Læknablaðið - 15.01.1954, Side 26
56
LÆKNABLAÐIÐ
_A
(Ji* fundai*gei*5 Læknaþings 1953
Formaður L.I., Valtýr Al-
bertsson, setti þingið fimmtu-
daginn 18. júní ld. 16 í I.
kennslustofu Háskólans. Einn
félagi liafði látizt á síðasta fé-
lagsári, Ólafur Thorlacius hér-
aðslæknir, og bað formaður
fundarmenn að heiðra minningu
hans með því að rísa úr sætum.
Þá gat formaður þess, að á
árinu hefðu þessir kandídatar
gengið í félagið: Friðrik Frið-
riksson, Halldór Arinbjarnar,
Hannes Finnliogason og Páll
Siguðsson, og nú bættust enn
tveir við, þeir Gunnar Biering
og Jón Jóhannsson.
Samkvæmt uppástungu for-
manns var Guðmundur Karl
Pétursson yfirlæknir kosinn
þingforseti, og Torfi Bjarnason
varaforseti, en ritarar voru
kosnir héraðslæknarnir Baldur
Johnsen og Brynjólfur Dag'sson.
Tók nú Guðmundur K. Pél-
ursson við fundarstjórn og gaf
formanni orðið til að flytja
skýrslu sína.
í þakkarskuld við þau fyrir
margar ógleymanlegar stundir
á heimili þeirra.
Með Bjarna er genginn góður
drengur og mikill læknir. Afall
það, sem stéttin liefir orðið fyr-
ir við lát hans, er þeim mun
þyngra, sem ekki er fyrirsjáan-
legt, að annar komi í lians stað
í náinni framtíð, og eins hitt,
Skýrsla formanns.
A árinu voru haldnir 12
stjórnarfundir, en auk þess
ræddi stjórnin alloft ýmis fé-
lagsmál án Jiess að liókað væri.
Eins og kunnugt er, voru fé-
laginu á síðastliðnu ári veitt
innflutningsleyfi fyrir 14 bif-
reiðum handa félagsmönnum.
Aidí ])ess fengu læknafélögin j
Reykjavík og á Akureyri nokkr-
ar bifreiðir handa meðlimum
sínum og kom úthlutun þeirra
að sjálfsögðu ekki til kasta L.
I. Stjórnin úthlutaði bifreiðun-
uni eins fljótt og við var komið
og var enginn ágreiningur innan
stjórnarinnar um það liverjir
skyldu sitja fyrir um úthlutun,
en að sjálfsögðu fengu bifreið
færri en vildu. Skýrsla um út-
hlutunina hefur verið hirt í
Læknablaðinú.
Eins og flestum mun kunnugt
setti Fjárhagsráð allströng
skilyrði fyrir leylisveitingunni.
Skuldbatt hver læknir sig í 5 ár
að sá verður vandfundinn, sem
bætir læknastéttinni það að
fullu, sem hún hefir misst við
fráfall hans. Þeir, sem báru
gæfu til þess að eiga hann fyr-
ir vin, munu hvern dag sem
þeir eiga eftir ólifað, minnast
hans með þakklæti og sökn-
uði.
Óskcir Þ. Þórðarson.