Læknablaðið - 15.11.1987, Blaðsíða 35

LÆKNABLAÐIÐ
383
skráningu Umferðarráðs og skýrslum slysadeildar
Borgarspítalans á umferðarslysum á
höfuðborgarsvæðinu árið 1979 leiddi í Ijós að um
70% af þeim sem komu á slysadeildina vegna
umferðaslysa voru ekki á skrá Umferðarráðs. Um
2% voru eingöngu á skrá Umferðarráðs en 27% á
skrám beggja. Umferðarráð skráði aðeins 70% af
þeim sem slösuðust það alvarlega að leggja varð
þá á sjúkrahús (mynd 6). Umferðarráð greinir
aðeins frá um 60% af þeim slysum á gangandi,
sem lögreglu er kunnugt um (3).
Ætla má að raunverulegur fjöldi slasaðra í
umferð á landinu hafi árið 1979 verið á milli 2600
og 3100 í stað 707, eins og stendur í opinberum
skýrslum. Lagt hefur verið til að skýrslur um slys
sem berast lögreglu verði sendar til slysadeildar er
síðan samræmi skráninguna og láti þær síðan í
hendur Umferðarráðs.
Öllum er starfa að slysavörnum er vel Ijóst að
nauðsynlegt er að hafa nána samvinnu við
lögreglu í þessum málum m.a. vegna þess að
vettvangsrannsóknir á sviði slysa eru eingöngu
unnar af lögreglumönnum.
Skráning vinnuslysa og slysavalda hefir verið
bætt mjög en heimaslysaskráningu er mjög
ábótavant. Ef skráningu slysa og slysavalda er
ábótavant gera menn sér ekki grein fyrir umfangi
vandans. Auk þess sem aðgerðir, til þess að draga
úr slysum, verða oft handahófskenndar og bera
ekki árangur, eins og dæmin sanna. Ástæðan
fyrir því að lítið fé hefur fengist til slysavarna er
trúlega sú að stjórnmálamenn gera sér ekki grein
fyrir vandamálinu.
HEIMILDIR
1. Traffic Accidents. WHO/EURO Report.
Copenhagen: WHO, 1982.
2. Yearbook of Nordic Statistics 1984. Stockholm:
Nordic Council, Nordic Statistical Secretariat,
1985: 224-6.
3. Bjarni Torfason: Umferðarslysin og afleiðingar
þeirra. Heilbrigðisskýrslur 1984, fylgirit 1.
4. Guðrún R. Briem: Umferðarslys á gangandi
vegfarendum í Reykjavík samkvæmt
lögregluskýrslum 1981-1982. Reykjavík:
Landlæknisembættið, 1981-2.
5. Kristinn R. Guðmundsson: Höfuðáverkar.
Læknablaðið 1983, 69: 131-7.
6. Guðmundur H. Einarsson: Vélhjólaslys í
Reykjavík. Reykjavík: Landlæknisembættið,
1982-3.
7. Ólafur Ólafsson: Alcohol and driving in some
Western countries 1975-1982. WHO/EURO
Report. Copenhagen: WHO, 1985.
8. Kristbjörg Þórðardóttir: Um slys á börnum.
Handrit 1986.
9. Eiríka Á. Friðriksdóttir, Ólafur Ólafsson:
Heimaslys á höfuðborgarsvæðinu.
Heilbrigðisskýrslur 1986, fylgirit 2.
10. Öryggiseftirlit ríkisins 50 ára. Skýrsla um
starfsemina 1928-1978. Reykjavíic, 1980.
11. Norrænt slysaþing í Reykjavík, ágúst 1983.
Ráðstefnugögn.
12. Páll Theódórsson: Erindi á Norrænu
umferðarslysaþingi. Reykjavík, 1983.
13. Eiríka Á. Friðriksdóttir, Sveinbjörn Gissurarson,
Ólafur Ólafsson: Slys af völdum efna í
heimahúsum, viðbrögð og varnir gegn þeim. Þýtt
og staðfært eftir »Er det farligt«. Reykjavík: SVFÍ,
1986.
1. NCRDISKE KONGRESS
OMSORG VED LIVETS SLUTT
BERGEN 6. - 9. JUNI1988
f) r .. .
Kongressen omhandler bl.a. folgende temaer:
•Hospice-modellen •Sosio-kulturelle aspekter •Eutanasi
•Kommunikasjon •Barns situasjon og problemer •Forskning om
livskvalitet •Stotte til familien •Burn-out •Smertebehandling med
medikamenter *Sorg og sorgarbeide •Behandling av kvalme, torste, / ro. N
obstipasjon, subileus etc. •Psykologisk behandling av plag- /
somme symptomer og problemer •Psykiatriske problemer hos x y ^
den doende pasient •Eksistensiell smerte •Beroring og /
/t

nærhet som behandling *Behandling av lymfodem
•Senil demens •Plutselig, uventet dod
•TNS. blokader, epidural kateter •Suicid
Pámeldingsfrist for
kongressen 15. februar 1988.
Kongressavgift kr. 1.500,-.
PÁMELDING OG NÆRMERE
INFORMASJON VED
HENVENDELSE TIL
CTI,
PLUS reiser
P.O.Box 946,
N-5001 BERGEN
9C