Fréttatíminn - 22.11.2013, Blaðsíða 29

uppi, þeir myndu hífa og slaka
þegar ég segði þeim til. Ég var í
góðu talstöðvarsambandi við þá,
skilyrðin voru sem betur fór góð
þarna niðri. Stundum höfðum við
farið í útköll í hella og þá dofnaði
sambandið en það gerðist til
allrar blessunar ekki hér. Ég
mátti bara alls ekki missa tal-
stöðina. Þá gæti ég ekki komið
skilaboðum hratt og örugglega
til þeirra. Það var gott að vita
af Hlyni um átta metrum ofar.
Hann gat borið boð á milli með
því að kalla upp. Ég var fyrst
með talstöðina á brjóstinu en
þegar ég var búinn að troða mér
eins langt niður og ég komst bað
ég strákana að hífa mig nokkra
metra upp. Þar stansaði ég og
festi sautján sentimetra langa ís-
skrúfu í vegginn. Þannig útbjó
ég eins konar farangurssnaga
og losaði mig við allt dót sem
ég bar á mér og gat einhvern
veginn verið fyrir mér í þrengsl-
unum. Ég setti síðan talstöðina
utan á mjöðmina. Hún var með
míkrófón sem var fastur við úlpu-
kragann minn, þannig að ég gat
talað þegar ég þurfti án þess að
verða að styðja á takka á stöðinni
sjálfri.
Nú blasti það við að til þess að
komast neðar var engin önnur
leið en að ég sneri mér á hvolf.
Einungis þannig myndi ég geta
náð með höndunum til mæðgin-
anna - ef ég kæmist nógu nálægt
þeim. Þrettán ára hafði ég byrjað
að stunda svona leikfimi; hanga í
böndum og síga fram af klettum
og ofan í hella og sprungur.
Við Ásgeir höfðum sem strákar
oft stolist til að leika okkur við
ýmsar aðstæður úti í hrauni í
Hafnarfirði og fengið göt á höf-
uðið en sloppið með skrekkinn.
Þá var þetta kallað leikaraskapur,
en nú gagnaðist þessi árátta mér
sannarlega vel. Í þessari stöðu
hefði ég hins vegar aldrei sigið
ef ég hefði ekki vitað af félögum
mínum á brúninni, mönnum sem
ég gjörþekkti og treysti.
Nú sneri ég mér - með höfuðið
niður og fæturna upp. Þyngdar-
punkturinn var við naflann. Svo
bað ég strákana að slaka mér
niður. Ég hékk í tveimur böndum
sem voru tengd saman á endun-
um. Þetta var svakalega þröngt.
Ég hélt að ég hefði verið búinn
að hreinsa allt úr vösunum en nú
uppgötvaði ég að hnífurinn minn
var í opnum brjóstvasanum á
jakkanum. Hann féll niður. Niður
í það óendanlega, fannst mér. Það
var alls ekki gott að vera án hnífs
í jökulsprungu.“
Sentimetra fyrir sentimetra
Kolbeinn var í einstaklega erf-
iðri stöðu, á hvolfi þarna niðri í
dimmri og níðþröngri sprung-
unni, og hann hafði einungis
skímuna af ljósinu á hjálminum
sínum til að sjá eitthvað frá sér.
Svo mikil voru þrengslin að
við ákveðnar höfuðhreyfingar
vildi hjálmurinn fleygast fastur
við sprunguveggina. Hann var
með höfuðið reigt aftur og báða
fæturna alveg til hliðar í útskeifri
stöðu:
„Hér skipti hver sentimetri
máli. Ef ég færði mig aðeins til
í sprungunni, til hliðar, gat ég
komist örlítið neðar. Ég teygði
annan handlegginn niður á
undan mér en hinn var með fram
síðunni, upp á við. Blóðið þrýstist
fram í höfuðið. Nú var ég alveg
að komast að konunni, hún var
alveg föst fyrir ofan drenginn. Ég
var farinn að geta kraflað niður
til að hreinsa snjóinn ofan af
henni. Þetta var bras. Ég kallaði
til drengsins og hann áttaði sig
á að ég var kominn mjög nálægt
honum. Svör hans voru stutt.
Ég hafði búist við að hann væri
fyrir neðan móður sína og það
reyndist rétt. Mér tókst næst-
um að teygja mig að öðrum fæti
konunnar. Ég mat það svo að til
að ná henni upp yrði að koma á
hana festingu. Hún yrði toguð um
það bil upp að skrúfunni sem ég
hafði fest í ísvegginn. Þar hugðist
ég snúa henni og hagræða. Mér
tókst að binda um fótinn og festi
síðan konuna við sigkerfið mitt
sem strákarnir stjórnuðu uppi.
Ég reyndi að losa hana en það
tókst ekki. Það rann upp fyrir
mér að þegar fólk fellur í sprungu
og festist bræðir heitur líkaminn
sig gjarnan neðar og þannig fest-
ist hann enn frekar.“
Kristján beið milli vonar og
ótta, ýmist inni í jeppa eða úti á
jökulbreiðunni, fór með Faðir-
vorið og bað almættið um styrk.
Hann hafði mikið verið inni í bíl
Halldóri og Heiðu. Þau, ásamt
Guðmundi og Hjörleifi, höfðu
veitt honum andlegan stuðning.
Kristján hafði ekki enn áttað sig
á því hve aðstæður voru í raun
erfiðar niðri í sprungunni sem
hafði litið svo sakleysislega út í
fyrstu:
„Þegar við heyrðum í þyrlunni
fylltist ég von. Svo tók hún á loft
og skildi björgunarsveitarmenn
eftir og fór að sækja fleiri menn
og búnað. Nú beið þyrlan hins
vegar aðgerðalaus. Þá fór ég að
fyllast vonleysi. Af hverju voru
menn ekki fljótari? Af hverju tók
það svona langan tíma að koma
Dóru og Gunnari upp?
Ég seig smám saman
lengra niður en loks
stöðvaðist ég alveg,
var orðinn gjörsam-
lega klemmdur með
sprunguveggina
beggja vegna við mig.
5 stjörnu FIT
Innifalið:
• Lokaðir tímar 3x í viku
• Leiðbeiningar um mataræði sem er
sérstaklega samsett til að tryggja
þátttakendum 5 stjörnu árangur
• Hvatning, fróðleikur og hollar og góðar
uppskriftir frá Ágústu Johnson
• Mælingar og vigtun fyrir og eftir
fyrir þær sem vilja
• Dekurkvöld í Blue Lagoon spa
• Ótakmarkaður aðgangur að tækjasal
og opnum tímum
• Aðgangur að glæsilegri útiaðstöðu
- jarðsjávarpotti og gufuböðum
• 10% afsláttur af öllum meðferðum Blue Lagoon spa
Nýttu þér reynslu okkar og þekkingu til að ná
5 stjörnu formi. Hentar jafnt byrjendum sem vönum.
Allar nánari upplýsingar um námskeiðin,
tímasetningu og skráningu finnur þú á
www.hreyfing.is
Breyttu línunum og tónaðu
líkamann í sitt fegursta form
Við höfum sett saman nýtt æfingakerfi byggt á kerfi
sem hefur slegið rækilega í gegn í New York. Það
sameinar margar ólíkar styrktaræfingar sem móta
og tóna vöðva líkamans á áhrifaríkan hátt.
Æfingarnar eru rólegar, krefjandi og gerðar til að
breyta línum líkamans á kerfisbundinn hátt.
Áhersla er lögð á þægilega tónlist.
Náðu 5
stjörnu formi
bækur 29 Helgin 22.-24. nóvember 2013