Fréttatíminn - 23.08.2013, Síða 24

K atrín Gunnarsdóttir fékk áhuga á dansi strax sem lítil stúlka. „Ég fór aðeins í ballet og svo í freestyle. Ég
er ein af þeim sem á góðar minningar frá
Freestyle-keppninni í Tónabæ með álpappír
og stjörnuljós,“ segir hún en á sínum tíma
sigraði hún í einstaklingskeppni Freestyle.
Mikið vatn hefur runnið til sjávar síðan.
Þegar við ákveðum stað fyrir viðtalið stingur
hún upp á Iðu í Zimsen-húsinu. „Ég er búin
að kynnast þessu kaffihúsi vel,“ segir hún.
Beint á móti því er Listasafn Reykjavíkur en
þar verður opnunarsýning Reykjavík Dance
Festival sem hefst í dag og hefur Katrín þar
verið að æfa í sumar. Hún er einnig menntað-
ur heilsuhagfræðingur og hefur vegna þeirra
starfa unnið fyrir velferðarráðuneytið sem er
í sama húsi og Listasafnið. „Við höfum unnið
verkið bæði á Listasafninu og á Dansverk-
stæðinu og þurftum að lækka í okkur þegar
við vorum á Listasafninu því við vorum að
æra fólk í nærliggjandi skrifstofum. Meira að
segja skrifstofum sem ég hef unnið í,“ segir
hún kómísk.
Sýndu á Eistnaflugi
Verkið heitir Scape of Grace og er eftir dans-
höfundinn Sögu Sigurðardóttur og tón-
skáldið Hallvarð Ásgeirsson. „Saga fékk mig
og fleiri ólíka dansara og sviðslistamenn til
að vera með í þessu verki. Það er við hæfi að
setja verkið upp á Listasafninu því það er á
mörkum þess að vera myndlist, tónleikar og
dansverk. Við notumst við gítarmagnara og
fjallar verkið um samband okkar við magnar-
ana. Þetta er stúdía um hvernig við hreyfum
hljóð og hvernig hljóð hreyfir okkur.“ Á
meðan verkið var enn í vinnslu var það sett
upp á rokkhátíðinni Eistnaflugi á Neskaups-
stað. „Það var mjög skemmtilegt að sýna
öðrum áhorfendahópi í öðru samhengi. Við
sýndum það sem okkur fannst passa þarna
og leyfðum okkur að ganga lengra í sumum
rokkfantasíum, höfðum meira gull og meiri
reyk.“ Viðbrögðin voru mjög jákvæð og
segir Katrín að oft haldi fólk að það hafi ekki
smekk fyrir dansi og átti sig hreint ekki á
hvað það horfir mikið á dans og hreyfingu.
„Það er dans í sjónvarpinu, í auglýsingum, í
myndböndum,“ segir Katrín en hún samdi
einmitt kóreógrafíu fyrir nýtt myndband Ás-
geirs Trausta, King and Cross sem er enska
útgáfan af laginu Leyndarmál. Hún bendir
einnig á að í sýningum Vesturports sé mikil
hreyfing sem og í trúðasýningum og allt
njóti þetta mikilla vinsælda. „Þetta er bara
spurning um viðhorf.“
Ung stundaði Katrín dansnám við List-
dansskóla Íslands og eftir útskrift sótti hún
um, og fékk, inn í Listaháskóla Íslands.
Hún átti þá eitt ár eftir í Menntaskólanum í
Reykjavík. „Ég þurfti þá að gera upp við mig
hvort ég ætlaði að hætta í menntaskóla eða
bíða með að elta dansdrauminn. Ég ákvað á
endanum að harka af mér og tók síðasta árið
í MR utan skóla meðfram dansnámi. Þetta
var mikið álag og hlutar þessa tíma eru í
móðu,“ segir hún hlæjandi og mælir hreint
ekki með þessari leið fyrir neinn. Eftir út-
skrift úr Listaháskólanum árið 2006 fór hún
til Hollands að læra danssmíði og útskrifað-
ist þaðan með BA gráðu árið 2008.
Hreyfing og námsárangur barna
„Ég var búin að ákveða að flytja heim þegar
hrunið varð. Ég var þá úti í Hollandi og engin
kort virkuðu. Fréttaflutningurinn úti var svo
skelfilegur að fólk spurði mig áhyggjufullt
hvort ég hefði náð sambandi við fjölskyldu
mína á Íslandi.“ Hún flutti heim í desember
2008 og hafði miklar efasemdir um að hún
gæti starfað sem listamaður út af erfiðu efna-
hagsástandi og fór að kynna sér möguleika
á meistaranámi. „Ég ákvað að sækja um í
heilsuhagfræði. Ég hafði áhuga á hagfræði
strax í menntaskóla. Mér finnst hagfræði
vera skemmtileg grein og heilsuvinkill-
inn fannst mér spennandi. Ég tók námið á
þremur árum meðfram því að vinna við dans-
inn, semja dansverk og kenna. Eins og flestir
listamenn hér gera þá vinn ég á breiðum
grundvelli. Margir vinna líka erlendis og það
hef ég líka gert,“ segir Katrín en verk hennar
hafa verið sýnd á ýmsum hátíðum víða um
heim, til dæmis á Spáni, Hollandi og Belgíu.
