Heimilisritið - 01.01.1948, Síða 50

Heimilisritið - 01.01.1948, Síða 50
prófastir þessar undirtektir vel, en hann vildi þó ekki gefa upp alla von, \-ildi ekki sætta sig við að hafa beðið ósigur, og herjaði nú á konuna með sendibréfuin og orðsendingum, auk p'tefsónu- legrar áreitni í hvert skipti, sem hún sótti kirkju. Var frúnni orð- ið þetta svo óþægilegt, að hún ákvað að leiða hann af sér með einhverjum ráðum. Ráðfærði hún sig fyrst við bræður sína og sagði þeim allt af létta um fram- ferði prests. Féllust þeir á ráða- brugg hennar og hétu henui stuðningi. Skönnnu seinna gekk lnin til kirkju eins og venja henn- ar var. Er próíastui inn sá liana koma til kirkjunnar gelck h;;rm til móts við þana og Var hinn sliniamjódc- asti að vanda. Tók 'nún kveðju luins vel. og er hann hafði lokk- að hana á einmæli og tjáö hennj ást sína einír sinni enn, andvarp- aði hún djúpt og ínælt.i; Herra minn. Ekkert borgar- vígi er svo sterkt, að það séjó'- vinnandi, ef hart er sótt og lengi. Eg finn, að þetta á einnig við mn mig. Tér hafið lengi sótt hart að mér með ást yðar óg dag- farsprýði, og nú er mér svo kom- ið, að ég heí breytt inn ásetning og lýsi mig fúsa til þjónustu við yður. Reiði ég mig á, að yður þyki í raun og sannieika vænt uip mig. — l’rófastur varð heldur glaður við og mælti: — Þ.úsund þakkir, kæra lrú, — og satt bezt að segja er ég , alyeg;steipþis§a, hváð þér hafið léngi veitt mér viðnám. Frám fil þessa hafa allar konur fallið fyrir mér í fyrsta leik. Þess vegna hef ég oft sagt við sjálfan mig: ,d?að er gott að konur eru ekki úr silfri, því þær myndu þá bráðna undan hamarshöggum mvnt.sláttarmannsins!“ En hvað um það. Hvenær getum við hitzt ? -— Elsku vinur. Eins og þér \ itið bý ég með bræðrum mín- um, yáð lítinn, ónógan húsakoít. Vinir þeirra og kunningjar ganga þar út .og inn, nótt sem nýtari dag, eins og. gráir kettir. Það ér því ekkert afdrep fyrir okkur neina svefnherbergið rnitt. Þang- að kemur enginn. En það er við hliðina á herbergi bræðra minna, og svo er þar hljóðbært, að hið minnsta pískur eða andkaf getur ha'glega heyrst á milli herbergja. Við verðum því að þegja eifts og steinar og þukla okkur áfram í myrkrinu. — — Elskan mín, sagði guðs- maðurinn, -— við verðum að sa'tta okkur við þetta lyrstu næturnar, meðan ég er að linna okkur þægilegra og öruggara af- drgp. — — Vonandi, að þér finnið það 48 HEIMILISRITIÐ

x

Heimilisritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.