Nýtt S.O.S. - 01.01.1961, Blaðsíða 25

„En við reynum aftur!“ sagði skipstjórinn á
dráttarbátnum. „Reynum aftur og aftur! Við
gefumst ekki upp!“
„Alveg rétt!“ svarar Carlsen skipstjóri. „En
úr því sem komið er, þá er hyggilegast fyrir
okkur að bíða birtu.“
Þeir ákveða, að ef illa skyldi takast til, að
hætta væri á, að skipið sykki eða því hvolfdi, þá
ætti Carlsen að skjóta upp rauðu Ijósmerki og
stökkva fyrir borð af afturlyftingu.
Flying Enterprise rekur jafnt og þétt fyrir
sterkum straumi frá brezku ströndinni í áttina
að Bretagne. Skipið liggur dýpra í sjónum en
nokkru sinni fyrr, og hliðarhallinn hefur auk-
izt.
Snemma miðvikudagsmorguns er sjógangur
allmikill. Carlsen og Dancy hafa nú í fyrsta
sinn sett á sig sundvesti. Þeir brutust fram á
fremri þiljui'. Mátti segja, að jjað væri lífshættu-
leg ferð. Var þá skotið kastlínu frá Turmoil.
Eftir tveggja stunda undirbúningsvinnu við
tengingu rís allt í einu stór og mikill hnútur,
er hafði næstum lagt flying Enterprise á bak-
borðssíðu. Yfirbyggingin á efri þiljum snertir
sjávarflötinn og skipið hallast um 80 gráður.
Risaalda skellur á skipinu, veltir sér yfir það,
og mennirnir tveir, sem aðeins gátu haldið sér
með annarri hendi, missa tökin, og hún hrífur
þá með sér. Hún skall á baki Carlsens með öll-
um sínum þunga, þeir missa báðir fótanna og
berast þvert yfir skipið og lenda á borðstokkn-
um hinumegin. Þeir ná taki á borðstokknum og
halda sér þar dauðahaldi. Þeir voru í bráðum
lífsháska, því ekki munaði hársbreidd, að þeim
skolaði fyrir borð. Þeir verða nú að ná sér í
þurr föt, hvað sem tautar, en hver hreyfing á
þilfarinu er lífshættuleg. Þeir vaða og skríða
unz þeir eru komnir miðskips og hverfa þar
inn í vistarverur skipsins.
Klukkan 12 sendi tundurspillirinn svohljóð-
andi skeyti til Lundúna:
„Ómögulegt að koma dráttartaug í Flying
Enterprise í þessu veðri. Útlitið ekki gott. Carl-
sen og Dancy bíða þess, að veðrið batni áður
en nýjar tilraunir verða gerðar.“
Klukkustund seinna sigldi Turmoil eins
nærri Flying Enterprise og frekast var óhætt.
Skipstjórínn bíður eftir umtöluðu merki frá
Carlsen. Hann á að veifa sundvesti, ef allt er
tilbúið til þess að taka á móti kastlínu. En
merkið keinur ekki. Armbandsúr Carlsens hafði
blotnað, svo það hætti að ganga, og nokkur
tími leið, unz honum hafði tekizt að gera við
það.
Klukkan 3 sveimar flugvél yfir Flying Ent-
erprise. Flugmaðurinn þekkir Carlsen, sem
stendur hreyfingarlaus eins og myndastytta á
skipi sínu. Skipstjórarnir þrír ráða ráðum sín-
um gegnum loftskeytatækin klukkan 6 um
kvöldið. Þeir vilja vera á því hreina um það,
hvað þeir skuli gera, ef Flying Enterprise skyldi
sökkva skyndilega. Carlsen á þá að skjóta á loft
rauðu blysi og því næst eiga þeir félagar báðir
að stökkva fyrir borð. Það skipið, sem næst er,
á svo að ná þeim upp.
Rödd Carlsens ber enn sem fyrr vott um ró
og stillingu. í lok ráðstefnunnar segir hann að-
eins: „Allt í lagi!“
*
Klukkan 8 um kvöldið liggur Flying Enter-
prise enn dýpra í sjó. Hallinn er 60 gráður,
stundum allt að 80.
Nóttina eftir þennan óhappadag, aðfararnótt
fimmtudagsins 10. janúar, sendi tundurspillir-
inn stutta frétt til London:
„Flying Enterprise hallast hættulega mikið.
Vafasamt, að skipið þoli veðrið í nótt.“
Þessa nótt kemur berlega í ljós, hve miklu
maður með óbilandi kjarki og viljaþreki fær
áorkað. Carlsen skipstjóri situr við kertaljós í
klefa sínum. Saltur sjórinn gutlar við fætur
hans, síðasti rafgeymirinn er á þrotum. Og hvað.
segir svo þessi sjómaður?
„Eg er vongóður. Eg er sannfærður um, að
við komum Flying Enterprise heilum í höfn.“
Röddin er róleg, enginn æsingur í henni. Fly-
ing Enterprise er nú á reki um 30 sjómílur frá
Lizard-höfða í áttina að klettóttri strönd Bre-
tagne.
Á landi fór fram margskonar undirbúningur
fyrir björgunina. Klukkan 2,30 um nóttina
lagði vitaskipið „Satellite" af stað frá Penzance,
smábæ austur af Cape Lands End.
Tuttugu mínútum seinna fór björgunarbátur
frá Lizard, til þess að vera til staðar, ef Carl-
sen og Dancy neyddust til að stökkva fyrir borð.
NÝTT SOS
25