Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1942, Blaðsíða 11

Þ .1 0 Ð I N
sem allt drepur og' svo kemur nýr
flokkur í viðbót — flokkur, sem á
að gera fit af við flokkana.
II.
Eitt síðasta dæmið um hina póli-
tísku veiðimennsku eru hinir svo-
nefndil Þjóðólfsmenn eða þjóðveldis-
jinnar, sem svo eru nefndir manna
á meðal. Þeir dorgarar, sem þar eiga
hlut að máli hafa ekki sparað það
síðustu vikurnar að egna fyrir fólk-
ið með öllu, sem tiltækilegt hefur
þótt. En ef gætt er að þessu agni
kemur þó í Ijós, eins og ætíð vill
verða i slíkum sökum, að agnið er
agn og ekkert annað. I blaðinu Þjóð
ólfi, sem kom út 8. júní s. 1. er boð-
að, að ný landsmálasamtök taki þátt
í kosningunum 5. júlí. Þar gekk nýr
veiðimaður fram á sjónarsviðið, vel-
tygjaður með stangir og beitu. En
það fór þó svo einkennilega, að þessi
nýji veiðimaður átti dálítið bágt með
að skýra það hversvegna hann væri
kominn í verið. Loðmollulegri og
vesælli stefnuskrá mun enginn flokk-
ur á Islandi hafa lálið sjást. Hinn
nýji flokltur telur það aðalverkefni
sitt að spyrna á móti flokksræðinu.
I blaðinu segir: »Vald flokka verður
að takmarkast af réttlátum úrskurði
óháðs aðila, sem gætir hagsmuna
þjóðarinnar í heild«. Hvað felst í
þessari loðnu? ’Hver er þessi óháði
aðili? Ilvcrnig er hann valinn eða
fundinn? Er þetta einhver sendi-
lierra frá Júpíter, sem kemur í skýj-
um himins? Eða er þetta foringi —
Fiihrer eins og Þjóðverjar kalla það,
sem býður og bannar af sjálfs síns
‘J
magt, en svo látið heita að hann
»gæti hagsmuna þjóðarinnar í heild«.
Þetta er það stjórnskipulega stefnu-
mál, sem þessi flokkur telur sig berj-
ast fyrir, en þessi stefna er þannig
mörkuð að naumast er sjáanlegt
hvert leiðin liggur, en allt hulið í
þoku. I Þjóðólfsblaði því, sem áður
var vitnað til segir að uni mál borg-
aranna skuli ganga »að síðustu rélt-
látur dómur, sem er hafinn yfir dæg-
uræsingar og einkahyggju«. En það
er ekki sagt hver eigi að dæma.
Dómstóllinn er settur á stofn en
dómarasætið er autt. Það er engu
líkara en að Þjóðveldissinnarnir séu
hræddir við að sýna landsfólkinu
framan í þennan dómara.
ni.
Það er ekki ófróðlegt að líta á
nokkur fleiri af slagorðum þessa
nýja flokks. Þessi slagorð er sú beita,
sem fylgismenn Sjálfstæðisflokksins
og annara flokka eiga að gleypa og
melta. Blaðið Þjóðólfur níðir Sjálf-
stæðisflokkinn mest allra og er engu
líkara en hugsunin sé sú að í þeim
flokki muni bezt til fanga. En þessi
slagorð eru ákaflega fátækleg. I
Þjóðólfi 25. júní er aðalgreinin um
það hvort Samb. ísl. samvinnufélaga
og Kveldúlfur eigi að ráða yfir mál-
efnum þjóðarinnar. Þetta hefði alveg
eins getað verið fyrirsögn í blaði
kommúnista, og þessu agni er bein-
línis hnuplað úr maðkadós þeirra
rauðu. En það sýnir sorglega lítið
hugarflug hjá þessum nýju veiði-
mönnum að geta ekki fundið neitt
mergjaðra en þessa tuggu, sem