Læknablaðið - 01.09.1961, Qupperneq 42

118
LÆKNABLAÐIÐ
til plús 4. Plús 1 táknaði mjög
óverulegar, plús 2 greinilegar,
plús 3 miklar og plús 4stórmikl-
ar patliologiskar brevtingar.
Hátt á annað hundrað sýni
til smásjárrannsókna voru tek-
in, þar sem bruni var mestur,
og margar ljósmyndir af hold-
rosa hinna brenndu skinna.
Yfirborðshiti húðarinnar var
mældur með kvikasilfursmæli
á 133 síðustu rottunum, rétt áð-
ur en þær voru brenndar. Meðal-
vfirborðshiti húðarinnar reynd-
ist 33,6°C. Mælinum var haldið
utan til við hrygginn, við miðju
þess svæðis, sem brenna átti.
Húðhitinn var aftur mældur,
um leið og dýrið var tekið úr
lieita vatninu, sem ég kalla 0
sek., og með ákveðnu milli-
bili fyrst á eftir. Æskilegra
liefði verið að nota „thermo-
couple" við þessar hitamæling-
ar, en hann var livergi fáan-
legur.
Árangur þessara rannsókna
er í stuttu máli þessi:
Fyrsta og önnur tilraun, þar
sem brennd voru aðeins skolt
dýranna, veitti óverulegar upp-
lýsingar. í öllum hinum tilraun-
unum var því brenndur næstum
kringlóttur l)lettur á baki og
hliðum dýranna. Kældu dýrin
voru látin vera i hárnetinu, með-
an á kælingu stóð. Kalda vatnið
var látið ná um einn cm út
fvrir brennda blettinn. 1 þriðju
tilraun voru 6 dýr notuð. Bruna-
tími var 20 sek. og kælitími 10
mín. i ísvatni. Tvö af þremur
samanburðardýrunum dóu um
10 klst. eftir brunann, en hið
þriðja var drepið eftir 20 daga.
Kældu dýrin dóu öll innan 16
klst.
Þetta kom ákaflega vel heim
við flestar tilraunir, sem gerð-
ar liöfðu verið af öðrum. En
þegar atliugaðar voru liinar
pathologisku breytingar, kom i
ljós, að dýrin, sem höfðu verið
vatnskæld, sýndu mildu minni
makroskopiskar breytingar.
Á samanburðardýrunum, sem
dóu 10 klst. eftir brunann, var
brennda húðin mjög lopakennd
og blóðrík með mjög útvíkk-
uðum æðum. Subcutis og yfir-
borð aðliggjandi vöðva var líka
lopakennt. Á kældu dýrunum
voru aðeins rauðleitir blettir i
húðinni, sem orsökuðust af
hyperæmi ásamt lítilsháttar
ödema. Subcutis og undirliggj-
andi vöðvar virtust eðlilegir.
Ég smástytti nú kælitím-
ann: í 4., 5. og 6. tilraun var
kælitíminn í isvatni fimm og
ein mínúta. Við þetta lækkaði
dánartala kældu dýranna nokk-
uð. 1 þessum þremur tilraunum
voru hinar pathologisku breyt-
ingar áberandi minni hjá kældu
dýrunum. Þessi mismunur varð
þvi meiri, því lengur sem dýr-
in lifðu.
í 7. tilraun voru 20 rottur nol-
aðar. Brunatími 30 sek., kæli-
tími ein minúta. Áður en dýrin
voru brennd, var sett ferhyrnd