Nýtt S.O.S. - 01.01.1961, Blaðsíða 4

sens er innfæddur Dani, Kurt Henrik Carlsen,
36 ára að aldri. Fjórtán ára gamall fór hann til
sjós, hafði verið til sjós rúma tvo áratugi og
hlaut skipstjóraréttindi aðeins 21 árs. Skipið
hans, sem er í föstum ferðum milli Bandaríkj-
anna og Evrópu, er vel þekkt í Hamborg,
Bremen og Bremerhaven, og svo er einnig um
skipstjórann.
*
Skipstjórinn er kvæntur. Konan hans, hún
frú Agnes, er borin og barnfædd í Danmörku.
Dætur þeirra hjóna, Sonja og Karen, dvelja
enn í foreldrahúsum í Woodbridge, sem er
lítill bær út við ströndina skammt frá New
Jersey. Og nú eru þær mæðgur, eins og svo oft
áður, daufar í dálkinn yfir því, að heimilisfað-
irinn getur ekki verið mitt á meðal þeirra á
jólahátíðinni.
Hvernig skeði svo það, að Carlsen gerðist
sjómaður?
Danskur sjómaður veitti athygli þessurn 12
ára dreng, þar sem hann var á vappi niður við
höfnina í Helsingjaeyri. Hásetinn bað dreng
inn að vera í brúnni stundarkorn meðan hann
skrýppi á land til þess að kaupa eitthvað smá-
vegis. Síðan hefur hafið og skipið átt hug hans
allan. Það var ógerningur að halda drengnum
að skólanum eftir að hann varð 14 ára. Hann
fór til sjós. Fyrst hjálparkokkur á skonnortuna
„Clandia", þá tvö ár á flutningaskipi og að því
loknu fór hann í danska sjóherinn og lauk þar
prófi, er veitti rétt til skipstjórnar. í níu ár
sáu foreldrar Carlsens hann aldrei. Hann var
staddur í New York þegar Þjóðverjar hernámu
Danmörku. Hann gekk þá strax í þjónustu sam-
taka þeirra í Bandaríkjunum, er réðu yfir gjör-
völlum skipakosti landsins og skipulögðu allar
ferðir á hafinu (konvoj). Honum var þá falin
yfirstjórn skipalestar, sem átti að fara til Is-
lands. Þá var tekinn þýzkur kafbátur og hon-
um siglt til hafnar í Reykjavík.
„Eg elska konuna mína,“ sagði hann ein-
hverju sinni, „ég elska börnin mín, en ég er
fyrst og fremst sjómaður og ég elska hafið. Pen-
ingar eru mér einskisvirði.“
Vingjarnleiki og trygglyndi eru áberandi eðl-
isþættir í fari Carlsens skipstjóra. Ávallt þegar
tíminn leyfir, fer hann frá Hamborg til Kaup-
4-----------NÝTT SOS
mannahafnar í skyndiheimsókn til foreldra
sinna og systkina.
SÁ SEM LEGGUR UPP í LANGFERÐ
Á FÖSTUDEGI . . .
Föstudaginn 21. desember 1951 lét flutninga-
skipið úr höfn í Hamborg. Laugardaginn 22.
desember kom Flyihg Enterprise til Rotter-
dam. Aðfararnótt sunnudags lestar skipið 1271
tonn af hrájárni í stöngum. Járninu er staflað
í lest nr. 2 og 4. — Það skal tekið hér fram
strax, að seinna, er Flying Enterprise lá á hafs-
botni, staðhæfði einn af áhöfninni, að járninu
hefði ekki verið staflað í lestarnar á réttan hátt.
Arthur Janssen bátsmaður bar það fyrir sjó-
rétti í New York, að einmitt meðan stormur-
inn geysaði á Atlantshafinu, hafi skipið laskazt
alvarlega vegna þess, að járninu var ekki rétt
staflað. Hann, bátsmaðurinn, hafði fyrstur
manna veitt því athygli, að járnfarmurinn hafði
sprengt upp þilfarið við lestarlúgu nr. 3. Þessi
þungi farmur hafði verið settur í lestar nr. 2
og 4, í stað þess, að hann hefði átt að vera í
miðri þriðju lest, sem var galtóm. Þetta hefði
ekki getað komið fyrir, ef þyngdarhlutföllin
hefðu verið rétt, ekki heldur í versta sjólagi.
En nú hafði stór rifa komið allt frá þilfari
niður að sjávarborði. En hér var hvorki skip-
stjóra né stýrimenn um að saka. Þetta var gert
samkvæmt fyrirmælum útgerðar skipsins.
*
Sunnudaginn 23. desember heldur skipið til
liafs. Dráttarbátar fylgja því úr höfn í Rotter-
dam.
„Þetta verða óróleg jól, skipstjóri! Það er
mikið lægðarsvæði og það hefur verið send út
aðvörun um veðurofsa.“
Carlsen skipstjóri horfir tómlátlega út á haf-
ið:
„Skiptir engu máli, hafnsögumaður. Við er-
um vanir þessu!“
*
Það er aðfangadagskvöld jóla, stuttu fyrir
miðnætti. —
Flying Enterprise er nú á opnu hafi og