Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1957, Side 17

Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1957, Side 17
FINNA — (ypptir öxlum). Já vissi ég ekki. (St. og Finna drekka hljóðlega. Fyrir ut- an heyrast hróp og köll og ískur í kola- krana o.s.frv.). FINNA — (við St.) Veiztu mér finnst endi- lega að ég kannist eitthvað við þig. STEFÁN — Þegar ég horfði á þig áðan fannst mér það líka. FINNA — Já nú man ég það. Við gengum saman — var það ekki? Það var sumar- nótt — ég átti heima suður á Grím- staðaholti. STEFÁN — Mig var einmitt farið að gruna . . . FINNA — Viltu ekki muna? STEFÁN — Jú — en það hefur svo margt skeð síðan. FINNA — Já — þá varstu með lubba og kunnir ekki að greiða þér, nú ertu orðinn sköllóttur en kannt að greiða þér (hlær við). Og ég? Ég var hrein mey þá — ég sver það, ég var orðin sautján ára, hugs- aðu þér það — og ég var ekkert farin að lifa lífinu. Trúirðu mér ekki? STEFÁN — Allir hafa einhverntíma verið saklausir. FINNA — Ég sver það. STEFAN — Ég man — við gengum suður í Skerjafjörð. FINNA — Það var nótt. FINNA — Menn voru að koma úr róðri. STEFÁN — Það var rauðmagi rg grásleppa í bátunum hjá þeim. FINNA — Og þeir hentu slori handa krí- unni. STEFÁN — Og það var æðarfugl í flæðar- málinu og hlunnar í sandinum. FINNA — Og þú studdir mig eins og mikill kavaler yfir grjótið niður í fjöruna. STEFÁN — Á malarkambinum var mikið um blálilju. FINNA — Og hvað heitir það — baldurs- brá. STEFÁN — Nei — hún blómstrar ekki fyrr en seinna á sumrin. FINNA — Þá hefur hún blómstrað seinna — í endurminningu minni. STEFÁN — Og við gengum suður í Skerja- fjörð. FINNA — Já þú sérð — ég hef engu gleymt — svei mér þá — ég er hissa hvað ég man það allt enn. Já ég man — þú sagðir að þú ætlaðir að verða frægur píanó- leikari. STEFÁN — Og þú? Ég frétti seinna að þú værir gift milljónamæringi í Kaliforníu. FINNA — (flissar). Jesús minn góður — þú ert píanósnillingurinn heimsfrægi og ég kona milljónamæringsins — er ekki tími til kominn að við kynnumst? STEFÁN — Við óðum svolítið í fjörunni — manstu það ekki? FINNA — Já — ég fór úr sokkunum fyrir framan þig — því gerðir þú ekki neitt? STEFÁN — Ég kyssti þig. FINNA — En því gerðirðu ekkert meira? STEFÁN — Var það hægt? FINNA — Svei mér þá ég held ég hafi verið skotin í þér — því gerðirðu það þá ekki? STEFÁN — Ég veit það ekki. Ég hef líka alltaf séð eftir því. FINNA — Ef þú hefðir gert það — þá hefð- irðu frelsað mig. STEFÁN — Ég var hræddur. FINNA — Við mig? STEFÁN — Ég hef alltaf verið hræddur. Kannski að það sé ótti við lífið — ég veit það ekki — eða við örlögin? FINNA — Nei — vertu ekki að ljúga. Þú hafðir heyrt eitthvað um mig. STEFÁN — Um þig? FINNA — En það var lygi. STEFÁN — Hvað þá? FINNA — Eins og mér sé ekki sama núna — en mér var ekki sama þá. STEFÁN — Ég skil þig ekki. FINNA — Svei mér þá ef ég held ekki að þú sért undirförull . . . NATAN — (hefur gengið að þeim). Heyrðu, góði, þú hlustar hugfanginn á hana — þú heldur kannski að hún sé einhver huldu- píka og rómantískur álfakroppur eins og þeir ljúga í skáldsögum — en þar skjátl- DAGSKRÁ 15

x

Dagskrá: tímarit um menningarmál

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagskrá: tímarit um menningarmál
https://timarit.is/publication/1059

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.