Sveitarstjórnarmál - 01.06.1995, Blaðsíða 37

MÁLEFNI ALDRAÐRA
Skýrsla um forgangsröðun verkefna í
öldrunarþjónustu hjá Reykjavíkurborg
GyÓa Jóhannsdóttir
Þriggja manna starfshópur sem
félagsmálaráð Reykjavíkurborgar
skipaði hefur skilað skýrslu með
ábendingum og tillögum um for-
gangsröðun verkefna í öldrunar-
þjónustu hjá Reykjavíkurborg.
Skýrslan var lögð fram á fundi Sig-
urbjargar Sigurgeirsdóttur, yfir-
manns öldrunarþjónustudeildar Fé-
lagsmálastofnunar Reykjavíkur-
borgar, með stjórn Félags eldri
borgara í janúarmánuði 1995.
I evrópskri rannsókn (Walker,
1993) kemur fram að 33,7% telja
gamalt fólk sjálft dómbærast um
hvaða þjónustu það þarfnast. Næst á
eftir kemur fólk í heilbrigðis- og fé-
lagsmálageiranum, 30,2%, og síðast
ættingjar eða nánir vinir, 27,8%.
Eg hef nú búið í níu ár í sambýlis-
húsi aldraðra að Miðleiti 5-7
(Gimli) og fylgst með þeirri þróun
sem hefur orðið með hækkandi aldri
íbúa hússins. Á þessu tímabili hafa
20 manns látist eftir skamma dvöl á
sjúkrahúsi og 3 farið á öldrunar-
stofnun.
Ég hef fylgst með heimaþjónustu
sem íbúar hússins hafa fengið, bæði
heimilishjálp og heimahjúkrun, og
hef sjálf reynslu af hvoru tveggja,
en maðurinn minn hefur verið sjúkl-
ingur hátt á annað ár og rúmliggj-
andi sl. hálft ár.
Mér finnst skýrslan áhugaverð og
góður grundvöllur fyrir umræðu um
öldrunarþjónustuna. Þar sem skýrsl-
an snýst um þjónustu við minn ald-
urshóp fékk ég löngun til þess að
fjalla nokkuð um hana og setja fram
sjónarmið sem ég tel að flest eldra
fólk sé mér nokkuð sammála um.
I. Heimaþjónusta
I skýrslunni kemur fram raunsætt
mat á heimaþjónustunni eins og hún
er nú:
„Verulega skortir á samræmda og
öfluga heimaþjónustu fyrir aldraða í
Reykjavík....
/ fyrsta lagi eru störf starfsmanna
í heimaþjónustu illa launuð störf þar
sem litið er á að hér sé um að ræða
ræstingar og þrif í heimahúsum en
ekki alhliða, margþætta og oft
flókna þjónustu við aldraða heima-
búandi...
... Á undanförnum árum hefur
það getað viðgengist að einstakling-
ur utan af götunni í atvinnuleit hefur
getað fengið vinnu í heimilishjálp-
inni án þess að til hans væru gerðar
sérstakar kröfur um þekkingu, þjálf-
un o.s.frv.“
Hvaða þjónusta er það sem eldra
fólk þarfnast?
Um og upp úr sjötugsaldri fara
konur að finna fyrir sliti í mjöðm-
um, öxlum, gigt í baki o.s.frv.
Þær þurfa fyrst og fremst aðstoð
til þess að þrífa heimilið a.m.k. einu
sinni í viku.
Flestar af stúlkum sem hafa verið
teknar „utan af götunni“ og sendar
inn á heimili til aldraðs fólks, vinna
við ræstingar.
Margar þeirra hafa reynst góðir
starfskraftar þegar búið er að kenna
þeim að vinna og nýtast þá vel þeim
sem eru færir um að segja þeim fyr-
ir verkum.
Þeir sem eru lasburða og í mestri
þörf fyrir góða þjónustu eru hins
vegar ekki í stakk búnir til þess að
þola það álag sem fylgir því að fá
stöðugt nýjar og ókunnar konur inn
á heimilið og þurfa að segja þeim
til.
Það er einnig erfitt fyrir heimilis-
hjálpina sem kemur inn á ókunnugt
heimili til rúmliggjandi fólks og fær
enga leiðsögn um hvað hún á að
gera eða hvar hlutimir eru.
I byrjun nóvember sl. fékk ég
stúlku sem auglýsti eftir atvinnu í
DV. Hún var utan af landi, mennt-
uð, bráðdugleg og vantaði vinnu
fram að jólum.
Ég gat talið hana á að fara í heim-
ilishjálpina og fylgdist með því
hvernig henni reiddi af hjá þeim
einstaklingum sem hún vann hjá og
við ræddum vandamálin.
Okkur kom saman um að meiri
verkstjóm, eftirlit og samband við
þá sem þjónustunnar njóta væri
nauðsynlegt.
Ein, sem var búin að starfa í
heimilishjálpinni í nokkurn tíma,
99