Fréttatíminn - 22.11.2013, Blaðsíða 20

Hún býr við hörmuleg
kjör sem flóttamaður
þegar hjartagóð kona í
Bolungarvík hjálpar
henni til Íslands. Tólf
árum síðar hringir
síminn og henni er sagt
að barnið sé á lífi.
Þetta er saga um
ráðgátu, kærleika og
mögnuð örlög.
Þegar Ranka fæðir barn í Júgóslavíu
er henni sagt að það sé dáið
ÚTKALL BÓKAÚTGÁFA
- á Íslandi fær hún óvæntar fréttir
kynntu þér
málið!
SIÐMENNT
w w w . s i d m e n n t . i s
Málsvari veraldlegs samfélags
Siðmennt
Skráðu þig í félagið á www.sidmennt.is
R
anka Inga Studic
er móðir án barns.
Þann 7. júlí árið
1992 fæddi hún
sveinbarn á sjúkra-
húsinu í Jagodínu í Júgóslavíu,
nú Serbíu. Stríðið í Bosníu-Her-
segóvínu hófst í apríl það sama
ár. Ranka og maðurinn hennar,
Zdravko Studic, bjuggu í höfuð-
borginni Sarajevo þegar stríðið
skall á. Hún tekur á móti mér á
heimili sínu í Kópavogi, ásamt
Elínu Hirst sem skrifaði sögu
Rönku í bókinni: „Barnið þitt
er á lífi.“
„Mig hafði alltaf dreymt um
að eignast barn. Ég vissi samt
að það gæti verið erfitt því ég
er með tvískipt leg sem getur
skapað ýmsa hættu á með-
göngunni,“ segir Ranka og
vegna þess lagðist hún snemma
á meðgöngunni inn á sjúkra-
hús til að hægt væri að fylgjast
með henni. „Mér leið eins og
prinsessu, var í góðu yfirlæti á
sjúkrahúsinu og las bækur eftir
ástarsagnahöfundinn Danielle
Steele. Við heyrðum af því að
það væri hafið stríð í Króatíu
en vorum sannfærð um að það
kæmi aldrei stríð í Sarajevo.“
Veröldin breyttist þegar Bosnía
lýsti yfir sjálfstæði sínu þann 6.
apríl. Ranka er um hríð áfram
á sjúkrahúsinu í Sarajevo en
ástandið þar versnar smátt og
smátt og starfsliðinu fækkar.
Ranka ákveður á endanum að
strjúka af spítalanum, kasólétt,
og leggur líf sitt og ófædds
barnsins í hættu á leið sinni um
stríðshrjáða borgina á leið til
fjölskyldu sinnar. Móðir Rönku
tekur málin í eigin hendur og
kemur henni fyrir hjá systur
sinni sem býr í Jagodínu og
eftir nokkra bið kemst hún þar
inn á sjúkrahús.
Skrifar undir í móki
„Ég er ekki búin að vera þar
lengi þegar ég fæ hríðir. Þetta
er auðvitað í fyrsta skipti sem
ég er ólétt en ég finn á mér
að barninu liggur mikið á að
komast í heiminn og ég finn
fyrir miklum verkjum. Ljós-
móðir kemur og tekur hjá mér
blóðprufu því hún segir þau
þurfa að vita í hvaða blóðflokki
ég er ef ég skyldi þurfa á blóð-
gjöf að halda í fæðingunni.“
Móðursystir Rönku sinnti
henni lítið og hún var alein á
sjúkrahúsinu, alein og hrædd.
„Mér fannst starfsfólkið vera
mjög ópersónulegt. Ein ljós-
móðirin kallaði ekki á mig með
því að nota nafnið mitt heldur
kallaði hún mig Sarajevostúlku.
Verkirnir urðu verri, ég svitna
og rembist. 7. júlí er opinber frí-
dagur í Serbíu og því voru fáir á
vaktinni en skyndilega standa
fjórir eða fimm starfsmenn við
rúmið mitt og ég óttast það
versta. Ég sé að ein hjúkrunar-
Sonur minn er á lífi
Ranka Inga Studic fæddi langþráð barn rétt eftir að stríðið skall á í fyrrum Júgóslavíu. Á fæðingar­
deildinni var henni sagt að barnið væri dáið. Ranka og eiginmaður hennar hröktust til Belgrad
í stríðinu og íslensk kona, Inga Vagnsdóttir í Bolungarvík, ákvað að bjarga þeim eftir að hún
sá viðtal við Rönku í Kastljósi. Ranka eignaðist aldrei annað barn og neitaði alltaf að trúa
því að sonur hennar hefði dáið. Hún fékk grun sinn staðfestan þegar hún fékk dularfullt
símtal fyrir fjórum árum þar sem henni var sagt að sonur hennar væri á lífi.
Ranka Inga Studic trúði því alltaf innst inni að sonur hennar væri á lífi. Hún
fékk grun sinn staðfestan þegar henni barst dularfullt símtal. Ljósmynd/Hari
Ingibjörg Vagnsdóttir, Inga, er
bjargvættur Rönku og fjölskyldu
hennar. Inga varð bráðkvödd 20.
nóvember 2011. Ljósmynd/Hari
20 viðtal Helgin 22.­24. nóvember 2013