Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1931, Blaðsíða 78

UMBROT IÐJUHÖLDANNA
í borginni Milwaukee hafa starf-
■að mann fram af manni verk-
■smiðjueigendur að nafni Smith.
Þeir hafa verið hver öðrum meiri
:snillingar í sinni grein. Og nú eru
búnar til í verksmiðjum þeirra,
stálgrindur í bifreiðar svo að
segja án þess að nokkur maður
snerti við þeim.
Elzti Smith stofnaði verksmiðju
þessa fyrir rúmri hálfri öld, og
smíðaði barnavagna. Ekki var það
nú stærra. Eftir nokkurt skeið
breytti hann til og fór að búa til
reiðhjól.
Um ^ldamótin var sonur hans
orðinn fullorðinn og gaf nákvæm-
lega gætur að fyrstu tilraunum
með bifreiðir. Þá var ekki mikið
-álit á þeim farartækjum. — En
Smith yngri var á annari skoðun.
Og hann hugsaði: í þessa vagna
að lita alúminíum, sjálft efnið,
svo að það máist ekki af! Og það
tekur öllum regnbogans litum
jafnt, og einnig hvítum og svört-
um. Blár eða rauður alúminíum-
pottur er að vísu ekkert betri en
á að nota stálgrindur. Hann
tók með sér nokkra slinga menn í
verksmiðjunni og þeir tóku sér
fyrir hendur að rannsaka, hvern-
ig búa ætti til stálgrindur í bif-
reiðir, og það heilu ári áSur en
yfirleitt var farið að búa til bif-
reiðir svo að það gæti heitið. Það
er þetta, sem yfirleitt hefir
einkennt Smith-verksmiðjurnar.
Þær eru á undan öðrum.
1902 fór að verða veruleg eftir
spurn eftir grindum, og þá gat
verksmiðjan búið þær til 10 á
dag. Verksmiðjan blómgaðist eins
og fífill í hlaðvarpa. Og nú var
sonur yngra Smiths kominn á
legg, og þegar hann tók við stýr-
inu fór fyrst að kasta tólfunum.
Þegar hann gekk um í verksmiðj-
unni og sá menn vera að bisa við
stálbita og spyrnast við að ýta
grár. Hann er bara fallegri útlits.
Og þetta þykir ekki lítils virði.
Eða hvað skal þá segja um liti
á öðru, t. d. fötum. Gera þeir ekk-
ert til né frá?
Augað heimtar sitt.