Læknablaðið - 15.03.1951, Qupperneq 12

2
LÆKNABLAÐIÐ
1. mynd.
Á mótum lenda- og spjaldhryggjar
mætast tvær beygjur, fram á við í
lendaliðum, aftur á við í spjald-
hrygg. Hallinn á efra fleti spjald-
hryggjar er að meðaltali 42°.
við láréttan flöt (1. mynd).
Varðar miklu að hér sé tryggi-
lega búið um.
Mannskepnan ku vera nýj-
asta fvrirbrigðið af liryggdýr-
unum og þróunarsögulega séð
örstutt síðan hún tók að ganga
upprétt og fór að nota fram-
fæturna til annars. Þetta ger-
breytir statik hryggjarins; í
stað þess að vera láréttur, rís
hann allt í einu upp á endann
og skiljanlega mæðir þá mest
á neðstu liðunum. Hverskyns
áverkar eða óliófleg áreynsla
eru því likleg til þess að reyna
um of á lumbo-sacral-mótin og
valda óþægindum.
Festingin á neðsta lendalið
og spjaldhrygg er eins og á
pðrum hryggjarliðum þ.e.a.s.:
1) discus intervertebralis.
2) bönd.
a) ligg. long, ant. & post.
b) ligg. flava.
c) ligg. supra & inter-
spinalia.
d) liðpokar utan um art-
icul. interv.
Í3) vöðvar, og mæðir þar
hvað mest á réttivöðvum
hryggj arins.
En það er ekki nóg að mikið
mæði á þessu svæði, heldur eru
og alls konar afbrigði algeng-
ari þar en nokkurs staðar ann-
ars í beinagrindinni. Ganga
reyndar sumir svo langt að
segja að normal LV sé ekki til,
en aðrir vilja hætta að tölu-
setja lendaliði eins og tíðkast
hefir og tala um fvrsta presa-
cral lið o.s.frv., því það er all
algengt að lendaliðir sé fjórir
og hreint ekki svo sjaldan eru
þeir sex. Hitt er líka algengt að