Fréttatíminn - 01.10.2010, Blaðsíða 22

Hafðu samband
sími 444 7000 • arionbanki.is
Skammtímabinding er óverðtryggður innlánsreikningur og spennandi nýjung
fyrir þá sem vilja fasta vesti út binditímann.
Kynntu þér kosti Skammtímabindingar á arionbanki.is, hringdu í síma 444 7000
eða komdu við í næsta útibúi okkar og kynntu þér fjölbreytt úrval innlánsreikninga.
Fastir vextir
út binditímann
• Binditími er ákveðinn við stofnun reiknings:
3, 6, 9 eða 12 mánuðir.
• Lágmarksinnlegg er 500 þúsund krónur og
innstæðan er bundin út binditímann.
• Nýjung: Vextir eru fastir allan binditímann.
• Að loknum binditímanum greiðist höfuð-
stóllinn út ásamt vöxtum.
ÍS
LE
N
S
K
A
S
IA
.IS
A
R
I
5
1
8
0
2

1
0
/1
0
tíma þínum á
borgarstjórastóli
hefur þú lent upp
á kant við Sjálf-
stæðisflokkinn og
valdið Fjölskylduhjálpinni
vonbrigðum. Hvernig leggst
það á sál þína?
Þetta endar allt vel og alltaf í sátt.
Ég reyni að gera mitt besta. Þetta
er barátta þar sem tilgangurinn er
ekki að vinna og refsa heldur vinna
og breyta. Það verða allir glaðir að
lokum.
Skoðanakönnun Reykjavíkur
sídegis sýndi að 55% væru
óánægð með störf Besta
flokksins. Eins og sást á dag-
bókinni þinni á Facebook ertu
ekki sáttur við niðurstöðuna.
Þar nefndir þú að 90% af því
sem Besti flokkurinn hefði gert
væri gott. Ertu hörundsár?
Nei, nei. Ég vildi bara tjá mig um
þessar niðurstöður. Það er alveg
satt að 90% af því sem við höfum
verið að gera í Besta flokknum frá
því við komum hérna inn er gott.
Og það er bara þannig að enginn
tekur eftir því sem er vel gert. Fólk
hefur líka tilhneigingu til þess að
finnast það sjálfsagt og eðlilegt
nema að vakin sé sérstaklega
athygli á því. Við höfum hins vegar
ekki slegið okkur til riddara fyrir
eitthvað sem við höfum verið að
gera heldur viljum við dæmast
af verkum okkar þegar upp er
staðið. Þannig að ég er ekkert sár
út í neinn. Mér finnst að skoða
eigi þetta stjórnarkerfi, því það er
svo varhugavert að það bjóði upp
á að fólk nái árangri með frekju
og yfirgangi. Það er svo rangt að
leyfa fólki að komast áfram með
yfirgangi og að sá hógværi verði
undir.
Nú er meirihlutinn búinn að
ákveða að hækka rafmagns-
reikninga borgarbúa um nærri
þrjátíu prósent. Hvernig tilfinn-
ing var það að taka ákvörðun
um að hækka rafmagnsreikn-
inga borgarbúa svona og þar
með verðlag og verðtryggð lán
þeirra?
Fyrst þegar ég heyrði þetta fékk
ég klump í magann. En eftir því
sem ég kynnti mér þetta betur og
sat fleiri fundi um þetta varð mér
nauðsyn þessarar ákvörðunar
ljósari. Staða Orkuveitunnar er
svakaleg. Það þarf að gera þetta
ef við ætlum að reyna að halda í
þetta fyrirtæki, eiga það og nota
í almenningsþágu. Ég hef alveg
heyrt að margir séu ósáttir við
þessa hækkun enda ekkert sem
gaman er að gera, en þetta er eitt-
hvað sem þarf að gera. Og það er
líka eitt af hlutverkum stjórnmála-
manns – sem ég hafði ekki áttað
mig á áður en ég gerðist slíkur – að
taka nauðsynlegar ákvarðanir og
vita að fólk hefur leyfi til þess að
vera fúlt út í hann. Þetta er svona
eins og mamma á stóru heimili
sem segir: – Nei, það verður ekki
ís eftir matinn og svarað er: En
það er til ís – Já, en þið fáið ekki ís.