Lokaverkefni Katrínar í heilsuhagfræði
fjallaði um tengsl menntunar og heilsufars
hjá börnum. Hún tengdi verkefnið viða-
mikilli rannsókn á lífsstíl 7-9 ára barna
sem vísindamenn og framhaldsnemar við
menntavísindasvið og heilbrigðisvísindasvið
Háskóla Íslands unnu á árunum 2006-2008.
„Mínar niðurstöður voru á þá leið að aukin
hreyfing stuðlaði að betri námsárangri,“ seg-
ir hún. Katrín starfar sjálfstætt sem heilsu-
hagfræðingur og tekur að sér ýmis verkefni.
Það sveiflast hvort hún vinnur meira við
dansinn eða hagfræðina.
Efasemdir úr óvæntri átt
„Ég er ekki að vinna sem hagfræðingur til
að geta framfleytt mér sem listamaður. Þetta
er það sem ég hef áhuga á og ég er heppin að
geta sameinað þetta. Mér finnst gaman að
eiga samastað í tveimur ólíkum geirum þar
sem fólk hefur ólíka sýn á það sem er að ger-
ast í samfélaginu. Fólk sem ég hef verið að
vinna með til að mynda í velferðarráðuneyt-
inu er mjög jákvætt og opið fyrir því að ég
sé líka dansari og það stuðar fólk ekki neitt.
Það kom mér á óvart að það er frekar þegar
ég hitti einstaka listamann að hann skilur
ekki hvernig ég get líka unnið sem hagfræð-
ingur. Ég hefði einmitt haldið að það væru
listamenn sem eru svo opnir og hugsa út
fyrir kassann. Mér finnst þetta mjög fyndið
og koma úr óvæntri átt.“
Reykjavík Dance Festival er ekki gömul
í hettunni, var fyrst haldin árið 2002, en
Katrín segir mikilvægt að hafa þennan vett-
vang fyrir dansara enda mikil gróska á þessu
sviði. „Hátíðin hefur fest sig í sessi, dans-
senan hefur stækkað mikið og vonandi getur
hátíðin komið sér á kortið í alþjóðasamfé-
laginu.“
Danshús á óskalistanum
Að hátíðinni lokinni heldur Katrín af landi
brott og heldur áfram í sýningunni H, an
Incident eftir belgíska leikstjórann Kris
Verdonck og Ernu Ómarsdóttur dansara.
Þá hyggur Katrín á áframhaldandi samstarf
með Melkorku Sigríði Magnúsdóttur en
saman fengu þær Grímuverðlaunin í ár sem
danshöfundar ársins fyrir verkið Coming
Up. „Síðan er framundan hin árlega umsókn-
arhrina listamanna til að sækja um styrki hjá
ríki og borg.“ Sem dæmi um hversu útundan
dansinn getur verið þá er enginn sér flokkur
fyrir dans þegar kemur að úthlutun lista-
mannalauna heldur heyra dansverk undir
sviðslistir og eru í sama flokki og leiksýn-
ingar.
Spurð hvað Katrín myndi gera ef hún réði
ríkjum á Íslandi í einn dag er hún fljót til
svars. „Lengi hefur verið barist fyrir því að
við fáum okkar eigið rými, okkar danshús,
og setja á laggirnar styrktarkerfi og styrktar-
sjóði fyrir dans eingöngu.“ Hún bendir á að
mikið hafi verið stutt við tónlist og íslenskt
tónlistarfólk því náð að blómstra. Hún vonar
að slíkur verði veruleiki íslenskra dansara.
„Svona uppbygging skilar sér.“
Erla Hlynsdóttir
erla@frettatiminn.is
Fyrirmynd Búra er hinn danski Havartí-rjómaostur sem
athafnakonan Hanne Nielsen þróaði um miðja nítjándu öld
á býli sínu „Havarthigaard“ fyrir norðan Kaupmannahöfn.
Framleiðsla á Búra hófst árið 1980 á Húsavík en í
dag fer framleiðslan fram á Akureyri. Mjúkur og
smjörkenndur ostur með votti af ávaxtasætu, ljúfum
sítrustóni í lokin og langvarandi eftirbragði. Rjómakennd
einkenni ostins parast vel með sætum, örlítið sýrðum
ávöxtum, berjum og kryddsultum.
BÚRI
LJÚFUR
www.odalsostar.is
Katrín Gunnarsdóttir segist ekki starfa sem hagfræðingur til að geta framfleytt sér sem listamaður
heldur sé hún heppin að geta sameinað það sem hún hefur áhuga á. Ljósmyd/Hari
Hagfræðimenntaður danshöfundur
Grímuverðlaunahafinn Katrín Gunnarsdóttir, danshöfundur ársins 2013, er
meðal þeirra listamanna sem koma fram á Reykjavik Dance Festival sem hefst í
dag. Katrín er einnig menntaður heilsuhagfræðingur og starfar bæði sem dans-
ari og hagfræðingur. Hún segir mikla grósku í dansi hér á landi en ef hún tæki
við stjórnartaumum yrði hér reist sérstakt danshús.
Úr verkinu Coming up sem Katrín og Melkorka Sigríður fengu Grímuna fyrir í ár. Ljósmynd/ Bart Grietens
24 viðtal Helgin 23.-25. ágúst 2013