Sagnir - 01.06.1995, Blaðsíða 69

fallið frá en það „kynsælla" lifað. Hins
vegar væri voðinn vís þar sem bætt lífs-
kjör breyti því að áður dó það sent dug-
lausast var og aðeins það lífvænlegasta
lifði. Guðmundur nefnir að það sé miður
að ekki séu lengur notaðar gamlar að-
ferðir eins og útburður á vanburða börn-
um, dauðarefsingar, geldingar á göngu-
mönnum, vitfirringum og fábjánum
þannig að þessi olnbogabörn gætu ekki
fjölgað sér. Hann segir vandamál nútím-
ans vera mannúð, læknisfræði og upp-
eldisstofnanir sent haldi öllu þessu við og
leyfi þeim að fjölga sér að vild.24
A nútíma mælikvarða má segja að líf-
fræðikenningar Guðmundar hafi verið
siðlausar og beri mikinn vott um hreina
fyrirlitningu á „lágstéttum". Að hans
mati var mikilvægt að sporna við því að
ættkostur landsins spilltist og að til lands-
ins flyttist „trantaralýður og blandi blóði
við þjóðina".25 Hann var hlynntur kenn-
ingum Galtons og vildi stofna mann-
ræktarstofnun til að fylgjast með því
hvort kynstofni Islands færi hrakandi eða
batnandi. Þannig ætlaði Guðntundur að
vama því að „olnbogaböm" náttúrunnar
myndu fjölga sér og spilla kynstofninum.
Ágúst H. Bjarnason háskólarektor lýsti
einnig fylgi við hugmyndir um mann-
kynbætur og reifar hugmyndir Galtons í
bókinni Siðfrœði sem kom út árið 1926.
Rétt eins og Guðmundur er hann
hlynntur mannræktarstofnunum en telur
þær hins vegar of dýrar í rekstri fyrir Is-
lendinga. Þeir ættu samt sem áður að
reyna aðrar leiðir. Fyrir íslensku þjóðina
væri mesta verðmætið fólgið í siðferði-
legri framsókn og samkeppni ættanna
um að reyna að skara fram úr hvor ann-
arri í líkamlegri og andlegri heilbrigði og
yfirleitt öllu því er verða mætti til þjóð-
þrifa.26
íslendingar mældir
Guðmundur Hannesson læknaprófessor
ritaði um yfirburði hins norræna kyns í
Andvara árið 1924. Greinin fjallar um
yfirburði norræna kynsins yfir önnur
kyn. Guðmundur velur þá aðferð, sem
var notuð erlendis, að blanda vísindaleg-
um staðreyndum um mismunandi kyn-
þætti sainan við dularfulla huldusögu um
norræna kynstofnin sem átti að hafa
gengið um jörðina frá upphafi vega.
Norræni kynstofnin átti, samkvæmt
þessum fræðum, heiðurinn af öllum
helstu ntenningarsamfélögum fortíðar-
innar.
I byrjun greinarinnar fjaUar Guð-
mundur um fjóra kynflokka sem norður-
álfuna byggi og séu nefndir norræni,
Karlmenn af mismunandi kynþáttum. Til vinstri má sjá karlmann af norrœtnt kyni, í miðju er karlmaður frá Eystrasaltsríkjunum og til hœgri er Sami.
Kelta má þuí fyrir sér hvort höfundur liaft verið fullkomlega hlutlaus í vali á viðfangsefnum.
SAGNIR 67