Allir verða reiðir út í mömmu og
hrópa: Ég hata þig, ég hata þig. Já,
segir mamma en far þú þá bara inn
í herbergi og komdu fram þegar þú
ert hætt að hata mig.
Hver er erfiðasta ákvörðun sem
þú hefur tekið á þessum ríflega
hundrað dögum í embætti?
Ég er ekki búinn að taka hana. Það
er mikið af óuppgerðum málum í
kerfinu. Orkuveitan var það fyrsta
sem við fórum í. Þar ríkti neyðar-
ástand. Síðan er Reykjavík sem
skipulagslegur vígvöllur. Mörg
svæði eru í upplausn þar sem
framtíð þeirra er mjög óráðin.
Þau ná alveg frá Ingólfstorgi upp
í Úlfarsárdal. Búið er að gera
marga geðveikislega samninga
fyrir stórar upphæðir og þegar
ég skoða þessa samninga fýkur í
mig vegna þess að þeir eru margir
hverjir gerðir í fljótfærni og af
ábyrgðarleysi. Til dæmis er stór
tónlistarhöll hérna niður með
sjó, Harpan. Þar hefði verið betur
heima setið en af stað farið. En
við erum búin að taka að okkur að
reka þetta mannvirki. Borgin og
ríkið ætla að klára verkið og gera
það eins fallegt og hægt er. Svo
má nefna framkvæmdasamninga
sem hafa verið gerðir, tökum
Úlfarsárdalshverfið sem dæmi.
Íþróttafélagið Fram ætlar að flytja
með starfsemina í Úlfarsárdal, en
nú búa þar miklu færri en áætlað
var. Þetta er gífurlega flókið mál
og erfitt að vinda ofan af því og
sætta borgina, íþróttafélagið og
íbúana. Vatnsstígssvæðið er enn
annað dæmið, Hampiðjureiturinn
og loks Ingólfstorgið sem er búið
að vera lamað. Enginn hefur þorað
að hreyfa við því og málið er langt,
flókið og í lás.
Í kosningabaráttunni viðr-
aðir þú þá hugmynd að ráða
framkvæmdastjóra í borgar-
stjórastólinn en ákvaðst svo
að setjast þar sjálfur. Hvað
breyttist?
Ég held að fáir á Íslandi þekki
Íslendinga jafn vel og ég. Ég held
líka að Íslendingar þekki fáa eins
vel og mig. Mér þykir Íslendingar
eins og stór fjölskylda. Við erum
meira og minna öll skyld. Fjar-
skyldasta fólkið er skylt í sjötta
ættlið. Mér finnst vænt um þetta
land og þetta fólk. Þegar ég var
kosinn fannst mér sem það væri
persónuleg ósk kjósenda minna að
ég tæki þetta hlutverk að mér. Ég
veit að það er það sem fólk vildi.
Þegar þú tilkynntir lista Besta
flokksins á sínum tíma sagðir
þú að ef borgarmálin yrðu
ofboðslega leiðinleg myndir
þú segja af þér. Hefur það
hvarflað að þér á þessum
Hættir ekki fyrr en í fulla hnefana
Nokkrum sinnum hefur
hvarflað að Jóni Gnarr að
stíga úr stóli borgarstjóra í þá
rúmlega hundrað daga sem
hann hefur gegnt starfinu.
Hann ætlar að klára árin fjögur,
nema að borgarbúar krefjist
þess að hann stígi til hliðar.
Borgarstjórinn leggst á bekkinn
og deilir hugrenningum sínum
með lesendum Fréttatímans.
22 á bekknum Helgin 1.-3. október 2010
Gunnhildur Arna
Gunnarsdóttir
gag@frettatiminn.is