Heimilisritið - 01.11.1944, Blaðsíða 18

ómerkilega klámmúsík, eins og
að telja Tunglskinssónötu Beet-
Nhovens úrelt og hundleiðinlegt
tónverk.
ÞAÐ VÆRI hin mesta bábilja að
ætla að berja höfðinu við steininn
og heimta af fólki, að það eyði
frístundum sínum einungis til að
iðka nytsöm störf eða göfgandi
listir. Þeir sem slíks krefjast
gera það vafalaust í góðum til-
gangi, en þröngsýnin ber þá of-
urliði. Ef aldarandinn er annar en
þessir postular halda eða vilja að
hann sé, þá er erfitt fyrir þá að
spyrna gegn broddunum. Og þumb-
araskapur eða jafnvel þvinganir
gegn áhugamálum) uppvaxandi
kynslóðir eru ekki líklegar til
sigurs í frjálsu nútímaþjóðfélagi.
heldur oft á tíðum vísasti vegur-
inn til þess að hafa neikvæð áhrif
á þau, án þess að þau missi fylgi.
Hvers vegna hafa menn t.d. hætt
við áfengisbönn? Vegna þess að
almenningur vill láta „vínið and-
ann hressa“, og á meðan sá vilji er
fyrir hendi hafa þjösnalegar
þvinganir í aðra átt skaðlegt gildi.
Og hvers vegna sinna menn ekki
nytsömum störfum, í stað þess að
sitja yfir spilamennsku? Vegna
þess að maðurinn lifir ekki á
brauði einu' saman.
Ef mann þyrstir, drekkur hann
heldur argasta skólp en að deyja
úr þorsta. Ef menn eru sólgnir í
fréttir eða upplýsingar um ein-
hver ákveðin efni, en hafa ónógar
heimildir, spinnast oftast upp
allskonar missagnir og furðu-
fregnir um viðkomandi málefni,
og er þá sízt mdnna um það talað,
en ef fullkomnar upplýsingar
hefðu legið fyrir.
Hér á landi hefur hlutfallslega
miklu minna verið birt á prenti
um ýmisleg létt efni, sem hugstæð
eru fjöldanum, heldur en gert
hefur verið í menntuðustu ná-
grannalöndum okkar. Má þar
nefna kvikmyndafréttir, fróðleik
um dans og jass, upplýsingar um
einkalíf mikið umtalaðra manna,
fregnir úr skemmtanalífinu o. s.
frv.
Hvort þetta ber vott um, að
hér á landi hafi fólk verið upp úr
slíku vaxið og engan áhuga haft
á þvílíkum málum, skal mjcg
dregið í efa. Hitt er víst, að nú
um tíma og í náinni framtíð, hafa
þessi mál verið, og munu verða,
ofarlega á baugi hjá stórum hluta
þjóðarinnar.
Jafnframt því sem horfst er í
augu við þessar staðreyndir,
vaknar skilningur á því, að allt
laumuspil og tregða, á hvaða sviði
sem er, verður aldrei til farsæld-
ar í menntuðu, lýðfrjálsu þjóð-
félagi. Staðgóðar upplýsingar og
fréttir, byggðar á skilningi og
vilja til að færa allt á betri veg,
liljóta alltaf að verða happa-
drýgri.
FÁUM DYLST, að skemmtana-
lífi íslendinga er að ýmsu leyti
mjög ábótavant, enda hafa dag-
blöðin réttilega bent á það. Eink-
16
HEIMILISRITIÐ