Læknablaðið - 01.12.1961, Qupperneq 63

LÆKNABLAÐIÐ
175
borizt bréf frá prófessor Occo-
momos í Aþenu um stofnun al-
þjóða læknafélagsskapar, sem
kenndur verði við Hippokrates
og gangist fyrir, að reist verði
alþjóða-læknamiðstöð í Kos
til minningar um hann. Ráðgert
er, að hver læknir leggi fram í
eitt skipti fyrir öll upphæð, sem
svari til 10 drökmum, til þess
að koma upp stöðinni (30 drök-
mur = 1$). Taldi stjórnin, að
aðalfundur ætti að taka á-
kvörðun í þessu máli.
Norska læknafélagið hélt há-
tíðlegt 75 ára afmæli sitt
snemma í júnímánuði og bauð
Læknafélagi Islands að senda
fulltrúa á afmælishátíðina. Því
varð ekki við komið, en send
var Guðbrandsbiblía, fagurlega
árituð, sem afmælisgjöf.
Fundarstjóri þakkaði for-
manni skýrslu sína, en um hana
urðu engar umræður.
Gjaldkeri las upp endurskoð-
aða reikninga félagsins og gat
þess, að nú yrði sú breyting á,
að reikningur fyrir Læknablað-
ið væri aðskilinn, og er það í
fyrsta sinn. Því næst las Ólaf-
ur Einarsson upp reikninga
ekknasjóðs L. 1. Styrkveitingar
úr sjóðnum á árinu 1960 mega
nema kr. 34.205.22.
Þá var tekin fyrir skýrsla
samninganefndar praktiserandi
lækna utan Reykjavíkur, og
hafði Guðmundur Karl Péturs-
son orð fyrir nefndinni. Samn-
ingaumleitanir byrjuðu 2. sept-
ember 1960 með bréfi frá
samninganefnd til Trygginga-
stofnunar ríkisins um nýjan
samning, og voru þar settar
fram k'röfur um hækkun á núm-
eragjaldi til samræmis við
kjör Reykjavíkurlækna. Hlutu
þessi tilmæli daufar undirtektir
hjá Tryggingastofnun ríkisins,
en um það fóru nokkur bréfa-
skipti á milli aðila. Læknar
höfðu einróma samþykkt að
segja upp samningum, ef ekki
næðust einhverjar kjarabætur,
og lá við um tíma, að viðræðum
við Tryggingastofnunina yrði
hætt. Þá breyttist afstaða
Tryggingastofnunarinnar, og
voru boðin kjör, sem framsögu-
maður taldi til töluverðra bóta
frá því, sem áður hafði gilt fyr-
ir alla lækna, að undanskildum
Keflavíkur- og Njarðvíkur-
læknum. Var síðan gengið að
þessum boðum, en sérsamning-
ur gerður um nætur- og helgi-
dagaþjónustu við Keflavíkur-
lækna.
Arinbjörn Kolbeinsson
kvaddi sér hljóðs og ræddi
nokkuð um forsendur og niður-
stöður gerðardóms í deilu
Keflavíkur- og Njarðvíkur-
lækna. Taldi hann gerðardóms-
leiðina alls ófæra. Hann lagði
áherzlu á, að síðustu samningar
L. 1. fyrir hönd praktiserandi
lækna utan Reykjavíkur hefðu
verið hörmulega lélegir. Það
myndi einsdæmi í íslenzkri fé-