Læknablaðið - 15.11.1987, Qupperneq 54

398
LÆKNABLAÐIÐ
heilbrigðisráðherra, menntamálaráðherra, rektor
Háskóla íslands og landlækni.
III.
Heimild til stjórnar L.í. um árlegt framlag til
ritunar sögu félagsins o.fl. hefur ekki verið
notuð, en skipuð hefur verið nefnd til
undirbúnings þess að hrinda málinu í
framkvæmd.
IV.
í framhaldi af ályktun um, að stjórnin vinni að
öflugri áróðursstarfsemi um heilsutjón af völdum
reykinga o.fl. var skipuð nefnd, sem hóf þegar
störf, sbr. nánar aftar í skýrslunni.
V.
Heimild til handa stjórn að segja L.í. úr BHM
hefur ekki verið notuð, enda samningsréttur nú
alfarið í höndum aðildarfélaga BHMR, sbr.
nánar síðar.
VI.
Ályktun um flutning sjúkrahúsa yfir á föst fjárlög
var send heilbrigðisráðherra, fjármálaráðherra og
landlækni.
VII.
Áskorun á menntamálaráðherra um að leggja
fram frumvarp til laga um Vísinda- og
Rannsóknaráð íslans var send honum, svo og
landlækni, stjórn Vísindasjóðs, formönnum
þingflokka og Rannsóknaráði ríkisins.
Frumvarpið var lagt fram á síðasta Alþingi og
samþykkt.
VIII.
Ályktun um tilmæli stjórnar til lækna að fara
vandlega yfir það, sem eftir þeim er haft í
fjölmiðlum, var birt á áberandi hátt í Fréttabréfi
lækna.
FRUMVARP TIL LÆKNALAGA
I bréfi, dags. 10. des. 1986, óskaði heilbrigðis- og
tryggingamálanefnd efri deildar Alþingis eftir
umsögn L.í. um frumvarp til læknalaga.
Læknalög voru fyrst sett hér á landi árið 1911.
Gildandi læknalög eru frá árinu 1969 en þau eru
að stofni til frá árinu 1932. Árið 1979 var
stjórnskipaðri nefnd undir forsæti landlæknis
falin endurskoðun læknalaga. Fulltrúi L.í. í
nefndinni var Guðmundur Oddsson. Nefndin
skilaði áliti í febrúar 1983 í formi lagafrumvarps,
þó án greinargerðar. Síðari umfjöllun í
heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu Ieiddi
til margvíslegra breytinga á frumvarpstillögu
nefndarinnar. Ráðuneytið fól Ingimar
Sigurðssyni, yfirlögfræðingi, að taka saman
greinargerð með frumvarpinu, sem fyrrverandi
heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra lagði síðan
fram á síðasta Alþingi.
Stjórn L.í. hafði margt við frumvarpið að athuga
og fól formanni og framkvæmdastjóra að koma
athugasemdum á framfæri við viðkomandi
þingnefnd. Umsögn með tillögum stjórnar L.í.
um breytingar á frumvarpinu fór' til
þingnefndarinnar 28. janúar 1987 ásamt ítarlegri
greinargerð. Formaður og framkvæmdastjóri
sátu síðan marga fundi með þingnefndinni og
skýrðu sjónarmið L.í. Þingnefndin óskaði m.a.
eftir því, að L.í. beitti sér fyrir samræmingu
sjónarmiða L.f. og læknadeildar H.í. varðandi
tiltekin atriði í frumvarpinu. Áttu formaður og
framkvæmdastjóri nokkra fundi með nefnd, sem
fjallaði um frumvarpið f.h. læknadeildar. Fyrir
utan ýmsar málfars- og orðalagsbreytingar og
breytingar á röðun greina eftir efnisatriðum lagði
stjórn L.í. einkum áherslu á eftirtalda þætti:
- að nánar yrði kveðið á um réttinn til að kalla
sig lækni og stunda lækningar
- að ákvæði kæmu í frumvarpið um ábyrgð
læknis á greiningu og meðferð þeirra sjúklinga,
sem til hans leita eða hann hefur til umjónar
- að ráðherra setji reglur um gerð og útgáfu
læknisvottorða að fengnum tillögum
landlæknis og L.í.
- að skylda læknis til að Iáta af hendi til sjúklings
eða forráðamanns hans sjúkraskrár og
tilheyrandi gögn yrði skilyrtari en frumvarpið
gerði ráð fyrir
- að nánar yrði kveðið á um, hvenær læknir er
skyldur til að tilkynna um mistök eða
vanrækslu af hálfu lækna eða annarra
heilbrigðisstarfsmanna, sem hann verður var
við i starfi sínu
- að nánar yrði kveðið á um heimild lækna til að
auglýsa lækningastarfsemi sína
- að skýrari ákvæði kæmu fram um samskipti
lækna og fjölmiðla.
í frumvarpinu eins og það var lagt fram var
ákvæði um, að lækningaleyfi félli niður við 75 ára
aldur, en ráðherra heimilt að framlengja leyfið
um eitt ár í senn að fengnum meðmælum
lækningaleyfisnefndar. Stjórn L.í. lagði til, að
ákvæðinu yrði breytt á þann veg, að lækni verði
óheimilt að reka lækningastofu eftir 75 ára aldur