin, vísar hvíta, upprétta karlinum út og kemur böndum á mannskepnuna með næloni.