Nýtt S.O.S. - 01.01.1961, Blaðsíða 2

Leynavopn Japana.
Að loknum œgilegum bardögum á sjó
landi og i lofti, var svo komið, að fram
sóhn Jaþatia á Kyrrahafi var stöðvuð. Þi
hófst gagnsókn Bandaríkjamanna sumar
ið 19/2 með þeirn árangri, að Japanir
voru hraktir til baka frá einni eyjunn
til annarrar á Kyrrahafi. Eitt þeirra mörgi
viðfangsefna, sem sjóher Bandaríkjanm
var œtlað að leysa var, að greiða þeim liðs
auka, sem Jaþanir sendu á vigstöðvarnar
sem allra þyngst högg. Þýðingarmesti stað
urinn i þessum átökum var hafið mill
meginlandsins og japönsku aðaleyjanna
því voru sendir þangað margir ameriskit
kafbátar. Fœstir þessara kafbáta komi
nokkru sinni aftur úr þessum leiðangri
þvi Japanir liöfðu einmitt um þessa,
mundir fundið upp leyndardómsfullt
varnarvop, sem varð óvinunum skeinu
hœtt. Þetta varð til þess, að Japanir gáti
farið sinu fram um sinn. Það var ekk
fyrr en ameriskir froskmenn liöfðu ger
fífldjarfar tilraunir til þess að komast að
leyndarmálinu, að leynivopnið fannst oc
unnt var að varast það.
*
Fyrst var þetta nýja vandamál tekið til um
ræðu hjá Nimitz flotaforingja. Málið var rætt
í herstjórnarsölum Bandaríkjaflotans á Kyrra
hali, Pearl Harbour á Hawai. í þrjú ár höfðu
Bandaríkin verið í stríði við Japarii, er hér var
komið sögunni.
Mennirnir, sem komu til fundarins hjá Nim
itz flotaforingja, voru Lockwood aðmíráll, yf
irmaður kalbáta Bandaríkjanna á Kyrrahafi, þá
voru þar komnir ýmsir yfirmenn flotans, skip-
herrar og fleiri. Ennfremur hópur manna í blá-.
um einkennisbúningum með gylltum erma-
böndum breiðum. Það voru háttsettir liðsfor-
ingjar í liði flotaforingjanna beggja.
James Hickok lautinant varð ekki lítið undr
andi, er hann var kvaddur á þennan umræðu-
fund hinna háu herra.
Til hvers var eiginlega ætlazt af honum,
manni, sem ekki skipaði þýðingarmeiri stöðu
2----------NÝTT SOS
innan sjóhersins? Hann hafði spurt sjálfan sig
þessarar spuiningar nokkrum sinnum, þegar
hann var á leiðinni frá Ford Island með hafn-
arbátnum. Og enn leitaði hann að svari, er
hann gekk eftir köldum gangi inn í kortaher-
bergi flotaforingjans. Liðþjálfar og starfsstúlkur
sjóhersins voru á þönum fram og aftur í göng-
unum. Það virtist allmikið um að vera hjá her-
stjórninni og James Hickok hélt ósjálfrátt á-
frarn að brjóta heilann um það, sem nú væri
í vændum.
Skyldi ný landganga vera í aðsigi? Nokkrum
sinnum hafði froskmönnum verið falið að
njósna um starndvígi óvinanna og sprengja þau
eða þá að ryðja úr vegi tálmunum neðansjávar
áður en landgangan hófst.
En sarnt sem áður, aldrei hafði það skeð, að
æðstu yfirmenn sjóhersins tækju sameiginlega
ákvörðun um ekki viðameiri verkefni.
Manninn í biðherbergi flotaforingjans þekkti
hann, þar var kominn Arvil Stones hershöfð-
ingi, sérlegur aðstoðarforingi Nimitz. Þeir voru
bekkjabræður úr sjóherskólanum.
Stones leit upp frá skrifborði sínu og kinkaði
kolli til komumanns.
„Gott, að þú ert kominn, James,“ mælti
hann.
„Það er langt síðan við höfum sézt, enda er
starfssviðið nokkuð ólíkt,“ hélt hershöfðinginn
áfram, en Hickok kinkaði kolli til samþykkis.
„Já, manni finnst stundum, að maður sé
helzt til útilokaður frá öllu sem snertir sjó-
herinn. Hvað er eiginlega á sei£)i?“ spurði Jam-
es og benti með höfðinu á stóra, leðurklædda
lmrðina inn af skrifstofunni.
„Sjáum, hvað setur,“ mætli aðstoðarforing-
inn. „Farðu bara innfyrir, þeir bíða þar eftir
þér. En komdu hér við seinna. Kannski fáunt
Eramhald á 36. síðu.
ATYTT SOS kemur út 10 sinnum á ári verð
hvers heftis i búðum kr. 12,50. Askriftarverð er
kr. 100,00 og borgist fyrirfram. Ritstjóri og á-
byrgðarmaður: Gunnar Sigurniundsson. — Ut-
anáskrift til blaðsins er: NYTT SOS, Pósthólf
195, Vestmannaeyjum. Afgreiðsla i Reykjavik:
Óðinsgötu ijA, simi 14654. Prentsm. Eyrún h.f.