Heimilisritið - 01.06.1955, Qupperneq 31

Emily sá undir eins,' að þessi
hattur átti ekki sinn líka. Hann
hafði allt til að bera — og ekk-
ert. Hann var úr rauðum, dún-
mjúkum fasanafjöðrum, hjúpuð-
um í slæðuskýi.
Hún sá Pierre ekki um kvöld-
ið og ekki heldur daginn eftir.
En hún fékk bréf frá móður
sinni með innlögðu bréfi frá
Henry.
Elsku Emily mín. Ég kom til
Derby eftir erfitt ferðalag. Abi-
gael frænka er furðu brött eftir
aldri. Ég sauð niður 10 kíló af
kirsuberjum úr garðinum henn-
ar í gær. . . .
Emiiy sá Henry fyrir sér í
anda að bardúsa í eldhúsi með
svuntu á maganum.
Þetta var fagur morgun, og
hún ákvað að fá sér hádegisverð
í litlu yeitingahúsi nálægt Notre
Dame. Nýi hatturinn sveif næst-
um því á höfði hennar og veitti
henni aukinn þokka og aukið
sjálfstraust sem glæsilega
klæddri heimsdömu.
Hún settist við gangstéttar-
borð ög beið eftir kaffinu, þegar
hestvagn kom skröltandi eftir
götunni. í honum sátu piltur og
stúlka, sem héldust í hendur.
Þegar vagninn kom nær, laut
pilturinn fram og sagði nokkur
orð við ekilinn, og Emily greip
andann á lofti. Þetta var Henry!
Hún stóð upp og starði opin-
mynnt eftir vagninum, þangað
til þjónninn vakti hana af
dvalanum.
„Takk,“ sagði hún og settist
með skjálfandi hné.
Þegar hún kom aftur að
gestaheimilinu, gekk Pierre ó-
þolinmóður fram og aftur fyrir
framan húsið.
,,Ég sé að þér eruð með hluta
af París á höfðinu,“ sagði hann
með aðdáunarsvip. „Við verðum
að finna upp á einhverju, sem
er 1 stíl við hattinn. Komum
saman í óperuna í kvöld — bara
þú og ég, Anna.“
Hún sá Henry aftur í hléinu
í Óperunni. Hann var þar með
frönsku dömtmni. Þau sátu að-
eins þremur bekkjarröðum fyr-
ir framan Emily. Hún hnipraði
sig saman í stólnum og hélt hend-
inni fyrir andlitinu, en Henry
var svo upptekinn af þeirri
frönsku að hann tók ekkert eftir
fólkinu í kringum sig. Hvernig
dirfðist hann að fara svona á bak
við hana? „Abigael frænka“ —
hugsa sér!
„Á morgun er síðasti dagur-
inn minn 1 París,“ sagði hún vlð
Pierre, þegar þau gengu heim
um kvöldið.
„Þá megum við ekki skilja á
morgun,“ sagði hann. „Gerirðu
JÚNÍ, 1955
29