Heimilisritið - 01.11.1944, Blaðsíða 19

um á þetta við um Reykjavík, því
að á skemmtunar- og samkomu-
skilyrðum Reykvíkinga hefur
naumast nokkur breyting orðið,
síðan þeir voru hálfu færri en nú,
og skemmtanaáhugi ogfjárráðað
sama skapi minni. Auk þess er
höfuðborgin nú eins og kunnugt
er, mörgum sinnum fjölsóttari
hafnarborg og ennfremur aðal-
aðsetur erlends setuliðs, sem svo
mánuðum eða árum skipti miun
hafa verið fjölmennara en borg-
arbúar sjálfir.
Hinsvegar hafa setuliðsmenn
haft sín eigin, fjölmörgu sam-
komuhús með gnægð áfengs
drykkjar og ýmissa skemmti-
atriða. Að þessum gleðiskálito
herbúðanna hafa íslenzkar stúlk-
ur haft aðgang og fjölmennt þar.
Mun skorturinn á aðgengilegum
skemmtunum fyrir almenna borg-
ara, öngþveitið í áfengissölu-
málum okkar og vöntun á margs-
konar aðhlynningu fyrir æsku-
lýðinn hafa átt drjúgan þátt í
því, hversu margar stúlkur hafa
sótt eftir kynningu við hermenn-
ina, sem höfðu betri aðstöðu en
landarnir, til þess að veita þeim
það sem hugurinn þráði.
Þarna er einmitt ein hlið þeirra
vandræða, sem hlýzt af því
skilningsleysi, sem virðist hafa
verið ríkjandi hjá mörgum á
skemmtanaþörf unga fólksins.
Þeir sem ætla að hafa hemil og
stjóm á lífsgleði og nýjungagimi
sér yngri manna, verða að játa
þennan beizka sannleika, hvort
sem þeim líkar það betur eða ver.
Og mjög getur það orkað tví-
mælis hvort aukinn áhugi á
skemmtunum og öðrum svipuðum
dægrastyttingum er nokkm
verri en hinar hatrömu pólitísku
flokkastyrjaldir eldri kynslóðar-
innar.
ÁHUGI OKKAR íslendinga á
tóniist hefur aldrei verið mikill,
en þó aukist mjög síðustu ára-
tugi. Mikil rækt hefur verið lögð
við klassiska tónlist á síðari ár-
um og eigum við nú orðið prýði-
lega listamenn á því sviði tónlist-
ar. Hafa þeir glætt mjög tónlist-
aráhugann, og munu menn allir
vera á einu máli um það, að stuðla
beri á allan hátt að hinni ungu
íslenzku hl jómsveitarmenningu,
svo að hún megi „ganga til góðs,
götuna fram eftir veg“.
Tónlistaráhugi manna mun þó
á síðari árum hafa beinzt miklu
meira að jassi heldur en klassiskri
tónlist, eins og fjöldi dæma geta
sannað. Hinsvegar hefur ekkert
verið gert til þess að hlynna að
jassinum eða vanda til hans, held-
ur hið gagnstæða í mörgum til-
fellum. Forráðamenn Ríkisút-
varpsins hafa til dæmis lengi vit-
að um hinn mikla áhuga fólks á
jassi, enda ekki séð sér annað fært
en að láta útvarpa einhverskonai
danslögum öðru hverju. En þessi
tónlistarflutningur ber venjulega
vott um lítinn skilning á nútíma
jassi og er vart fallinn til þess að
glæða smekk manna á þeirri tón-
HEIMILISRITIÐ
IV