Fréttatíminn - 28.06.2013, Qupperneq 35

– Takk fyrir að flokka!
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
–
1
2-
19
31
l hamingju
Reykjavík!
Pappír er nú flokkaður í öllum hverfum borgarinnar. Fjöldi blárra
tunna hefur tvöfaldast á nokkrum mánuðum og pappír sem skilað
er til endurvinnslu hefur aldrei verið meiri. Enda vita Reykvíkingar
að pappír er ekki rusl.
Bættu við blárri tunnu
ER BLÁA TUNNAN ALLTAF FULL EN GRÁA TÓM?
Settu dæmið upp á pappirerekkirusl.is og finndu hvað hentar þínu heimili.
Með því að bæta við blárri tunnu getur húsfélagið fækkað gráum
tunnum en það er hagkvæmari kostur.
Bættu við blárri tunnu með símtali í 4 11 11 11 eða með tölvupósti á
sorphirda@reykjavik.is.
Laugateigur 10
Var með eina bláa tunnu og
þrjár gráar. Þau bættu við
blárri tunnu og tóku út
eina gráa og spöruðu
þannig 12.300 kr. á ári.
Hvað hentar þínu heimili?
Blá tunna
Pappír og pappi, sótt að jafnaði á 20 daga
fresti: 6.500 kr. á ári.
Grá tunna
Almennt sorp. Sótt að jafnaði á 10 daga
fresti 18.600 kr. á ári.
Pappír er flokkaður á öllum heimilum
þannig að það kom ekki til greina.
Ég vissi að Ananda Marga ræki hér
mjög góðan leikskóla þannig að sú
hreyfing varð fyrir valinu.” Eftir
að hann byrjaði að hugleiða fór
hann að lesa bækur um heimspeki
Ananda Marga; um útvíkkun hug-
ans, þátttöku í alheimsflæðinu sem
hægt er að tengja sig við með hug-
leiðslu og um þjónustu við annað
fólk, hjálparstarf og umhyggju fyrir
öðrum. „Þegar ég byrjaði að hug-
leiða var eins og það lifnaði við lítið
fræ sem hafði verið í dvala. Áður en
ég fékk martraðirnar hafði ég ekk-
ert hugsað um jóga og hugleiðslu
en sumarið eftir að ég kynntist því
fékk ég strax mjög mikla ástríðu
fyrir því. Ég fór út í Nauthólsvík og
hugleiddi hjá sjónum eða fór út í
Skógræktarfélag Reykjavíkur sem
var rétt hjá heimili mínu. Ég hug-
leiddi jafnvel í klukkutíma í senn.”
Var trúlofaður
Hann var í Menntaskólanum í
Hamrahlíð á þessum tíma og líka í
píanónámi í Tónlistarskóla Reykja-
víkur. „Það var mjög mikið að gera
um veturinn og ég hafði bara tíma
fyrir 10 mínútna hugleiðslu á dag.
Eftir að ég byrjaði að hugleiða
daglega fann ég að þetta voru bestu
10 mínútur dagsins svo ég fór að
lengja tímann fyrir hugleiðslu og
jóga. Á þessum tíma gerðist hann
líka grænmetisæta en samkvæmt
jógafræðunum styður skynrænn
matur, svokallað sattva-fæði, vel við
hugleiðslu. Eftir stúdentspróf hafði
hann meiri tíma og einbeitti sér
að tónlistarnáminu og hugleiðslu.
„Píanónámið studdi hugleiðsluna
og hugleiðslan studdi píanónámið.
Mér fannst miklu auðveldara að
spila þegar ég var búinn að hug-
leiða og öfugt. Hugleiðslan gaf mér
ánægju og ekki bara ánægju heldur
innri gleði sem var dýpri en nokkuð
annað sem ég hafði upplifað.”
Hann átti kærustu á mennta-
skólaárunum og þau trúlofuðu sig.
Upp úr sambandinu slitnaði og
hann fann hjá sér sterka löngun til
að tileinka líf sitt Ananda Marga.
„Ég var eiginlega farinn að lifa eins
og munkur, hugleiddi í um fjóra
klukkutíma á dag og stundaði svo
jóga. Þetta voru allt að sex til sjö
tímar sem fóru í þetta. Mig lang-
aði að geta miðlað þessari and-
legu visku og starfa fyrir Ananda
Marga.”
