Læknablaðið - 01.10.1979, Síða 70

270
LÆKNABLAÐIÐ
hugaðri ritskrá Læknablaðsins er ætlað að ná
til erlendra rita eingöngu (sem er fráleitt)
eða innlendra rita einnig, verður að íhuga þann
tvíverknað sem af þessu nýja riti hlýzt, þvi
allir eru sammála um, að í Læknatalinu eigi
að koma fram stór hluti ritverka íslenzkra
lækna. 1 stað þess að slíta þetta í sundur, sem
við siáum engin rök fyrir, leggjum við ein-
dregið til, að stefnt verði að einni tæmandi
ritskrá, sem að sjálfsögðu yrði unnin af til
þess hæfum fagmönnum í bókasafnsfræði og
sem hluti af Læknatalinu, Læknum á Isiandi,
3ju útgáfu.
Að því er gagnrýni gegn upptalningu stuttra
ráðstefna og námskeiða varðar, viljum við að-
eins taka fram, að sé iækni boðið að flytja
erindi á alþjóðlegri ráðstefnu eða til að veita
slíkri ráðstefnu forstöðu á einhvern hátt, þá
finnst okkur full ástæða til að geta þess.
Efast má um tilgang rits eins og Lækna-
tals og spyrja, hvort læknar séu þar að aug-
lýsa og unphefja sjálfa sig sem stétt eða með
samanburði á kostnað hvers annars. Benda má
á merkilega hugleiðingu Vilmundar Jónsson-
ar þessu viðvíkiandi.-i Hér beinist gagnrýni okk-
ar þó ekki að þessu.
Þar eð upnlýsingasöfnun er sögð enn fjarri
að vera lokið, teljum við, að þau atriði, sem
hafa verið gagnrýnd, og þær breytingar, sem
SVAR RITNEFNDAR OG STJÓRNAR L.f.
Ritstjórar Læknablaðsins hafa góðfúslega
gefið okkur kost á að svara strax bréfi því, sem
birt er hér að framan, og þykir okkur vænt um
að fá tækifæri til að leiðrétta þann misskiln-
ine, er við teljum þar koma fram.
I samhtióða samþykkt aðalfundar 1977 um
endurútgáfu Læknatais fólust engin fyrirmæli
til stiórnar um gerð bókarinnar. Stjórn L.I.
valdi í ritnefnd þá menn, er hún treysti best
tU að ritstýra verkinu, og var síðan á allmörg-
um fundum siórnar og ritnefndar rætt um
fvrirkomulag útgáfunnar. Það var sameiginleg
ákvörðun stiórnar og ritnefndar o.g ósk ísa-
foidarprontsmiðiu, sem samið var við um út-
gáfuna, að gefið yrði út Læknatal í einu bindi.
Til þess að svo mætti verða, var talið óhjá-
kvæmilegt að draga saman og stytta kafia um
hvern einstakan lækni. 1 þessari ,,samþjöpp-
un“ hefur verið reynt að fella niður eins lít-
ið af gagnlegum upplýsingum eins og mögu-
legt er, og voru vissulega skiptar skoðanir í
þessum hópi, hversu langt mætti ganga í því
efni. Sérstaklega var ágreiningur um það, hvort
hægt væri að fella niður nákvæma upptaln-
ingu allra ritverka. Það má því segja, að rit-
nefnd komi gagnrýni. hvað betta atriði snert-
ir. ekki á óvart. en stjórn L.l. og ritnefnd töidu
sig hafn fundið góða lausn þess vanda, svo sem
fram kemur hér á eftir.
Rétt þykir að ræða nánar 2 atriði þeirrar
gagnrýni, sem fram kemur hjá bréfriturum:
hér hafa verið lagðar til, ættu ekki að tefja
útgáfu Læknatalsins að neinu ráði, þótt við
þeim yrði orðið, og ef til vill örva suma lækna,
sem hafa daufheyrzt, til þessa til að svara.
HEIMILDIR
1. Starfsreglur Stöðunefndar. Læknablaðið. 62 (10
—12): 180—184, 1976.
2. University of Edinburgh Bulletin. 15 (10): 5,
1979.
3. Indriði Hallgrímsson. Miðbókasafn í læknisfræði.
Læknaneminn. 31: 34—39, 1978.
4. Lárus H. Blöndal og Vilmundur Jónsson: Lækn-
ar á fslandi. Önnur útgáfa, fyrra bindi, v—xiii,
1970.
Beztu þakkir fyrir birtinguna.
Bretlandi, 7. marz 1979.
Ársæll Jónsson,
Guðrún Agnarsdóttir,
Hannes Pétursson,
Helga M. ögmundsdóttir,
Helgi Þ. Valdimarsson,
Katrín Fjeldsted.
Ólafur Grímur B.jörnsson,
Ragnheiður Ólafsdóttir,
Reynir Tómas Geirsson,
Sio'urión B. Stefánsson,
Valgarður Egilsson,
1. Ekki sé séð um, að læknar komi á fram-
færi upplýsingum um störf sín að rann-
sóknum.
2. Fvrirhugað sé að „þjappa saman“ upplýs-
ingum um ritstörf lækna.
Hvað snertir fyrra atriðið, mun það tíðkast
æ meir. að íslenskir læknar hafi rannsóknar-
störf að aðal- og jafnvel eina starfi a. m. k.
um visst skeið. 1 spurningalista þeim, sem lækn-
um var sendur, er þess óskað, að menn skýri
frá læknisstörfum sínum eftir kandidatspróf i
tímaröð. fvrst aðalstörfum. Kunni læknar ekki
V'ð pS telia rannsóknastörf undir þessum lið
(hvað okkur f'nnst eðlilegt), þá er síðan beðið
um (að vísu undir fyrirsögninni ,,aukastörf“), að
tilerreind sé „tímabundin vinna að vissum verk-
efnum i eða samhliða aðalstarfi". Þar hlýtur
þó að mega telia rannsóknastörf.
Ennfremur segir svo í „Kynning upnlýsinga-
söfnunar vegna 3. útgáfu „Læknar á íslandi““
(en hún var send út með spurningalistunum).
, Á bls. 5 í spurningalistanum er svo ráð fvrir
gert að læknar geti gefið unplýsingar um ýms
bau atriði í lífi sínu. sem þeim eru hugstæð
ofinnst ástæða til að nefna“. Þar eru rann-
sóknastörf eflaust ofarlega á blaði, ef þau eru
fvrir hendi.
Sú er tilætlun bréfritara að, í Læknatali sé
„ ... einnig útskýrt að hvaða rannsóknum var
unnið, til hvaða niðurstaðna rannsóknimar
leiddu og hvar niðurstöður þeirra voru birtar."
Nú leiða ekki allar rannsóknir til niður-
stöðu, sem birtist á prenti í formi ritstarfa