Læknablaðið - 15.11.1987, Blaðsíða 63
LÆKNABLAÐIÐ
407
gerðir, og margir þeirra framan af í fullu
samræmi við okkar. Það er hins vegar kunnara en
frá þurfi að skýra, að kjarabætur fóru út fyrir
okkar samninga fyrst og fremst við og eftir lausn
kennaraverkfallsins.
Vegna þessa óskaði samninganefndin eftir
áframhaldandi samningaviðræðum með tilvísan
til 8. gr. samningsins frá 18. febrúar og fyrstu
bókunar, sem samningnum fylgdi. Þessar
framhaldsviðræður leiddu til þess, að 12. júní sl.
var undirritaður viðbótarkjarasamningur við
sjúkrahúslækna, og er það vafalaust stysti
samningur, sem gerður var í allri samningalotunni
á þessu ári, en síst af öllu sá innihaldsminnsti.
Meginatriði þessa viðbótarsamkomulags er, að
starfsaldur reiknast frá 2 árum fyrir
embættispróf, launaflokkur bætist við bæði hjá
aðstoðarlæknum og sérfræðingum 1. júlí 1987 og
laun allra hækka um 3% 1. janúar 1988 til
viðbótar því, sem áður hafði verið samið um. Þá
er gert ráð fyrir endurskoðun launaliða eftir mars
1988, og verði þá tilefni til breytinga vegna
almennrar launaþróunar í landinu, mun fyrst og
fremst unnið að frekari útfærslu á efri þrepum
launastigans bæði hjá aðstoðarlæknum og
sérfræðingum. Þetta þýðir, að laun allra hækka
um tæplega 8% frá því, sem áður var um samið í
febrúar, en byrjunarlaun aðstoðarlækna hækka
auðvitað langt fram yfir þetta og hið sama á við
um laun sérfræðinga, sem skv. launastiga, er gilti
fyrir 1. júlí sl., voru í launaþrepum 2-6 og þó
sérstaklega þess hóps, sem var í launaþrepum
3- 5. Mikilvægt er, að læknar átti sig á
starfsaldri sínum skv. hinum nýja samningi, svo
að þeir fái örugglega greitt eftir réttu launaþrepi.
Sjúkrahúslæknar geta verið fullvissir um það, að
ekkert er ofsagt með því, að kjarabætur þeirra
eftir samningum þessa árs eru síst lakari en
annarra, sem átt hafa í samningum frá því í
desember á síðasta ári. Hitt er svo annað mál, að
ekki verður um það fullyrt, hvort þær
viðbótarprósentuhækkanir launa, sem orðið hafa
frá því í fyrstu samningsgerðinni í febrúar á þessu
ári, leiða til nokkurra raunverulegra kjarabóta.
Forsendur eru breyttar, verðbólga komin upp úr
hinum væntu mörkum og þá m.a. að einhverju
leyti vegna þess að samningar fóru fram úr
febrúarsamningi okkar, þótt enginn sé kauplega
ofalinn af niðurstöðum þeirra.
III.
Núverandi samninganefndir lausráðinna
sjúkrahúslækna hafa setið með lítt breyttum
mannskap frá því haustið 1984. Frá þessum tíma
og fram í júlí á þessu ári hafur
framfærslukostnaður í landinu hækkað um 97%
að opinberu mati. Læknar geta borið saman
launatöflurnar frá 1. sept. 1984 og frá 1. júlí sl. til
þess að sjá, hversu tekist hefur að halda í horfinu
m.t.t. þessa. Eðlilegt verður að teljast, að
núverandi samninganefndir gangi endanlega frá
samningsgerðinni frá því í febrúar á þessu ári,
þ.e.a.s. hugsanlegu samkomulagi viðkomandi
bókunum um ráðningarsamninga og
vaktafyrirkomulag, sem og hugsanlega breytingu
á launaþrepum og launum eftir mars á næsta ári.
Hins vegar verður að telja jafn eðlilegt, að þá taki
að einhverju eða öllu leyti við nýir menn og
undirbúi næstu samningalotu, sem hefst í árslok
1988. Mikil vinna er nú orðin samfara starfi í
samninganefndum og sjálfsagt að dreifa henni á
sem flesta, enda þótt vissulega sé slæmt, að menn
hætti störfum í samninganefndum, eftir að þeir
hafa loksins komist sæmilega inn í alla málavexti
en það tekur ávallt nokkurn tíma og gerist æ
tímafrekara og flóknara, eftir því sem fleiri félög
semja hvert fyrir sig. í þessu sambandi hvílir
mikið starf á skrifstofu læknafélaganna og síðan
samninganefndunum og þá einkum formönnum
þeirra að vinna úr upplýsingum.
Núverandi samninganefndir líta kjarasamning
sjúkrahúslækna þríþættan. í fyrsta lagi eru í
honum grundvallaratriði, svo sem um
skilgreiningar, skilyrði, skipulag og
skuldbindingar. í öðru lagi tekur samningurinn til
trygginga-, réttinda- og öryggismála og þriðji
þáttur samningsins snýr að beinum og óbeinum
launa- og/eða kjaraatriðum. Kröfugerð hefur
beinst að öllum þessum þáttum. Sú síðasta var
ekki kynnt læknum sérstaklega en þeir gætu
fengið hana á skrifstofu læknafélaganna og borið
saman við gildandi kjarasamning, sem er
nýútgefinn með áorðnum breytingum. Þótt
læknar taki vafalaust ekki mikið eftir því, hefur
þokað nokkuð áleiðis og á betri veg í atriðum
allra þessara þátta og mikilvægt er að koma
nýjum hugmyndum inn í kröfugerð, þótt taki sinn
tíma að koma þeim í gegn og e.t.v. aðeins einni og
einni hverju sinni.
Hvað viðkemur framangreindum öðrum þætti
samningsins, er staða sjúkrahúslækna ekkert
slæm og ágreiningur um þessi atriði við okkar
viðsemjendur er lítill, þótt taka verði málin í
áföngum. Hins vegar er margur óheppilegur texti
í samningnum viðkomandi grundvallaratriðum
eða fyrst talda þættinum hér að framan og þótt