Lærði 300 söngva á einu ári
Dada flutti fyrst til Danmerkur
og byrjaði að vinna fyrir lífrænt
bakarí, Naturbageriet Sattva, sem
Ananda Marga rekur í Kaupmanna-
höfn. „Ég vann kauplaust en hafði
allt sem ég þurfti - herbergi og nóg-
an mat. Síðan keypti ég píanó fyrir
sparifé sem ég átti og gat æft mig
á það.” Rúmum tveim árum síðar
flutti hann til Svíþjóðar og tók þar
fimm ára þjálfun til að verða munk-
ur. Fyrsta eitt og hálft árið þurfti
hann að taka mjög stranga þjálfun
í skóla Ananda Marga í Ydrefors,
nálægt Vimmerby, fæðingarbæ
Astrid Lindgren, en svo tók aftur
við sjálfboðavinna í Sattva-bak-
aríinu í Stokkhólmi. Hann byrjaði
að keyra út vörur bakarísins en
fannst það frekar einhæft. „Ég
þurfti að keyra í sex til átta tíma á
dag, alltaf sömu leiðina en vegna
jógaiðkunarinnar var hugurinn
jákvæður og ég notaði tímann til að
læra Prabhata Samgiita, söngva á
bengölsku eftir stofnanda Ananda
Marga, P. R. Sarkar. Kökubakarinn
okkar á þeim tíma var frá Bengal
og hann aðstoðaði mig við að læra
að skrifa á bengölsku. Langflestir
söngvanna eru á bengölsku en
einnig á sjö öðrum tungumálum.
Ég skrifaði síðan söngvana niður á
kvöldin með stórum stöfum á blað
sem ég límdi upp á gluggarúðuna
í bílnum. Þegar ég var að keyra
gat ég hlustað á söngvana í kass-
ettutækinu og lært textann. Þannig
leið tíminn í bílnum hratt við að
hlusta og syngja. Á einu ári lærði ég
í kring um 300 söngva á bengölsku
og lærði að lesa bengalska letrið.”
Eftir að hafa lokið náminu í Sví-
þjóð fór hann til Indlands og fékk
formlega vígslu sem munkur og
var sendur til Taívan að kenna hug-
leiðslu og jóga. Þar byrjaði Dada
að læra kínversku og heillaðist af
taívanskri menningu og kínversku.
Hringir vikulega í mömmu
Hann sótti um og fékk styrk frá ta-
ívanska utanríkisráðuneytinu sem
hann nýtti til að læra kínversku
og ljúka háskólagráðu í píanóleik
meðfram starfi sínum sem munkur.
„Við útskriftina hélt ég 90 mínútna
lokatónleika. Það gekk mjög vel.
Eftir þetta ákvað ég að fara í meist-
aranám í tónlistarþjóðháttafræði.
Það er mikið um tónlist í Ananda
Marga og ég sá að með þessu gæti
ég sameinað áhuga minn á tónlist
og Ananda Marga. “ Síðustu fjögur
ár hefur hann rannsakað uppruna
og þróun tónlistar innan hreyf-
ingarinnar, ferðast til Indlands til
að afla sér heimilda og tekið kúrsa
í háskólanum, flesta á kínversku. Í
sumar- og vetrarfríum fór hann til
Rússlands á vegum Ananda Marga
til að kenna hugleiðslu og nú er því
svo komið að hann kann eitthvað
í níu tungumálum. Hann kann
reiprennandi að tala ensku, dönsku,
sænsku, þýsku og kínversku, getur
lesið og skrifað bengölsku og sans-
krít og vel bjargað sér á rússnesku
og frönsku.
Dada er nú á ákveðnum tíma-
mótum. Hann kom við á Íslandi
á leið sinni til Bandaríkjanna þar
sem hann kemur til með að starfa,
væntanlega næstu ár. „Ég festi
þar mögulega rætur. Ég verð í
New York og borgum þar í kring
en líka í Kanada.” Ein af ástæðum
þess að hann stoppaði á Íslandi
var einmitt að sjá foreldra sína og
komu þeir á annan fyrirlesturinn
sem hann hélt. „Það var mikil gleði
fyrir alla þegar við hittumst aftur.
En þó við höfum ekki sést í allan
þennan tíma þá reyni ég að hringja
í mömmu í hverri viku. Ég fann
reyndar fyrir um tveimur árum að
ég var farinn að gleyma íslensk-
unni og byrjaði þá að lesa Mogg-
ann á netinu.” Dada talar íslensku
án hreims en eftir að hafa hugsað
á ensku og kínversku í mörg ár þá
gleymir hann hvernig einstaka orð
eru á íslensku.
Hann er afar ánægður með að
hafa gerst munkur og segist alltaf
sáttari við þá ákvörðun eftir því
sem lengra líður. Hann er þegar far-
inn af landi brott þegar þessar línur
birtast. Auk þess að starfa fyrir
Ananda Marga í Bandaríkjunum
verður hugur hans hjá tónlistinni
og stefnir hann á að halda áfram
rannsóknum á Prabhata Samgiita-
söngvunum og hvernig andleg
tónlist hefur jákvæð áhrif á hug og
líkama.
Erla Hlynsdóttir
erla@frettatiminn.is
viðtal 35 Helgin 28.-30. júní 2013