Læknablaðið - 01.01.1946, Side 44

32
L Æ K N A B L A Ð I Ð
hálsinn. Þetta var reynt nokkr-
um sinnum, en ekki var ein-
leikið, livað þessi stirðleiki var
mikill og ósjálfráður í kjálk-
unum á drengnum. Um tann-
töku virtist ekki vera að ræða
og liálskirtlar voru ekki hólgn-
ir utan á hálsinum. Sjúkl. virt-
ist hress að öðru leyti, hitalaus.
Eg lét liann því fara heim með
fyrirmælum um að láta mig
vita strax og eitthvað gerðist
með drenginn. Seinna um dag-
inn kom faðirinn aftur til mín
og segir, að drengurinn hafi
fengið krampa í andlitið og
orðið stífur og ranghvolft í sér
augunum. Mér flaug nú strax
í hug, að liér væri tetanus á
ferðinni, og skrifa strax recept
upp á tetanus lækningaserum
og sendi föðurinn eftir því í
hvelli, en fór sjálfur af stað
til sjúkl., sem bjó lítið eitt út
úr bænum (sveitabýli).
Þegar eg kom þar, var sjúkl.
með greinilegan risus sardonic.,
stífleika í hnakka og útlimum,
og eftir stutta leit fann eg hálf-
gróið sár um lméð á öðrum
fætinum. Þegar serumið kom,
gaf eg 10 þús. A.E. og lét strax
flytja sjúkl. á Sjúkrali. Vestm.
Þar var liann svæfður og
mænustunga gjörð og dælt inn
20 þús. A.E. intraduralt. Síðan
var sárið exciderað og sjúkl.
einangraður í dimmu herbergi.
Seinna um kvöldið var aftur
gefið 20 þús. A.E. intramusc.
og intravenöst.
Krampaköstin rénuðu lield-
ur um kvöldið, en drengurinn
var órólegur, með starandi
augnaráð og stífa drætti í and-
liti, nasavængirnir hreyfðust.
Nóttina eftir fékk hann 2 vond
krampaköst. Hann hafði feng-
ið 50 þús. ein. fyrsta daginn.
Morguninn eftir, þ. 14. júni,
var liiti 38.7°, köstin voru að-
eins vægari. Hann fékk bróm-
ural supposit. og hydras chlor-
alic. -(- glucoseupplausn (5%)
í klysma. Þá var og dælt 10
þús. ein. inn í vöðva og var svo
gjörl daglega allan timann til
23. júní að köstin fóru að devja
út. Hiti hélzt þangað til 24. júní
og krampaköstin blossuðu upj)
aftur milli 18. júní og 21. júni.
Þá var meira serum gefið (20
þús. ein. dagl.). Loks smádró
úr köstunum, chloralglucóse-
upplausnin virtist gagna bezt
til að vinna móti krömpunum
og lil að veita sjúkl. svefnfró,
sem oft vildi ganga erfiðlega.
Hann fór lieim þ. 1. júlí 1941,
en var mestallt sumarið að ná
sér; einkum var liann slappur
í fótunum og móðir hans þurfti
að bera hann út á tún í sól-
skinið, lengi á eftir. Hann virð-
ist nú hafa náð sér til fulls.
Báðum sjúkl. var gefið lýsi.
Vestmannaeyjum, 30. jan. 1945.
E. fíuttonnsson.
Heimildir: Ornefni í Vestm,-
eyjum eftir dr. Porkel Jóliannesson.
Félagsprentsmiðjan h.f.