Heimilisritið - 01.01.1947, Qupperneq 43

Heimilisritið - 01.01.1947, Qupperneq 43
þessum slóðum — í þessum kjall- ara. Hún næstum flaug upp stigann, en svo áttaði hún sig. Hún varð að hafa stjórn á sér, og mátti ekki láta ímyndunina hlaupa með sig í gönur. En hún gat ekki bælt niður þessa ástæðulausu hræðslu, sem gagntók hana; aftur fór hún að heyra fótatak úti. Og þótt hún vissi, að það hlaut að vera hugar- burður, var það hræðilega raun- verulegt — hægt, þungt og stöð- ugt fótatak, eins og varðmaður gengi fram og aftur á malarstígn- um. Hún þyrfti ekki nema eitt fang af brenni til næturinnar. Hún varð að bæla niður óttánn. Það var saggi og myglulykt í kjallaranum, kóngulóarvefir í liorn- um. Ljósið var dauft, viðurinn var úti í einu horninu, fjærst ljósinu. Hún stanzaði og litaðist um. Eng- inn gat falist þarna, kjallarinn var mannlaus. Hún flýtti sér að viðar- stafknum. En þá var eitthvað, sem kom henni til að nema staðar og líta um öxl, áður en hún beygði sig niður að viðarbútunum. Hvað var það? Ekki hljóð. Eitthvað, sem hún sá um leið og hún flýtti sér inn eftir gólfinu. Eitthvað kynlegt. x Hún horfði í kringum sig. Það var ljósneisti, sem hún hafði séð, þar sem enginn slíkur glampi átti að vera. Óskiljanleg skelfing nísti hjarta hennar. Augun þöndust út einsog í hræddu dýri. Gamla kistan henn- ar út við gluggann var opin; aðeins rifa að vísu, og út um þessa rifu lýsti þessi litli neisti gegnum rökkr- ið í kjallaranum. Hún gekk þangað einsog dáleidd. Þetta var bara enn eitt lítilfjör- legt atvik, einsog umslagið, and- litið á glugganum. og opna hurðin. Engin ástæða til að skelfast. En samt var hún sannfærð um, að hún hafði lokað kistunni vand- lega; hún geymdi þar gömul föt, vafin innan í pappír og gætti þess að loka henni vel svo mölurinn kæmist ekki í þau. Nú var þarna þumlungs rifa og Ijósneistinn sást vel. Hún lyfti upp lokinu. Eitt langt andartak stóð hún og horfði niður í kistuna, meðan sér- hvert smáatriði innhalds hennar festi sig í vitund hennar, einsog ljósmynd á plötu. Það var allt svo nákvæmt og .skírt, að hún gleymdi því aldrei. Hún hefði ekki getað hreyft nokkura vöðva á þessu augnabliki. Skelfingin umvafði hana einsog svartur hjúpur, stöðvaði andar- dráttinn og lamaði allar taugar í líkama hennar. Svo slengdi hún aftur lok- inu og æddi upp stigann einsog vitstola manneskja. Hún tók and- köf með ekkasogum. Hún skellti HEIMHISRITIÐ 41
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Heimilisritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.